Hoi Letje,

Ben erg blij voor je dat het inmiddels zoveel beter met je gaat, ben volledig met je mee eens, het komt goed, het kost alleen veel tijd. Destijds had ik na een relatie van 18 jaar ook nooit gedacht dat ik er zomaar achter me kon laten, zelfvertrouwen en eigenwaarde gezakt tot een nulpunt, wilde en kon niet verder met mijn leven.
Het is idd een hel geweest, en ook erg veel te danken aan de mede-ldvd'ers gehad. Maar inmiddels schijnt het zonnetje weer
En idd, je ziet het niet als je middenin de ellende zit, pas achteraf, en het mooie is dat je dan vele inzichten rijker bent achteraf.
Goed om te horen dat het goed met je gaat, trek de lijn door (ook met het hardop denken , en wens je verder veel succes met je nieuwe leven.

Groetjes,

Mr Bean

Dank je wel lieve Letje voor jouw antwoord. Ik ga er even vanuit dat die voor mij bedoeld was. Ik hoop toch zo dat ik ook ooit weer eens gelukkig word. Ik kan me dat op dit moment inderdaad nog niet voorstellen. Ik heb ook gehad dat ik dood wilde. Heb een paar keer een paniekaanval gehad in de auto, had echt het idee dat ik mijn auto voor een vrachtauto wilde gooien. Echt heel eng is dat. En alle gevoelens zijn zo tegenstrijdig soms. Op dit moment wil ik hem terug aan de ene kant en aan de andere kant haat ik hem heel erg. Maar ook dat ik nog voel dat ik bij hem hoor en hij bij ons. Hoe kan hij zomaar zijn gezin zomaar aan de kant schuiven? Maar hij was altijd al alleen maar met zichzelf bezig en niet met ons, dus dat is eigenlijk niet veranderd. Eens een egoist, altijd een egoist, denk ik maar. Terugkomen is natuurlijk ook echt geen optie meer, dat besef ik verstandelijk heel goed, want er zou niks veranderen. Hij zou alleen maar doorgaan met zijn eigen dingen en ons weer links laten liggen. En dat moet ik ook doen. Maar het is zo moeilijk. Vooral de weekenden vind ik vreselijk. Heel de dag de tijd om na te denken en dan moet je ook nog proberen iets leuks te doen met de kids. Hoe oud zijn jouw kinderen? Ik vind het zo goed dat het bij jou weer beter gaat. Sta jij ook al weer open voor een nieuwe relatie? Maar dan denk ik wel eens; hoe kom je dan weer aan iemand? Ik ben altijd gebonden door de kinderen, dus ik kom nooit ergens. Het is allemaal nog erg pril, dat weet ik wel, maar ik zou de tijd wel vooruit willen denken. Waren we maar een jaar verder. En ooit hoop ik hem te zien en dan bij mezelf te denken, wat ben jij toch een looser. Ik heb in ieder geval de liefde van mijn kinderen. Ik hoop ook dat hij ooit eens beseft dat hij echt zijn kinderen kwijt is, want wat voor band kun je opbouwen in 2 dagen in de maand? Alle verhalen en reacties op deze site helpen wel heel goed. Ik ben hier dan ook nog lang niet weg. Liefs stuurloos

Het doet me veel deugd op deze site zo nu en dan een positief woord te horen, dat betekent dat er dus echt ooit een een fel flikkerend lichtje van levensenergie en kracht verschijnt aan het einde van de soms zo lange en duistere tunnel van liefdesverdriet.

Veel wijsheid, kracht en levensenergie toegewenst,

GoingThroughLossIsTheGreatAwakener - but I just want to sleep for a while

Je bent gewoon een beresterke dame!
Petje af en carpe diem!
Diep