Het einde van mijn relatie met Carla (de naam is verzonnen).

afbeelding van Guido

Ik leerde Carla kennen in een studentenhuis in den haag. Een echt gezellig studentenhuis was het niet maar toch woonden er een aantal leuke mensen in. Carla was er eentje van.
Ik scheen haar eerder te hebben gezien op een feestje 2 jaar geleden en toen vond ze me een arrogante bal (ze wist niet dat ik toneel speelde en dat ik een heel ander mens van mezelf was).
Ik kwam haar voor het eerst weer tegen toen ze de deur opende van het huis. Ik werkte al een tijdje in den haag en vond het een erg leuke stad dus het leek me erg fijn als ik er ging wonen. Ze liet me het huis zien en het was eigenlijk vanaf het begin erg gezellig. Het was een leuke meid mooi, slim en we konden om hetzelfde lachen. Ik nam de kamer en ging verhuizen.
Na een paar weken nodigde ik haar uit om op mijn kamer filmpjes te gaan kijken. Dit was erg gezellig. En na een paar avondjes begonnen we dichter bij elkaar op de bank te hangen en toen sloeg de vonk over. We zijn diezelfde avond nadat we een ontzettende goeie film hadden gezien op de fiets naar het strand gereden in de regen. En terwijl we over het strand wandelden hebben we in de stromende regen gezoend. Het leek erop dat de film van die avond maar niet kon stoppen. We voelden ons erg fijn bij elkaar en we konden heerlijk in elkaars armen liggen.
Na 2 maanden kwam de huisbaas met het nieuws dat hij iedereen het huis uit wou hebben omdat hij er zelf wou gaan wonen. We stonden voor de grote keuze om los van elkaar of samen iets te gaan zoeken. Na 2 maanden vonden we het erg eng maar we hebben de sprong gewaagd. Het werkte. We hadden een verdieping gehuurd en er was een mogelijkheid om er 2 aparte kamers van te maken mocht het mis lopen in de relatie. Ik was erg gelukkig met haar en zij met mij.

Twee en een half jaar later veranderde iets in de relatie. Ik was erg veel met de computer bezig en zij was ook erg bezig met haar eigen hobby’s. Een paar momenten, dat zij vroeg of ik meeging met haar naar een van haar evenementen die zij erg leuk vond maar waar ik niet zo’n zin in had, had ik nee gezegd. Ze begon zich steeds afstandelijker te gedragen en ik merkte aan haar dat zij het gevoel voor onze relatie aan het kwijtraken was. Toen ik zelf de spanning niet meer aankon heb ik haar gevraagd wat er nou mis was en toen vertelde ze me dat we te verschillend waren en dat ik me niet genoeg inzette voor onze relatie.
Pats het was ineens uit. Ik had erg veel verdriet en ik heb haar gesmeekt om me nog een kans te geven en dat ik mijn gedrag zou omgooien maar ze was vastbesloten en er was niet meer over te praten. Ze vond het zelf ook erg jammer.
We hadden de verdieping de indeling gegeven waarmee we elkaar nog nauwelijks voor de voeten liepen. Ik probeerde zoveel mogelijk mezelf voor haar en voor mijn eigen verdriet af te sluiten. Ik was op het luchtbed gaan slapen en had daarvoor 2 dekens omdat een luchtbed erg koud kan zijn ’s nachts.
Na een week kwam een jongen bij haar langs. Ik kende hem wel omdat hij wel vaker was blijven eten en omdat ze elkaar zagen tijdens haar sport. Nu dacht ik bij mezelf dat het waarschijnlijk niets betekende. Een paar uur later kon ik mijn oren niet geloven toen ze mijn kamer in kwam en me vroeg ze haar deken terug mocht hebben. Ik vroeg of hij beleef slapen en dat was zo. Ik gaf haar haar deken en was het huis uitgelopen om bij iemand anders te blijven slapen.Ze had niet eens een klein beetje fatsoen om bij hem te gaan slapen.
Ik wist niet dat ik zo snel uitwisbaar was……

Het is nu bijna een jaar later en ik heb een huis gekocht voor mezelf zodat ik niet meer op dezelfde verdieping woon. Ik heb erg veel steun gehad van een ex vriendin die me heeft opgevangen en waar ik ook nog ruim een half jaar wat mee heb gehad (dat is nu ook over maar dat is een heel ander verhaal). Ook al mijn vrienden hebben me met erg veel begrip en toewijding geholpen.
Ik denk nog steeds aan haar en hoe we het hadden. Achteraf snap ik haar heel goed en kan mezelf alleen maar de schuld geven (ondanks wat anderen me vertellen). Maar ik heb nog steeds erg veel verdriet. Zij was iemand waar ik erg graag oud mee was geworden.

afbeelding van lovehurtsme

jemig wat kut voor je :( tis

jemig wat kut voor je Verdrietig tis helemaal niet je eigen shuld dan had ze je nog wel een kans gegeven om te bewijzen dat je genoeg voor de over had....!!!!