Als ik je verhaal lees dan lijkt het net alsof ik een deja vu heb. Gedurende de periode dat mijn Vlaamse ex ik samenwaren (zo'n 5 jaar) hebben wij echt nooit ruzie gehad. Af en toe een klein meningsverschil maar dat mondde nooit uit in meer dan een gezonde discussie. Zij was voor mij echt de ware en voor mijn gevoel waren we echt bezig een toekomst op te bouwen met zn tweetjes.

Dat sprookje was echter van de ene op de andere dag helemaal over. Een goed gesprek hebben we nooit gehad en vechten voor onze relatie is er dan ook helem?ɬ°?ɬ°l niet van gekomen; terwijl ik dat juist wel wilde. Nadat het uitging begreep ik echt helemaal niets meer van haar. Het leek wel alsof zich ze van de ene op de andere dag ontpopte als een totaal ander persoon. Mijn meisje zoals ik die kende bestond niet meer. Pas een paar maanden later kwam ik erachter dat ze met mij gebroken had om terug te gaan naar haar ex voor de 3e keer (hoe bedoel je kansloos). Ze moet zeker gedacht hebben dat driemaal scheepsrecht is ofzo.

Maar goed, ik wilde even zeggen dat je verhaal heel herkenbaar is en dat ik me wel enigszins kan inbeelden hoe je je moet voelen op dit moment. Er is ook niks wat ik kan zeggen om je een hart onder de riem steken. Het enige waar je misschien wat aan hebt (en wat mij ook heeft geholpen) is proberen te beseffen dat het geen zin heeft om iemand te willen die jou niet wil. Mijn ex wilde niet meer verder met mij en dat was voldoende voor mij om te beseffen dat zij de ware niet is. De ware gaat namelijk wel voor de volle 100% voor mij; ook als het wat moelijker wordt.

Sterkte....., een lotgenoot

Hey Firebug, Dinges, en de rest,

Jullie verhaal is mijn verhaal. Precies hetzelfde. Details zullen verschillen, maar ook mij is nooit wat gezegd. Wij hebben nooit gepraat, ik heb nooit geweten dat het niet goed ging, dat we af aan het bouwen waren, dat hij maanden lang twijfels had. Ook nooit ruzie gehad. Toen kwam het moment dat hij me vertelde dat hij niet meer van me hield en uiteindelijk gaf hij toe dat hij verliefd was op een ander (op dat moment 2 wkn!!!! idioot). Out of the blue. Tien dagen na me was hij met dat andere mens. Nu nog steeds. Het is twee maanden uit en twee weken geleden zat hij al bij haar ouders in Polen. Hij heeft ook nooit enige vorm van missen ofzo getoond, alsof het hem niks deed.
Onze relatie was iets meer dan 1,5 jaar en ervoor waren we 2 jaar beste vrienden, het voelt dus eigenlijk nog iets langer. Ik herken alle gevoelens die je beschrijft firebug. Het is ook zo moeilijk te bevatten en voor ons was het zo waardevol, wij hadden graag willen vechten. Of iig iets willen proberen voordat de handdoek in de ring werd gegooid.
Schrale troost, wat hierboven al werd gezegd. Iemand die niet 100 procent voor je gaat, wil je niet. En iemand die zo makkelijk van relatie in relatie hopt, blijkbaar niet kan praten over gevoelens, wil je ook niet. Maar ja dat is de ratio en niet het gevoel... (gevoel neemt inmiddels ook een klein beetje af bij mij)
Sterkte! Schrijf het lekker van je af! Dat helpt echt!!

Liefs Kiek

Bedankt voor al jullie reacties, ook al gaat het gevoel niet weg, ze maken me wel sterker.
Ik heb wel altijd gedacht dat ze 100% voor me ging, alles lijkt achteraf zo gefaked, vals, onwaar,...
Waar ik nu wel zeker van ben is dat dit bij mij niet zo was, dat ik haar wel graag zie.
Nog veel sterkte allemaal, het enige wat je niet mag doen is het opgeven, hoe zwaar het ook lijkt om nu verder te gaan.

Groetjes,
Firebug

Hallo,

Ken je gevoelens maar is bij mij ondertussen al 3 maand gelegen en geloof me het wordt beter.

Heb een gelijkaardige relatie achter de rug te mooi om waar te zijn maar na 3.5 jaar gaat ze weg.
We hadden een harde periode achter de rug (ik kanker en chemokuur op hetzelfde ogenblik is onze zoon geboren en we hadden een huis gekocht) en konden de draad weer opnemen maar zij ging weg.

Had na onze breuk haar gsm nog en keek toen is in berichtjes en vond van da gedoe (ik mis u ook ewa,...) dat zij gestuurd had en aan wie?? Haar beste vriend die zogezegd homo was (ik kende hem en iedereen dacht dat hij homo was) het was ook hij die bij men ziekte me als ?ɬ©?ɬ©n van de eerste zei als ik is kan doen,... blabla bla.

Ik wens je veel sterkte ik kan je allen aanraden van:

1.praat erover met vrienden dat lucht op (en zei gaan je wakker maken en haar slechte kanten eens aanhalen die jij niet zag omdat je verliefd was) Zo ben ik er achter gekomen dat mijn ex een iets onrealistisch verwacht in een relatie en daarbij nog labiel is tot borderline)

2. schrijf alles eens uit alle dingen vakanties, hoe je je voelde wat je allemaal voor haar en jullie hebt gedaan wat je laten vallen hebt voor haar,... ( Dan kan je zoals ik voorhebben dat je alles eens leest en tot de constatatie komt dat jij je 200% gaf en zij maar 50% of nog minder en je zelf niet verdient)

3. SPORTEN (ik was net van men ziekte genezen en kon amper 5 minuten lopen nu ga ik tot 5 keer per week een uur tot anderhalf uur lopen. Gewoon even het kopje leeg ZAAALLLIIIIGG. Ik kan het je alleen aanraden al zal je zoals ik toen zeggen ik heb er geen zin in in niks zin eigenlijk. Vecht ertegen schoenen aan en weg of fietsen,...

Leve de mensen die vooruit willen en iemand kunnen liefhebben en de slechte kanten niet zien omdat de liefde sterk genoeg is we worden een uitstervend ras maar er komt een dag dat jij van geluk mag proeven en de mensen die andere onheus behandelen overkomt hun ooit ook wel miserie

groeten

Ik vind eigenlijk nadat ik je verhaal heb gelezen dat je het na een maand je gevoelens al duidelijk op een rij hebt. Daarnaast vind ik je streven eerst voor jezelf te zorgen heel goed. Al zal het niet altijd even makkelijk zijn je hebt in ieder geval een doel gesteld en je hebt voor jezelf gekozen. Veel succes en sterkte. liefs bianca