het leven is niet eerlijk

afbeelding van primida

liep net met de kinderen in de stad om voor vader dag een cadeautjes te kopen(voor mijn vader wel te verstaan....)liep er een gezinnetje langs ons en mijn zoontje bleef ineens stil staan...ik vroeg hem wat er was ..zegt tie...mama die kindje heeft wel een papa....op dat moment brak me hart voor de zoveeste keer en dacht ik...mischien moet ik ze hun papa maar terug geven...maar dat zou ook betekenen dat ik me weer zou moeten beliegen en bedriegen en wie weet zelfs weer wel zou moeten laten slaan en daar pas ik voor....het spijt me heel erg voor de kinderen maar hun papa zal nooit meer een deel uit maken van 1 gezinnetje samen met mama...maar ja vertel dat maar eens aan een 2 jarige peuter.....
waarom lijkt het nou of alles hem in de schoot geworpen word terwijl hij toch echt de gene is die alles veroorzaakt heeft...
ach het leven is niet eerlijk

afbeelding van Tonny

reacktie het leven is niet eerlijk

Als het goed is primida zul je toch naar je kid(Dronken eerlijk moeten zijn van je hebt wel een papa maar papa en mama wonen niet meer samen.Heeft papa geen bezoekersrecht?? Wat als hij dat gaat krijgen?? En of ze nu 2 jaar of 20 zijn het onbegrip zal niet verdwijnen ook al heb je nu een peuter hij/zij zal toch een keer bij je komen en dingen willen weten over zijn/haar vader ik snap best wel dat je een kid van 2 niet kunt uitleggen van papa woond niet meer samen omdat ..... maar misschien moeten papa en mama hun eigen gevoelns opzij zetten en de verandwoordelijkheid nemen en goede afspraken maken hoe ze het beste met kind kunnen omgaan.

afbeelding van primida

hij weet t wel

mijn zoontje weet dat hij een vader heeft...ze gaan er om het weekend heen..mijn dochtertje is pas 7 mnd dus die weet nog niks...
de afspraken zijn goed tussen ons...dus daar ligt het niet aan..en waarom mijn zoontje zo reageerde..tja dat blijft waarschijnlijk gissen...maar ik vind het ook belangrijk dat ze er heen blijven gaan want wat er tussen mij en hun vader is gebeurt staat los van hun....

afbeelding van Ron038

Kinderen beseffen soms meer,

Kinderen beseffen soms meer, dan wij denken.
Ik denk dat je zoontje het wel weet, anders vroeg hij er niet om.
Soms sta je als ouder dan ook verbaasd, en vraag je jezelf af: waar haalt die kleine de wijsheid vandaan.

Tis belangrijk voor jezelf en hem, om ondanks dat het kind nog vrij klein is, wel altijd open en eerlijk te zijn.
Cijfer je eigen gevoel even weg, want jij hebt erg veel verdriet om hem, maar een kind kiest nooit partij.
Die houdt evenveel van zijn moeder als van zijn vader.

Sterkte met alles.

Ron
x

afbeelding van primida

mijn zoontje weet het zeker

mijn zoontje weet ook wel dat er een heleboel veranderd is daar twijfel ik niet aan...en ook heeft hij het nog steeds over de politie en zegt dan zelfs dingen die hij eigenlijk niet kan weten (mijn ex heeft mij meermalen mishandeld waarvan mijn zoontje het meeste gezien heeft)maar ondanks dat hoeft hij geen partij te kiezen want wat er tussen mij en me ex is/was staat los van het feit dat hij een goede vader voor ze is...mijn zoontje weet het dan ook wel maar mijn dochtertje van 7 mnd uiteraard niet

afbeelding van Marc

Lastig

Ik weet niet hoe oud je zoontje is dat hij het beseft. Mijn zoontje wordt in oktober 2 maar voor mijn gevoel beseft hij al te veel. Heb hem sind s afgelopen weekend bijna ieder dag hier gehad en hij roept de hele tijd papa. Als ik de verhalen moet geloven van mijn ex dan heb ik zowel haar als mijn zoon mishandeld. Sanp dan alleen niet dat dat ventje dan zo vrolijk bij mij in de auto stapt. Mijn advies hou je kinderen goed in de gaten en zodra het voor jouw gevoel niet klopt grijp dan in. ( heb ik nu met mijn ex en onze zoon maar dan andersom )Het is meoilijk om jezelf weg te cijferen voor je kids maar doe het. weet wat je mee maakt wat je kids aan gaat ik moet het doen tegenover mijn ex en er zijn voor mijn zoon. Hoe het ook gaat lopen. Of hij bij haar blijft of, zoals het er nu uit ziet, bij komt wonen. Kids first.

Marc

afbeelding van primida

ik heb er totaal geen moeite

ik heb er totaal geen moeite mee om me voor hun weg te cijferen...zoals je zegt kinderen komen op de eerste plaats ..mijn zoontje is trouwens bijna 3 en vind het ook geweldig om naar zijn vader te gaan en dat vind ik prima.....eerst gingen ze er ieder weekend heen maar op verzoek van mijn ex is dat om het andere weekend geworden...

wat ik bedoel met beseffen is dat je hart breekt als je zoontje ineens zegt papa mama duwen.....papa maar auw doen.....
soms twijfel ik aan mijn keuze om hem de deur te wijzen maar als mijn zoontje dan weer dit soort dingen zegt weet ik weer dat ik het goede heb gedaan...