Het is uit:-(

afbeelding van b1983

Hoi Hier ook net sinds een week de realtie uit.

partner niet gediagnostiseerd maar bijna zeker dat ze bordeline heeft.
jaren lang misbruikt 20-25 keer verhuisd door haar moeder die telkens verhuisde en wisselde van partner
armoede en verwaarlozing.

ik dacht dat ze bij mij een fijn en stabiel leven kon leven.in de vier jaar dat ze bij mij in huis woonde eerste twee jaar geweldig na de geboorte van onze dochter was het allemaal niet meer goed.
ze voelde de liefde niet genoeg ik gaf haar niet genoeg aandacht.
niks is goed en het ligt altijd aan mij, altijd al depressief. ze heeft nooit naar werk gezocht of dagelijkse activiteiten altijd wachte ze op mij om wat te gaan doen.

alles lag aan mij en zij deed niks verkeerd. als ik iets aangaf was het altijd ja maar jij,
de kleinste dingen konden reden zijn tot boosheid.
ik kon dagen genegeerd worden als we ruzie hadden gehad en maakte niet uit of ik uit mezelf erop terug kwam of afwachte het was nooit goed.
ze heeft het uitgemaakt omdat ze niet het gevoel heeft dat ik voor haar vecht en niet genoeg intimiteit voelt etc. maar nu is er op dit moment ook helemaal niks goeds meer over mij te melden als je haar mag geloven.

nu sinds een week is het uit en is ze bij haar zus in gaan wonen 200 km hiervandaan met onze dochter.ze wil nu onze dochter daar inschrijven en zelf iets gaan zoeken qua woning werk etc.
ik wil dit niet want ze heeft buiten haar zusje daar helemaal niks. dus niet echt een stabiele omgeving voor onze dochter. hier ging alles goed omdat ze beide in een veilige stabiele omgeving zaten maar ik heb geen idee hoe het haar daar vergaat

er is geen emotie meer te bekennen. net alsof ze dat heeft uitgezet. dit maakt het voor mij zo onbegrijpelijk alsof het haar niks doet.
ik ga hier in mn eentje kapot en zij doet alsof ze de tv heeft uitgedaan en het prima is zo.

sorry als het wat onsamenhangend is. ben nog een beetje in mijn emotie:(

afbeelding van mrpither

Re:

Knap van je om haar te diagnostiseren zonder kennis van zaken.

Zo te lezen bepaalde jij alles voor haar in jullie relatie omdat je als redder dacht het gelijk te hebben.

Haar actie is waarschijnlijk om te overleven, vrij te zijn.
200 km is een statement

afbeelding van rik21

.

mrpither schreef:

Knap van je om haar te diagnostiseren zonder kennis van zaken.

Zo te lezen bepaalde jij alles voor haar in jullie relatie omdat je als redder dacht het gelijk te hebben.

Haar actie is waarschijnlijk om te overleven, vrij te zijn.
200 km is een statement

Na een intieme langdurige relatie kun je die inschatting toch echt wel zelf maken. Ik heb mijn ex in eerste instantie ook zelf gediagnosticeerd, vervolgens door een psycholoog laten onderzoeken die tot dezelfde conclusie kwam. Daarnaast is zwart/wit denken typisch voor een borderliner. Of je bent hun beste vriend, of je bent hun vijand.

Toch vraag ik me af waarom je ooit dacht dat het slim zou zijn om samen met een borderliner een kind te krijgen. Niet alleen zielig voor jullie beide maar ook voor het kind dat moet opgroeien met een onstabiele moeder en nu dus ook zonder vader.

Ik wens je veel sterkte, na een relatie als deze moet je door een behoorlijk verwerkingsproces heen. Neem er alle tijd voor en wees niet te hard voor jezelf. Tijd heelt ook je wonden.

afbeelding van b1983

Ik wist dit in het begin

Ik wist dit in het begin niet. Ze was in het begin van onze relatie al wel depressief dat wist ik maar ik dacht daar komt wel een keer een einde aan. Pas gaandeweg de relatie begonnen mij dingen op te vallen en later las ik bij toeval een keer ergens iets over iemand met borderline en toen begon mij iets te dagen. Toe was onze dochter al ruim anderhalf en ik houd alsnog ontzettend veel van haar hoe ze ook doet of is. Maar zal nu mij moeten herpakken en accepteren dat mijn leven zonder haar verder moet

afbeelding van torn

Diagnoses en labeltjes.

rik21 schreef:

Daarnaast is zwart/wit denken typisch voor een borderliner. Of je bent hun beste vriend, of je bent hun vijand.

Zwart/wit denken komt in legio van problematieken, depressies en stoornissen naast borderline voor.
Wat maakt nou dat jij in al jouw teleurstelling, onvervulde "behoeftes" en verwachtingen je ex denkt te kunnen diagnosticeren op borderline.?

De kunst is volgens mij niet het plakken van een labeltje op een ander, meer kijken naar daar waar je zelf de mist in bent gegaan.
Uiteindelijk is het de bedoeling dat je door kan gaan met wie jij bent en wat je nodig hebt in een 'relatie.. Wat voegt het labelen van die ander voor jou nog toe?

Hooguit dat je dat je daar een troost voor jezelf uit haalt............en het buiten jezelf kan leggen.

afbeelding van b1983

Euhm lekkere reactie. Na 4

Euhm lekkere reactie. Na 4 jaar een relatie weet ik wel hoe ze in elkaar zit en ik heb er veel over gelezen en laat het daarnaast ook nog eens mijn werkveld zijn dus zonder kennis van zaken... ?

Ik bepaalde juist helemaal niks. Ik liet haar in alles haar gang gaan en gaf haar alle ruimte om tot zich zelf te komen en zich te herpakken. Dus snap de reactie niet helemaal

afbeelding van mrpither

Re:

Dat het ook nog je werkveld is pleit niet echt voor je.
Dan weet je ook wat borderline inhoud mbt relaties ed
Liefde maakt blind maar niet dom....

We hebben hier veel internet wijsneuzen gezien die hun parnter labelden. Meestal om zichzelf vrij te pleiten van enige schuld van het eindigen van een relatie.
Alle onveiligheid die ze in haar leven heeft gekend wordt door jou in ere gehouden.
Moet fantastisch voelen om door je partner gediagnosticeerd te worden met een gedragsstoornis.
Dat je ook nog eens een kind bij haar verwekt getuigt niet veel van inzicht in een borderline problematiek.

Nogmaals, 200km is een statement.

afbeelding van maanwezentje

statement

mrpither schreef:

Dat het ook nog je werkveld is pleit niet echt voor je.
Dan weet je ook wat borderline inhoud mbt relaties ed
Liefde maakt blind maar niet dom....

We hebben hier veel internet wijsneuzen gezien die hun parnter labelden. Meestal om zichzelf vrij te pleiten van enige schuld van het eindigen van een relatie.
Alle onveiligheid die ze in haar leven heeft gekend wordt door jou in ere gehouden.
Moet fantastisch voelen om door je partner gediagnosticeerd te worden met een gedragsstoornis.
Dat je ook nog eens een kind bij haar verwekt getuigt niet veel van inzicht in een borderline problematiek.

Nogmaals, 200km is een statement.

Hoi Pitje, Ik kan het best in heel veel vinden wat je zegt maar wanneer je nergens terecht kan behalve bij je zus, dan is 200 km geen statement hoor.

afbeelding van b1983

Zou je mij eens uit willen

Zou je mij eens uit willen leggen waarin jij leest dat ik alles in stand hield.

Daarnaast wist ik in het begin niet dat ze zo was hier ben ik pas de laatste tijd over na haar denken.
En ik weet dat ik ook mijn tekortkomingen heb ik pleit mij zelf absoluut niet vrij maar zo zwart wit als mijn ex het zag snap ik niet vandaar dat ik aan borderliner denk. En misschien als je het hele verhaal kent zou je anders oordelen daarnaast heb ik haar niet gediagnosticeerd ik heb alleen een vermoeden.

Ik snap je hele aanvallende reacties niet waarin ik alle jaren alle ruimte en aandacht gegeven heb aan haar kom jij met een compleet andere conclusie.

afbeelding van mrpither

Re:

Gezien haar verleden zal ze waarschijnlijk een heel negatief zelfbeeld hebben.
Als jij je dan als grote weldoener gedraagt zal dat het negatieve zelfbeeld alleen maar bevestigen.
Ik vind het bovendien vreemd dat je pas aan het einde van de relatie er over ging nadenken.
Ben wel nieuwsgierig naar haar argumenten over jouw rol in de relatie.

Wat is jouw belang eigenlijk om haar als borderliner weg te zetten?
Wat wil je daarmee bereiken?

afbeelding van torn

Veilige stabiele omgeving

b1983 schreef:
ik wil dit niet want ze heeft buiten haar zusje daar helemaal niks. dus niet echt een stabiele omgeving voor onze dochter. hier ging alles goed omdat ze beide in een veilige stabiele omgeving zaten maar ik heb geen idee hoe het haar daar vergaat[/quote]

Het is natuurklik wat JIJ zelf ziet als een stabiele veilige omgeving kunnen bieden aan je kind en je, op basis van jouw argumentatie, borderline ex.

Jouw 'werkveld' en het 'artikeltje' wat je toevallig gelezen hebt zou je de inzichten hebben kunnen geven dat je haar nooit die stabiele omgeving zal kunnen bieden waarvan jij (vanuit je eigen behoeftes)voor haar invult dat die goed voor haar zouden zijn of zij nodig heeft.

Blijft een kl@te stuatie dat hier een kind een betrokken is. Als meelezer lijkt het mij dan de prioriteit om te gaan kijken hoe jij als vader nog een prominente rol het leven van je dochter kan hebben.

afbeelding van krant

Hoi,Ik snap wat je voelt.

Hoi,

Ik snap wat je voelt. Toen het bij uit was zei hij ook dat het gevoel na een vervelend weekend ineens weg was en dat bleek. Hij stond gelijk weer op Tinder en Lexa....en ik was kapot en haalde slaaptabletten omdat ik geen oog meer dicht deed.

Ik denk dat jouw vriendin door de jeugd die ze gehad heeft die pieken en dalen heeft. Helaas heb ik ook een rotjeugd gehad alleen ik stort me dan juist volledig ergens in ten koste van mezelf. Zij uit dat anders denk ik. Hoeft geen borderline te zijn.

Sterkte, weet dat je niet alleen bent. Ik voel me ook nog net zo zoals jij beschrijft