Het is voorbij...

afbeelding van Ione

Tsja, zoals iedereen hier heb ik ook verdriet. Mijn relatie van 14 maanden is vorige week beeindigd. Ik heb eerst alleenmaar verhalen gelezen op deze site maar kom tot de ontdekking dat je zlef moet gaan schrijven wil het verdriet gaan slijten. Mijn ex zei dat hij niet voor de volle 100% voor mij kon gaan. Het gekke is dat ik het al een tijdje voelde aankomen. Je merkt zoiets toch. Ik begrijp het ook allemaal heel goed en sta er ook helemaal achter. Dit klinkt gek maar de relatie slokte mij zo op. Ik wilde alles voor hem doen, wilde al mijn liefde geven maar het werd niet beantwoord. En dat vreet echt aan je. Mijn verstand weet dat het zo goed is maar mijn gevoel is zo klote nu. Ik kan niet eten, slapen en merk dat mijn lichaam aan alle kanten tegenstribbeld. Juist omdat ik "het waarom" zo goed begrijp reageert mijn omgeving heel koel. Misschien roep ik dat ook over mij af omdat ik de situatie heel nuchter kan uitleggen maar het doet toch een beetje pijn. Ik ga de week proberen door te komen en zal deze site vaak gaan bezoeken, het steunt mij echt!

afbeelding van Peter1972

Hoi Ione, Ik begrijp jou

Hoi Ione,

Ik begrijp jou heel goed ik heb momenteel precies dezelfde ervaring. Na negen jaar is het nu uit en dat was een hele lange tijd. Ook ik voelde het aankomen en je gevoel is altijd juist. En ik kan het ook allemaal beredeneren maar je gevoel is niet zomaar aangepast. De mens heeft kennelijk een rationele kant en gevoelsmatige kant. De gevoelsmatige kant wordt door ervaringen en tijd beinvloed. De rationele kant is het denkproces. Je verstand begrijpt het maar is niet in staat je gevoelsmatige kant te beinvloeden. Daar is kennelijk tijd voor nodig. Daarom moet je alles de tijd geven en je emoties laten gaan. Veel huilen en praten over je gevoelens. Men zegt dat het uiteindelijk weggaat. Ik zelf zit nu ook in dit proces en ik ben nu net door de acceptatie fase heen. Ik accepteer het dat het niet goed komt maar zo nu en dan kan ik het nog steeds niet geloven. Ik voel me soms ontzettend slecht maar dan probeer ik te denken aan het feit dat dit maar de beste oplossing is (in mijn geval dan). Mijn ex heeft ook nog eens een ander gevonden en dat maakt het er helemaal niet makkelijker op. Liefde moet van twee kanten komen en als dat er niet is dan kan je er alles aan willen doen (heb ik ook gedaan) maar dat kost ontzettend veel energie. Daarnaast worden onze gevoelens beinvloed door angsten voor de toekomst. Hoe kunnen we nog ooit iemand tegen komen, dit was de ware, etc. Ik voel me lusteloos, futloos en slaap heel slecht. Wij zijn niet de enige twee die dit meemaken maar het is wel heel vervelend. Deze side biedt tenminste steun!

afbeelding van Ron038

Het moeilijkste denk ik om

Het moeilijkste denk ik om te accepteren is, dat iemand waar jij van hou/hield, die gevoelens niet meer voor jou heeft.
Daarbij komt ook nog eens, dat de ander meestal een andere relatie ingaat. Dit maakt het nog moeilijker.

Je voelt je verlaten, aan de kant gezet, en ook nog eens gekwetst. Je hebt je best gedaan, je wilde jezelf opofferen voor de ander, maar aan het einde van de rit, zit je toch alleen met al je emoties en verdriet.

Het alleen zijn is nu voor mij moeilijk. Het feit dat het tussen ons over is, dat is me bekend, en dus moet dat geen gevecht meer zijn met mijn gevoelens.
Iedereen reageert anders op deze gevoelens. De een, bv, wordt stilletjes, terug getrokken, de ander juist weer proberen aanwezig te zijn, en weer een ander zoekt zijn/haar heil in andere dingen.
Toch hebben we allemaal 1 ding gemeen: we zitten allemaal indezelfde situatie.

Juist deze site heeft mij sterk gemaakt. Omdat jullie mij begrijpen en ik jullie. Ik heb ook een goede band mag ik wel zeggen met een aantal van jullie. Die zijn er altijd voor me, dag en nacht.
Ik hoop dat dat ook andersom zo is. Samen gaan we deze tijd door, samen proberen we elkaar op te beuren, samen op weg naar een nieuwe of andere toekomst.

Ione, hou je sterk, en je kotm de week door.
Met ups en downs, maar voor iedereen geldt toch echt hetzelfde: de tijd heelt alle wonden!

Ik kijk uit naar een andere toekomst. Misschien wordt het veel fijner dan dat ik had. Misschien ook niet, maar we hebben geen keus.
Maar er voor vechten, voor jezelf, is het minste wat je kan doen.

Ron
x

afbeelding van Peter1972

Ron, Precies zo moet je

Ron,

Precies zo moet je denken. Laten we er vanuit gaan dat alles mooier wordt. Nu nog moeilijk voor ons te geloven maar uiteindelijk is dit misschien wel de belangrijkste stap in je leven. Alleen we moeten ons niet laten leiden door angsten voor het alleen zijn!

Peter

afbeelding van Peter1972

Even nog iets. Iedereen

Even nog iets. Iedereen reageert anders, zei je. Ik zelf merk bij mij dat ik lusteloos ben en ik probeer alles onder controle te krijgen. Als ik even weg ben dan ga ik meteen naar andere vrouwen kijken en denken he is dat niet iets? Ik leg me meteen onbewuste gedachtes op dat bijvoorbeeld leven zonder een partner die ik had geen leven is. Dit levert weer slechte gevoelens op. Ik probeer meteen een vervanging te vinden, wat natuurlijk niet zal lukken en ook niet goed is (heeft misschien ook met wraakgevoelens te maken). Dit is een teken dat ik mijn gevoelens nog niet geplaatst heb en ik zal het zijn tijd moeten geven. En dat is die vervelende periode die onbewust wil ontlopen. Ik moet de feiten en gevoelens onder ogen zien! Schrijven op dit forum helpt wel heel veel. Wat dat betreft moeten we elkaar maar steunen!

afbeelding van Tonny

even nog iets Reactie Tonny

denk dat echt iedereen anders reageert want bij mij werkt dus net andersom al staat pamela anderson in zijn blootje voor me ik zou misschien keer kijken maar me raken in mijn hart zal ze niet kunnen heb gevoel dat dat zo beschadigt is en voorlopig heel goed uitkijkt zal wel met vertrouwen te maken hebben wraakgevoelens heb ik niet heel erg teleurgesteld hoe mensen kunnen zijn wel sterkte Tonny