Denk goed na, over waar je nu mee bezig bent. Voor je het weet je huidige vriend hier ook, omdat zijn ex, haar ex niet kon loslaten. Kijk goed in je hart of hij de juiste is, waarom heb je anders deze gevoelens? Zoek het geluk in de toekomst, geniet van het heden, het verleden heeft je al pijn gedaan als ik het zo mag stellen. Ik wens veel wijsheid en medeleven toe. Ik hoop dat je erachterkomt wat liefde voor jou is, voor mij is het antwoord ook te onduidelijk nog.

GR Snowman

Ik hou heel veel van mijn vriend, maar het is zo anders dan mijn vorige relatie dat ik soms niet zeker weet of dit dan de juiste manier van 'houden van' is. Dat je flink ruzie kunt hebben (omdat je eerlijk bent over wat je denkt en vindt, en omdat ik bij mijn vriend beter voor mezelf op kan komen) en het dan weer bijlegt, is beter dan nooit ruzie hebben omdat je je gedachten en gevoelens voor jezelf houdt. Het is ook beter om een relatie te hebben waar je soms hard aan moet werken dan een relatie met iemand die jou met mooie woorden op een voetstuk zet maar niet voor je wil vechten.

Maar soms ik erger ik me aan mijn vriend en ergert hij zich aan mij. Hij heeft aangegeven dat hij met sommige eigenschappen moeite heeft, en ik probeer me aan te passen voor zover ik me in zijn kritiek kan vinden. Toch gaat me dat nog steeds niet altijd goed af. Ik denk dat hetzelfde ook voor hem geldt. We doen allebei ons best.

Soms voel ik me onzeker omdat ik hem niet goed kan peilen. Dan gooit hij ineens die ergernis eruit en heb ik het niet zien aankomen. Als ik hem na 16 maanden nog niet altijd goed aanvoel, klopt dit dan wel, vraag ik me dan af.

Het komt ook omdat ik in een fase zit waarin vriendinnen gaan trouwen of zelfs kinderen krijgen. Dat ze zoveel vertrouwen in de toekomst hebben om die stap te kunnen nemen, ik wou dat ik dat ook had. Ik heb meerdere keren gehoord 'Ik wist vanaf het begin dat dit de ware voor me was', maar zelf durf ik dat niet zo stellig te zeggen. Er is 1 vriend die juist zegt 'het is juist beter zoals jullie het doen, zo nuchter en praktisch'. Dat is ook de enige persoon die ik ken die een serieuze relatiebreuk als de mijne achter de rug heeft. Maar al die stelligheid van anderen over 'de ware' blijft me een beetje verdrietig maken.

Er zijn denk ik twee mogelijkheden: of dit is de juiste relatie en we gaan dit gewoon verder uitbouwen en we worden oud samen, of over een paar jaar wordt één van ons twee heftig verliefd op iemand anders en blijkt dit ook niet goed en duurzaam genoeg te zijn. Dat laatste absoluut wil ik absoluut niet, maar soms ben ik er zo bang voor... Ik durf niet meer op de lange termijn over relaties te denken, bang als ik ben om weer gekwetst te worden.