Hij achtervolgt me

afbeelding van me3

Goeiemorgen iedereen

Ik heb vreselijk gedroomd vannacht over mn ex en zn lief. Vreselijk. Ik ben er wakker van geschrokken. Wanneer gaat deze nachtmerrie eindelijk over? Ik blijf maar aan onze relatie denken, wat als.. zou hij.. als ik..
Allemaal zinloze vragen maar toch blijft het in mn hoofd maar malen. Het lukt me niet om alles opzij te schuiven en te stoppen met nadenken.

Ik weet dat ik verder moet en eigenlijk probeer ik het ook wel maar het gaat me allemaal te traag. Ik wou dat dit verdriet al achter de rug was, dat ik nu een nieuwe vriend had. Maar het is niet zo. Ik vind het ook heel raar, mijn lijf is echt in 2 verdeeld. Je hebt de verdrietige piekerende kant en dan heb je de andere kant die het beu is en wil dat het vooruit gaat.

afbeelding van Jester

@ me3

Jouw geschiedenis lezend rijst de indruk dat je vasthoud.
Krampachtig, zonder bewust te zijn van je eigen proces.

Denken aan een verbroken relatie is niet zinloos, als je bereid bent, (bewust en onbewust) er iets mee te doen.

Het doen ontbreekt.
Naar je pijn kijken, naar je gedachtes kijken, naar je wisselende gevoelens kijken, en dit voor jezelf opschrijven kan helpen in je verwerkingsproces.

Het gaat om het beleven, en aanschouwen van dit alles, en vaak moet je midden in de pijn gaan zitten om verder te komen.
Wil je daadwerkelijk uit deze pijn, uit dit cirkeltje, dan is confrontatie met jezelf de enige oplossing.

Hard, maar onontkoombaar.

Sterkte en kracht in deze.

Jester.