Het gemis en het verdriet

afbeelding van maikel

hoi allemaal

zo'n 6weken geleden is er een eind gekomen aan mijn relatie met evelien! ik heb 2jaar met haar gehad. mijn vedriet is zo groot ik heb het uit gemaakt na een ruzie ik ging vloeken en schreuwen en had haar weg gestuurd. ik was boos en verdrietig. maar nu..... ik heb er spijt van dat ik het heb uit heb gemaakt elke dag denk ik aan haar, elke dag huil ik om haar ik wil haar terug maar zij mij nu niet meer en ik weet het niet meer ook al doe ik nog zo mijn best om het goed te krijgen maar het lukt niet, ze houd zich groot en tegen vriendinen zegt ze. als ik alleen ben dan mis ik hem en dan sta ik op het punt om hem te bellen maar ze doet het niet ik baal daar zo van! ik wil haar terug maar ik weet niet meer wat ik moet doen!! heb van alles all geprobeerd. maar ik denk zelf wat het grootste probleem is . dat ik haar geen tijd heb gegeefen en rust ik belde haar elke dag en dat is vervelend voor haar. ze is nu een week op vakantie ik heb haar nu all 5dagen niet gesproken ik moet zegen dat het niet mee valt heb het er best moeilijk mee!! je bent het zo gewend om elkaar te spreken en dan mag je elkaar gewoon niet spreken. maar een ding weet ik wel ik wil haar terug om dat ik van haar hou, en niemand kan haar plek vervangen want een meisje zo als zij vind je nooit meer!!!!!

afbeelding van femmie

Maikel

Hey Maikel,

Je zegt het zelf al, je hebt haar geen rust gegeven... ook voor haar stond de hele wereld op zijn kop toen jij het uitmaakte, en dat moet allemaal bezinken. Mijn advies: geef haar ruimte, een tijdje weinig tot geen contact. Dan kunnen jullie allebei tot rust komen en dan worden de dingen vanzelf duidelijk. Als zij echt van je houdt en jou nog niet losgelaten heeft en jij haar goed behandelt en ook aan jezelf werkt, komen jullie wegen misschien wel weer samen. Misschien ook niet, je weet het niet... maar je maakt de dingen erger als je steeds maar weer blijft pushen bij haar. Zoals je zelf ook zegt. Het wordt hier veel gezegd: houden van is ook los laten en haar de ruimte geven haar eigen weg te volgen. En jijzelf volgt het jouwe. Gebruik deze site of andere mensen om je gemis mee te delen, niet met haar. Op z'n tijd misschien wel weer. Veel sterkte!!