Het is uit advies graag

afbeelding van Gast

Mijn hart is gebroken..

Ik (man, 22j) ben in de steek gelaten door mijn vriendin onder het mom van "Het ligt niet aan jou, ik heb gevoelens gekregen voor een collega". We hadden een relatie van 4,5 jaar.

Het enige wat ik ongeveer van haar hoor is "ik weet het niet, ik heb tijd nodig"

Ze is niet bereid om ook maar ergens aan te werken of te proberen het goed te maken. De 4,5 jaar betekend gewoon niks voor haar? Tranen blijven me in de ogen springen als ik hierover nadenk.

Ze zegt nog wel dat ze van me houd. Moet dat dan ook niet iets betekenen?

Iemand advies voor mij? Of is ooit in een soortgelijke situatie geweest? Ik ben ten einde raad:(
Het enige wat ik wil, is samen zijn met haar Verdrietig

afbeelding van InDeMaling

Zulke mensen die na jaren

Zulke mensen die na jaren relatie verliefd worden op anderen zijn in mijn ogen egoïsten en geen knip voor de neus waard.

Misschien speelden er wat problemen in de relatie, maar dat heb je in elke relatie.Dan had ze dat openlijk moeten bespreken als een volwassen vrouw.

Ach ja sommigen kiezen voor de makkelijkste weg en schuiven hun problemen (niet communiceren) voor hen uit.

afbeelding van InDubio

Sorry hoor indemaling maar om

Sorry hoor indemaling maar om te zeggen dat iemand geen knip voor de neus waard is omdat iemand na een lange relatie verliefd word op een ander is wel heel simpel gezegt. Ja dat je er dan met die ander over moet gaan praten ben ik mee eens. Maar praten of uitleggen maakt het niet altijd weer een relatie waar je mee verder wil.Maar soms is een relatie voor iemand gewoon op of wil je gewoon niet meer door met iemand. Ja heel kut maar wel eerlijk. Ben je dan een egoist als je niet meer met iemand wil zijn waar je diep in je hart dus niet verder mee wil ? Ben je dan een beter iemand als je koste wat kost gaat werken om je gevoel voor die ander er weer te laten zijn ? Gevoelens kun je niet veranderen. Niet meer verliefd op een ander zijn kun je ook niet dwingen. Relaties zijn gewoon niet altijd voor altijd en eeuwig omdat 1 van de 2 dat graag wil. Om iemand dan meteen een egoist te noemen die aan het einde niet meer verder wil vind ik wel heel bitter. Is dat bij jou gebeurt dat je er zo 1 groot oordeel over hebt ?

afbeelding van InDeMaling

Inderdaad, ik heb er een

Inderdaad, ik heb er een groot oordeel over en gelukkig is dat maar mijn mening en kunnen anderen een andere mening er op nahouden. Klopt, jaren geleden was ik ook na een periode van bijna 6 jaar verlaten voor een ander.

Zij was ook verliefd geworden op iemand anders en was er voor gegaan , ik zat heel erg in de knup en had veel pijn ervan.

Maar goed ik was na al die pijn weer verder en vernam van een vriendin van haar dat zij ook na 1 jaar relatie was ingewisseld voor een ander. Ze vond dit zo erg dat ze haar ex continu zwart beleef maken bij haar nieuwe vriend waarna de politie haar (mijn ex) had gewaarschuwd om te stoppen met stalken.

Waar ik naar toe wil is dat het ook een beetje een eigen keuze is om verliefd te worden en dan nog meer om wat je met de verliefdheid doet. Wat dat betreft ben ik misschien een beetje ouderwets omdat ik geloof dat je in goede en slechte tijden bij elkaar blijft.

Elke relatie verliest na verloop van tijd zijn spanning en er komt een tijd dat je elkaar als broer en zus kunt gaan zien, maar dat heb je bij elke relatie en dan moet je door.

Gewoon leuke dingen blijven doen en elkaar blijven verrassen en natuurlijk op rustige momenten over de dingen waar je mee zit, praten.

Heb wel eens gehoord in een tv programma dat een succesvolle huwelijk die gemiddelde 25 jaar of meer bestaat ongeveer 7 grote crisissen meemaken en dat de truc is om daar doorheen te gaan.

Tegenwoordig gooien mensen helaas het bijltje al na een paar mini probleempjes, kijk ik sluit de grote problemen uit zoals geweld, drank, verslavingen etc..maar feit blijft wel dat veel mensen een relatie niet echt serieus meer nemen zoals het eigenlijk wel bedoeld is; dat het namelijk een liefdesverbond voor altijd is waar je in moet investeren.

afbeelding van InDubio

Een liefdesverbond voor

Een liefdesverbond voor altijd ???? Ik vindt het niet zo gek dat de teleurstelling en bitterheid als iemand niet meer verder met je wil dan zo heftig is als je er zo in staat. Wat een druk leg je dan op een relatie.

Ik heb meer zo iets van dat een relatie op een bepaald moment aangaan nooit een garantie geeft dat dat dan automaties voor altijd is. Ja in goede en slechte tijden investeren maar als je voelt dat alles dat je er in steekt je op een ander moment in de relatie niet meer voldoende brengt omdat je op dat punt in je leven mss andere dingen wil voor jezelf dan is het gewoon einde oefening. Ik heb ook zo iets dat het ook egoistisch is om dan van die ander te verwachten dat hij of zij moet blijven en dan moet vechten om die relatie in stand te houden. Je kan die ander niet dwingen om bij je te blijven omdat jij wil dat het liefdesverbond voor altijd is. Als je er zo in staat heb je wel onrealistische verwachtingen van iets waar je gewoon geen ene macht over hebt. Maar dat ben ik.

afbeelding van InDeMaling

'Alles wat je erin steekt

'Alles wat je erin steekt niet meer voldoende brengt omdat je dingen voor jezelf wilt..'
Wat voor dingen zijn dit dan die je voor jezelf wilt dat het niet meer te combineren is met een relatie?

afbeelding van torn

@InDemaling: De 'rek' eruit.

Het kan toch zo zijn dat na jaren de 'rek' uit een relatie is ?

Dat je zover uit elkaar gegroeid bent (geestelijk, seksueel,communicatief, seksueel, spiritueel of whatever) uit elkaar gegroeid bent dat het ondanks dat er nog houden van zit het gevoel van niet gelukkig zijn binnen de relatie en dat het leven je 'iets' anders te bieden heeft ? Wat vaak voorkomt en mensen op dat moment zelf niet eens instaat zijn uit te leggen of te verwoorden aan de teleurgestelde of gekwetste partner.

Waar het volgens mij misgaat is dat er niet (of te laat) over gecommuniceerd wordt met de partner. Uit angst om de ander te kwetsen of om daadkrachtig genoeg te zijn om de besluitvorming te nemen en de 'veiligheid' van het leven waar men al jaren inzit daadwerkelijk op te geven en zelfstandig een nieuw leven te moeten beginnen. Met het gevolg dat mensen langs elkaar heen gaan leven binnen een relatie (ieder zijn eigen ding/hobby/sport), amper nog boe of bah tegen elkaar zeggen (leuk rolmodel voor de kinderen) en ineens 'overvallen' worden door een spontane verliefdheid (vaak een vriend/vriendin des huizes, buurvrouw/man, collega of iemand van de hobby/sportclub, of een andere ouder waarmee kennisgemaakt is op het schoolplein tijdens het brengen van de kindjes naar school)

Tsja en blijkt die plotselinge verliefdheid meestal wel de motivatie aan te kunnen brengen om de drempel te durven nemen. In die zin kan ik mij wel vinden dat er in zulke situaties (vanuit het niet happy of ontevreden zijn met de relatie voor gekozen wordt verliefd te worden op een ander en daar op een verkeerde manier ' mee te doen. Met het gevolg dat mensen elkaar onnodig kwetsen.

Het is maar de vraag hoeveel mensen er zijn die je al jaren lang in een relatie zitten vraagt of zij van hun partner houden en echt gelukkig zijn, beide vragen met alle eerlijk- en oprechtheid met 'JA' zullen beantwoorden.

Zoals jij het nu laat overkomen lijkt het alsof dat soort besluitvormingen zomaar even genomen worden en er geen waarde gehecht wordt aan het 'liefdesverbond' of de relatie. Daar waar het vaak voorkomt dat mensen die aangeven niet gelukkig te zijn binnen de relatie daarin niet 'gehoord' worden door de partner, het weggeschoven wordt door de omgeving (familie/vriendin)als onzin(want je hebt toch alles voor elkaar. wat wens je nog meer) en na jaren van innerlijke worsteling alsnog dat besluit nemen.

Een liefdesverbond kan en mag vele 'gezichten' hebben, mits die voor beiden als liefde- en respectvol naar elkaar voelt.

Een keuze voor jezelf is uiteindelijk ook altijd goed voor de ander. Ook al zal de andere partner dat op dat moment nog niet willen of kunnen accepteren of aanvaarden.

'In the end' ben jij er zelf nu zoals je zelf aangeeft een ander en (levens)rijker mens van geworden wat je leven en huidige partner betreft ?

afbeelding van InDeMaling

Ik ben wel iemand geworden

Ik ben wel iemand geworden die zodra hij een sleur of een onderhuidse irritatie ziet/herkent erover wilt praten om de relatie niet in gevaar te laten lopen in de toekomst.

Gelukkig deelt mijn vriendin ook die mening en we hebben beide geen zin om weer opnieuw en opnieuw te beginnen, we hebben als doel namelijk samen oud worden.

Ander voordeel is dat we beiden in onze vorige relaties bedrogen waren en we deze relatie daarom nog eens extra waarderen en koesteren.

afbeelding van torn

@InDemaling

Mag ik dan stellen dat die eerder zeer pijnlijke ervaring in je leven je dan alleen maar ten goede is gekomen en dat je iemand bent tegengekomen die veel beter bij je aansluit als mens?

Zou het dan misschien voor forumleden (en jezelf) zinvoller en bemoedigender kunnen zijn om vanuit die positieve opbrengst die het je na de verwerking van je verdriet heeft gebracht te reageren en schrijven ? Dus meer vanuit het positieve heden i.p.v het pijnlijke verleden. Om het maar even zo te formuleren.

Niet om kritiek te uiten op je reacties of je te willen beledigen, is gewoon even wat in mij opkomt als ik lees wat het je uiteindelijk 'opgeleverd' heeft.

Toch even belangstellend/nieuwsgierig als dat mag. Voel je vooral niet verplicht te antwoorden.

Citaat:

Ik ben wel iemand geworden die zodra hij een sleur of een onderhuidse irritatie ziet/herkent erover wilt praten om de relatie niet in gevaar te laten lopen in de toekomst.

Is het een stuk 'eigenheid' ( binnen en buiten liefdesrelaties) van je geworden wat je eerder niet had om daarover te gaan communiceren als er iets is waar je tegen aanloopt of 'last' van hebt ? En is het voor jou of je vriendin altijd noodzakelijk dat er dan een gezamenlijk een 'oplossing' wordt gevonden ?

afbeelding van InDeMaling

levensles

torn schreef:

Het kan toch zo zijn dat na jaren de 'rek' uit een relatie is ?

Dat je zover uit elkaar gegroeid bent (geestelijk, seksueel,communicatief, seksueel, spiritueel of whatever) uit elkaar gegroeid bent dat het ondanks dat er nog houden van zit het gevoel van niet gelukkig zijn binnen de relatie en dat het leven je 'iets' anders te bieden heeft ? Wat vaak voorkomt en mensen op dat moment zelf niet eens instaat zijn uit te leggen of te verwoorden aan de teleurgestelde of gekwetste partner.

Waar het volgens mij misgaat is dat er niet (of te laat) over gecommuniceerd wordt met de partner. Uit angst om de ander te kwetsen of om daadkrachtig genoeg te zijn om de besluitvorming te nemen en de 'veiligheid' van het leven waar men al jaren inzit daadwerkelijk op te geven en zelfstandig een nieuw leven te moeten beginnen. Met het gevolg dat mensen langs elkaar heen gaan leven binnen een relatie (ieder zijn eigen ding/hobby/sport), amper nog boe of bah tegen elkaar zeggen (leuk rolmodel voor de kinderen) en ineens 'overvallen' worden door een spontane verliefdheid (vaak een vriend/vriendin des huizes, buurvrouw/man, collega of iemand van de hobby/sportclub, of een andere ouder waarmee kennisgemaakt is op het schoolplein tijdens het brengen van de kindjes naar school)

Tsja en blijkt die plotselinge verliefdheid meestal wel de motivatie aan te kunnen brengen om de drempel te durven nemen. In die zin kan ik mij wel vinden dat er in zulke situaties (vanuit het niet happy of ontevreden zijn met de relatie voor gekozen wordt verliefd te worden op een ander en daar op een verkeerde manier ' mee te doen. Met het gevolg dat mensen elkaar onnodig kwetsen.

Het is maar de vraag hoeveel mensen er zijn die je al jaren lang in een relatie zitten vraagt of zij van hun partner houden en echt gelukkig zijn, beide vragen met alle eerlijk- en oprechtheid met 'JA' zullen beantwoorden.

Ik kan me helemaal vinden in het verhaal dat de oorzaak van het uit elkaar groeien van partners te maken heeft met het niet of te laat communiceren.

Er moet een gulden middenweg worden gekozen waarbij men elkaar de ruimte geeft en ook geestelijk met elkaar verbonden blijft, dit laatste door middel van goede communicatie en uitleggen wat erbij je speelt , (negatief of positief) is ook een noodzaak.

Tevens is het belangrijk om het respect naar elkaar niet te verliezen en daarover te waken.

Citaat:

Zoals jij het nu laat overkomen lijkt het alsof dat soort besluitvormingen zomaar even genomen worden en er geen waarde gehecht wordt aan het 'liefdesverbond' of de relatie. Daar waar het vaak voorkomt dat mensen die aangeven niet gelukkig te zijn binnen de relatie daarin niet 'gehoord' worden door de partner, het weggeschoven wordt door de omgeving (familie/vriendin)als onzin(want je hebt toch alles voor elkaar. wat wens je nog meer) en na jaren van innerlijke worsteling alsnog dat besluit nemen.

Een liefdesverbond kan en mag vele 'gezichten' hebben, mits die voor beiden als liefde- en respectvol naar elkaar voelt.

Een keuze voor jezelf is uiteindelijk ook altijd goed voor de ander. Ook al zal de andere partner dat op dat moment nog niet willen of kunnen accepteren of aanvaarden.

'In the end' ben jij er zelf nu zoals je zelf aangeeft een ander en (levens)rijker mens van geworden wat je leven en huidige partner betreft ?

Ik ben inderdaad een levensles rijker geworden. Ik heb geleerd dat als er irritaties en ruzies zijn dit goed besproken en uitgelegd moet worden wat er daadwerkelijk in je speelt en waar je mee zit.

Ik ben erachter gekomen om voordat ik een relatie begin degene eerst goed door een filter moet halen om te kijken of deze relatie op lange termijn kans van slagen maakt en of zij bij me past, in plaats van blind op verliefdheid in te gaan.

Ook heb ik geleerd dat ik een persoon moet zoeken die net als mij bereid is energie te steken in een 'evaluatie' van de relatie om dingen bespreekbaar te maken waar zij mee zit en dit ook van mij wilt horen.

Ik heb na jaren sterk het gevoel gehad dat mijn ex in mijn leven was gekomen om mij deze levensles te geven, dus om die persoon af te schilderen als 'geen knip voor de neus waard' gaat daarom wel te ver.

Ze (ex) was met een doel in mijn leven gekomen en ik ben blij dat ik deze levensles niet heb hoeven meemaken met de persoon met wie ik nu ben.

afbeelding van InDubio

Me relatie is uitgegaan omdat

Indemaling me relatie is uitgegaan omdat het voor me ex voelde dat ik hem tegen hield in zn leven. Heeft hij letterlijk zo gezegt. Verschrikkelijk om te horen van iemand waar je bijna 6jaar mee bent. Het is nu 4 mnd uit en langzaam begint het tot me door te dringen dat het voor hem gewoon op was. Hij wilde andere dingen in het leven en als ik eerlijk ben ook al doet het pijn om dit toe te geven kon ik hem dat niet geven hoe hard ik ook me best had gedaan. Door mijn boosheid en gemeenheid heb ik hem na de breuk ook van me weggejaagt omdat ik hem maar bleef verwijten dat hij voor ons niet wilde vechten. Ik zit nu in de fase dat ik begin te begrijpen dat ik van hem iets vroeg wasr hij gewoon niet meer in geloofde. Er niet in meer in geloven deed hij niet express en toch nam ik het hem kwalijk. Dus om jou vraag te beantwoorden, als het geloof of vertrouwen bij een partner weg is helpt praten vechten proberen of investeren gewoon niet meer. Is voor de ander die wel in de relatie geloofd pijnlijk maar als 1 niet meer wil is het einde oefening. Ik maak het nu zelf mee helaas

afbeelding van InDeMaling

Mijn advies zou zijn; maak

Mijn advies zou zijn; maak een 'list'. Zie in 1 van mijn blogs voor uitleg.

afbeelding van InDubio

Lonely, die 4 en een half

Lonely, die 4 en een half jaar zullen zeker wat voor haar betekent hebben anders was het geen 4 en een half geweest. Maar soms zit er voor iemand niet meer in dan 4 en een half jaar. Dat ze verlieft is geworden op een ander maakt het extra kut omdat jij dus zal voelen dat je vervangen bent maar ff los van die ander in het spel ziet ze een relatie met jou dus niet langer zitten.Mss heel hard maar relaties hebben niet altijd een happy end. Wat jullie 3 jaar geleden mss hadden kan nu gewoon in haar gevoel verandert zijn. Ik snap dat het kut is maar het is wel hoe de realiteit soms is. Relaties gaan uit.Iemand word verlieft op 1 ander. Gevoelens veranderen. En het leven zonder elkaar gaat door. Geloof me ik weet er alles van. Niet meer dat je kan doen dan accepteren dat het over is voor die ander. Wat ik inmiddels door heb is dat als je 1 relatie aangaat het niet voor altijd hoeft te zijn. Je bent soms iemand anders geworden dan dat je was toen je aan de relatie begon. Mss makkelijk gezegd van me maar accepteer de realiteit.

afbeelding van InDeMaling

gelijk

InDubio schreef:

Wat ik inmiddels door heb is dat als je 1 relatie aangaat het niet voor altijd hoeft te zijn. Je bent soms iemand anders geworden dan dat je was toen je aan de relatie begon. Mss makkelijk gezegd van me maar accepteer de realiteit.

Hier ben ik het mee eens, je wordt toch een ander mens en je bent een levensles rijker. Ik ben gaan zoeken naar iemand die wel echt bij me past en ik ben niet meer puur op het uiterlijk afgegaan,, maar naar een combi daarvan uiterlijk en innerlijk.

Mijn ex was dus iemand die me deze levensles moest geven en eigenlijk ben ik haar na jaren dankbaar hiervoor.

Niet dat je garantie hebt dat het daarna goed gaat natuurlijk met je nieuwe liefde, maar de kans is in ieder geval veel kleiner dat het om redenen zoals ex 1 uit gaat en het voelt vele malen beter. Echt 'houden van'.