Ik ben nu 9 maanden uit huis, na een relatie van 27 jaar (15 jaar getrouwd) ik heb 2 dochtertjes en ze zijn me heel veel waard.
Nu mijn verhaal:
Gelukkig getrouwd, maar drie jaar terug een onbevredigend gevoel in mijn lichaam, zo van is dit het nu allemaal.
Ik ben 42 en toen drie jaar geleden dus 39.
Hoge bloeddruk toen ik 39 was, niet verklaarbaar.
Dan een periode van onrust in mezelf en niet met mijn partner (vrouw ) praten over dit vreemde gevoel.
dan gaat het met ons oudste dochtertje niet goed op schooll, vele verhalen over dit proces worden door mij weggewuift als mijn vrouw hierover verteld 's avonds als ik thuiskom.
Wij hebben een schoolswits gemaakt en alles is goedgekomen.
dan komt mijn vrouw in een dip, door dit alles en ook gaat haar broer scheiden.
Ik denk dan weleens dit wil ik ook!, maar je blijft ook aan je gezin denken.
Hierna kom ik in het ziekenhuis terecht met uiteindelijk na 5 operaties weer wat leven in mijzelf.
Wel heb ik in het ziekenhuis ondervonden dat ik dit leven niet meer zo wil.
In de revalidatie periode krijg ik aandacht van een andere vrouw en ga geestelijk vreemd. Zij die ander ziet mij wel zitten en een fantastisch jaar is het gevolg.
Ik ga echter thuis niet meer normaal met mijn vrouw om en doe dingen stiekem .
Heb haar zeer getwetst en MOET in januarie uit huis, situatie is onhoudbaar.
Het voelt goed met die andere vrouw, maar nu ik op mezelf woon bekruipt mij een gevoel van onmacht omdat mijn vrouw mij de kinderen niet te vaak wil laten zien.
KAn ik nog terug en hoe pak ik dit aan.
Ik heb niet meer de diepste gevoelens voor mijn vrouw maar het gezin vind ik WEL HEEL belangrijk.
En hoe sluit ik af met die andere vrouw....
knieval maken.
of het verstandig is weet ik niet, maar ik weet wel dat een vrouw gevoelig is als de man een hele diepe knieval maakt. je zal dan onwijs open moeten zijn en je ziel helemaal bloot moeten leggen aan je vrouw en veel emoties moeten kunnen tonen.
had ik dit gedaan was ik nu nog bij mijn ex-partner geweest, mijn trots hield mij tegen, dus kwam zij tot de conclusie dat ik nooit genoeg om haar gegeven had, foute conclusie van haar kant, alleen zij kon natuurlijk niet door mijn pantser heenkijken hoeveel ik van haar hield.
ja toen het te laat was heb ik het aan haar verteld, ook omdat ik vond dat zij dat verdient, haar reactie was toen misschien wel terecht "wat moet ik hiermee", is tenslotte mosterd na de maaltijd he.
reactie op knieval maken
Bedankt voor je goede raad, maar ik (hou van) voor mijn gevoel dan ook van die ander.
Een Knieval naar mijn toekomstige ex geeft haar hoop en ik kan niet garanderen dat ik niet meer met die ander omga!
Als zij dat kan aanvaarden wil ik wel proberen om terug te gaan voor mijn gezin.
Ik durf mijn nu nog eigen vrouw alleen niet te vertellen wat er echt speelt. Een hopeloze situatie....
Maar voor de kids doe ik alles. maar dan moet ik mijn vriendin los kunnen laten. MaAr KAN IK DAT!!!! EN wil ik dat nog.
Zou jij terug willen naar je ex en hoelang waren jullie samen en heb je kinderen en een nieuwe vriendin??
Geef me raad.
Kiezen!
Hé Rich. Ik lees jouw dilemma en ik begrijp dat het niet makkelijk voor je is. Maar ik wil je een ding zeggen: het is het een of het ander. Jouw vrouw zou nooit moeten hoeven te accepteren dat jij al die maanden een nieuwe vriendin hebt, dat je je gezin achter je hebt gelaten en dan wil je haar blijven zíen!? Iedere keer dat ze jullie samen ziet, zal ze achterdochtig zijn. Iedere keer als jij 's avonds wat later thuis komt, moet ze zich afvragen waar jij bent en of je wel eerlijk bent. En ze heeft gelijk ook, want je hebt haar al laten zien dat ze níet van je op aan kan.
Ja, het lijkt me heel moeilijk voor je, dat je je dochters niet meer zo veel ziet als je wilt. Maar dat is het gevolg van een keuze die je zelf hebt gemaakt. Jammer maar helaas. Wil je je gezin, dan kies je voor hen, honderd procent. Alleen voor je kinderen kiezen, dat werkt niet. Dan zou je je vrouw onrecht doen en ongelukkig maken en na 27 jaar verdient ze dat niet, lijkt me.
Ik lig zelf in een scheiding, na 19 jaar. Mijn man was verliefd op een ander en ook wij hebben twee dochters. Het doet pijn, dit. Maar als je niet echt voor je vrouw kiest, dan zal je de lijdensweg alleen maar verlengen.
ik zou teruggaan
ik was 5 jaar bij mijn ex. mijn ex heeft 3 kinderen uit een vorig huwelijk. wij beiden hielden nog van elkaar toen het uitging, alleen er waren problemen en die bleken ervoor te zorgen dat onze relatie knalde. jou probleem is anders, jij hebt een vriendin en zit in twijfel wat je moet doen bij haar blijven of bij je vrouw en kinderen. waarschijnlijk is je vriendin een hele nieuwe ervaring, alleen besef dat het over gaat, na een paar jaar is het meer van hetzelfde, i have been there, geloof me. bij je vriendin moet je alles opnieuw opbouwen, heb je dat ervoor over, ik niet, ik zou liever verder gaan met mijn ex alhoewel ik nu een hele lieve vriendin heb. ik zou voor je vrouw kiezen alleen dan MOET je er 100% voor gaan en het uitmaken met je vriendin. mensen zijn nogal egoïstisch, het gras achter de heuvel is altijd groener, alleen dat gras moet ook onderhouden worden. het is een moeilijke keuze die je moet maken en die je alleen zelf kan maken, maar je MOET kiezen en niet kwakkelen, daar doe je beide vrouwen pijn mee. dus als je breekt met je vriendin breek je ook helemaal, niet haar nog af en toe zien, dat werkt niet. als je breekt met je vrouw is er geen weg meer terug. een lange relatie beëindigen lijkt me zonde, zeker als het nog kan werken, je deelt zoveel met elkaar dat het een deel van je wordt, dat is een hoop waard, ben ik inmiddels wel achter gekomen. rationeel zal je dat ook wel weten, alleen ligt je gevoel waarschijnlijk bij je vriendin en denk ik dat je daarvoor gaat kiezen, ik generaliseer nu een beetje maar zo zijn mannen, je gevoel zal denk ik zo sterk zijn dat je jezelf eraan overgeeft, maar je ziet het gezinnetje waar je dan geen deel meer van uit zal maken, ja dat is de prijs die je zal moeten betalen.
teruggaan
Bedankt voor deze goede woorden, ik heb alleen een groot probleem > ik wil wel breken met mijn vriendin, maar hoe krijg ik het goede gevoel bij mijn vrouw terug, dus mijn gevoelens voor haar.
Ik kan NIET nogmaals haar in de toekomst zoiets aandoen.
EN DAT WIL IK OOK NIET.
Maar mijn vriendin woont op steenworp afstand in ons dorp en ik zal haar dus regelmatig tegenkomen.
Als mijn vrouw accepteerd dat ik haar als gewone vriendin kan zien wil ik alles op alles zetten voor mijn gezin, maar is dit een oplossing.????
Maar superbedankt voor je reacties, ik heb er een hele hoop aan. EN DENK ZEKER NA OVER MIJN TOEKOMST EN OOK DAT VAN MIJN GEZIN.
IS EEN SCHEIDING VAN TAFEL EN BED NIET EEN OPLOSSING.
risico
een scheiding tussen tafel en bed kan, maar houdt voor jou een risico in. je vrouw kan in die periode goed nadenken en beseffen: ik wil eigenlijk iemand die 100% voor me gaat en die ik 100% vertrouw, zij heeft daar dus meer mee te winnen als jij, want jij hebt er al over nagedacht. hee en jij moet je vrouw zien te overtuigen, je komt niet sterk over je als je die vriendin als vriendin wilt blijven zien, je zal om je vrouw voor je te winnen daar echt afstand van moeten nemen en dit ook tegen je vriendin moeten zeggen. je zal tenslotte heel overtuigend over moeten komen bij je vrouw en daar mag dus geen spoortje van twijfel tussen zitten, want kan ze jou wel vertrouwen? ben je te vertrouwen? wat geeft haar het houvast waardoor ze weer vertrouwen in je krijgt. dat zijn vragen die je moet oplossen. je verhaal moet dus heel sterk zijn.
ik geloof meer in een korte vakantie samen, ga samen met elkaar een paar dagen erop uit, je kan er dan achter komen of de gevoelens voor elkaar er nog zijn. hee en doe in die dagen iets geks, koop een heel spontaan kado voor je vrouw waar je gevoelens met kan uitdrukken, voorbeeld is een grote bos rode rozen met een kaartje eraan met een heel emotionele tekst: schat jij bent het beste wat mij is overkomen, zo waardevol, ik wil je nooit meer laten gaan, ik hou zoveel van je (is maar een voorbeeldje hoor), maar laat je gevoelens spreken.
ik kan het trouwens mooi opschrijven, maar had ik dat tijdens mijn relatie gedaan waren we nu nog bij elkaar geweest, maar shit happens, de les die ik van mijn relatie geleerd heb is om mijn gevoelens te laten spreken, is wel een beetje late les ben nu 47, maar je bent nooit te oud om wat te leren toch?
kiezen
dank je wel voor je reactie, dit soort reacties hoopte ik te krijgen.
Ook behoorlijk vervelend voor jou na zoveel jaar.
Ja ik mag niet van mijn a.s ex verwachten dat ze me vertrouwd, maar ben wel 25 jaar te vertrouwen geweest, dit is mij overkomen.
En ik ben niet de enige in mijn soort.
Ik kies in deze dan toch waarschijnlijk enkel en alleen voor mijzelf, hoop in de toekomst weer lol te beleven met wie dan ook.
Het gevoel naar die ander is te sterk op dit moment en ik zou mijn vrouw nog meer pijn doen als ik terug zou gaan.
Alleen in mijn ogen verdiend ZIJ eerlijkheid en een tweede kans, maar ik kan het niet meer.
Hoe gaat jouw ex met de situatie die ontsaan is om.
Is hij bij de ander gebleven en hoe ervaart hij het gemis van de kinderen.
R.