Hoi Bumper.

ik heb je verhaal met veel bewondering gelezen. Ik maak op uit je verhaal dat je erg sterk in je schoenen staat.
Ik zelf ben 1 keer verliefd geworden en ik zal er waarschijnlijk nooit meer overheen komen omdat het te diep geworteld zit. Ik zie haar totop de dag van vandaag nog steeds lopen met haar huidige vriend. Die ik beschouw als mijn aardsvijand. Ik zag het koppel steeds vaker samen in het uitgaansleven waar ik in de stress van schoot, hopende dat de knul een fout maakte richting mij (drank op me knoeien, tegen me aan lopen.. etc) zodat ik een rede had om mijn woede fisiek op hem te uiten.. dit met de gedachte in het achterhoofd dat het erg fout zou zijn.
Gelukkig heb ik nooit iemand iets aan kunnen doen, in de tijd dat ik hiertoe in staat was. Dit alles is al meer dan een half jaar geleden en soms heb ik nog een terugval over de tijden van toen. Mijn wereld storte even in. Het leek alsof ik in een bodumloze put ben gevallen maar eruit geklommen ben.
Tog is mijn innerlijke verdriet om deze meid nog steeds groot, ik ben ervan overtuigd dat als je echt verliefd bent geworden het nooit meer 100% weg gaat.
Wat ik altijd deed om mijn stress/woede/verdriet te onderdrukken was dat ik ging joyrijden, uren lang in de nacht, lekker rustig in m'n ouders auto, van niemand geen last. Dit werkte altijd aardig, nu ik mijn rijbewijs heb gehaald is dit dus het eerste wat ik doe als ik weer eens mot heb met mijn ouders of wat ook..

Nogmaals ik weet dat je erg sterk in je schoenen staat. Je laat je niet zomaar klein maken door de gebeurtenissen in je leven en dit moet je zien vast te houden. Ik ben zelf 19 bijna 20 jaar. Ik kom pas kijken in het leven, ik zal nog wel meer dingen te verdragen krijgen die het moeilijk maken te lachen in het leven. Iets wat je niet klein krijgt maakt je sterker. Waar je ook bent, wat je ook doet

Keep ya head up..

Oke, vandaag ook nog ontslag gekregen wegens het verliezen van een grote klant, leuk om na een week ziek te zijn zo terug te komen op het werk..

...........

Hoi Burner..

PPPff moet je nog een paar peultjes.........
Tis nogal niet niks wat je te voorduren heb gehad..
En dat voor iemand die mij h?ɬ®?ɬ®l gevoelig lijkt, en die ondanks alles toch lichtelijk zijn draai weer kon vinden,en zich dan waagt aan een nieuwe sprong...en het blijkt drijfzand te zijn...poeh!

Ga niet zitten tobben over het hoe of wat Burner, het is zo nutteloos...en het put je zo uit
Je hebt al laten zien 'that you can make it' en deze vrouw is daar geen onderdeel van.
Voor haar was het lijkt mij, meer een groot avontuurtje en toen de rozebril afging was ze niet in staat om echt je geliefde te zijn. Misschien leek het erop, maar het was van korte duur. Het is nu zaak om wederom je wonden te likken en je sterk te maken om de draad weer op te pakken.Het kan beter nu gebeuren dan over 2 of 3 jaar als er nog meer emotie en hartepijn bij komt kijken. Het is inderdaad een hard gelach dat je zo als een baksteen, een hete aardappel, gedropt wordt...zonder boe of bah...Maar dat zegt ook iets over je ex en aanhang...Contact lijkt mij daarom ook geen goed idee. Je mag dan als vijfde wiel aan de wagen fungeren of als toyboy gebruikt worden indien nodig...
Hoe jij je daar onder voelt zal totaal niet belangrijk zijn, geloof me..I know the kind...
Zit je daar echt op te wachten? Nee, dacht het ook niet.Make a clean cut!

Dit komt dubbel aan omdat je eigenlijk nog in je eerste verwerkingsproces zat, dus het 'naar beneden vallen' is nog sterker aanwezig dan het al was.
Maar laat de moed niet zakken...hou het vertrouwen in jezelf, kijk uit naar de dag van morgen. Je heldere verstand heeft je al zover gebracht, laat je door die donkere wolk niet van je stuk brengen. Als ze van 'boven' dachten dat je dit niet aankon, zouden ze het niet op je schouders gooien. Dit alles helpt je in je groeiproces, het vormt je, het maakt je weerbaar, het opent je ogen naar nieuwe en andere mogelijkheden. Het leert je nog meer de waarde van alles kennen. Maar pas op dat het je niet 'verteert'..dat het een obsessie wordt om te zoeken naar de zogenaamde antwoorden, of het je afvragen Why Me?...Maak liever een lijstje van wat NIET te doen bij de volgende keer, of punten waar je rekening mee moet houden. Dit is voor jou de ultieme test..erop of eronder..
Je slaat je hier doorheen met alle kracht die je in je hebt...of je dwaalt verder af naar de bodem en komt, God knows, ooit weer een keertje boven. Het verlies wat je nu lijd zit in jouw 'levens-pakket'..het heeft een waarde..het leert je iets, het geeft je iets..
(niet dat het dan minder pijn doet hoor..onee!)
Momenteel kun je dat niet zien, dat is pas achteraf, wanneer je kan vergelijken, of de verschillen kan zien en onderscheiden. Momenteel ervaar je de ervaring...wat het met je doet, hoe je je voelt...Nu is het aan jou of je die ervaring kan accepteren voor wat het is,
en of je de ervaring kan achterlaten voor wat het is. Dat je wederom bereid bent die ene stap naar voren te zetten, die je in princiepe toch wel m?ɬ?et zetten...eens. Heb je het inzicht verworven dat vooruit de enige weg is? Dat jij de schilder bent van je eigen leven?...Alle vragen van waarom en waarvoor zijn overbodig, maar ze zijn het meest gevraagd...wel miljoen keren...En dat het IS zoals het IS, wordt in alle toonaarden onderkent..ook miljoenen keren. Maar voor iedereen is er licht aan het einde van de tunnel....ook voor jou.
Dat je geplaagd wordt door hoofdpijnen en kwaaltjes is in mijn ogen zo gek niet.
Je geest kan maar zoveel hebben, voordat het iets 'doorgeeft' aan het lichaam.
Misschien zou vaker de natuur in of ontspanning dmv massage of sauna je heel goed doen.
Verplicht jezelf tot bepaalde dingen, ga wekelijks naar de markt en zet je huis vol met bloemen, zorg voor vers fruit eet goed, verwen jezelf, en geef jezelf regelmatig een kado`tje (boek,cd, shirt)
Ja, je bent man so what? houden die niet van bloemen?
Volg een cursus, lees boeken, doe iets wat je altijd al heb willen doen waarvan je altijd door iemand weerhouden bent. Gooi alles weg wat je niet bevalt en vervang het in jouw smaak.
Geef jezelf een dag per week om te huilen, gillen, blue zijn, lui, fatsig, futloos, verdrietig enz enz. Daarna nog maar een keer per twee weken enz, enz.
Wat geweest is komt nooit meer terug en zal nooit voldoening schenken. Je zal nieuwe voldoeningen moeten scheppen..alleen jij kan dat.Maar hiermee zal ik je niets nieuws vertellen.

Nu je baan...was je gelukkig met wat je deed? Ging je fluitend? Had je het er naar je zin? Leuke collega`s? Zat je voor je gevoel op je bestemming? Deed je dit werk met passie? Kortom lag hier je hart bij?
De rest mag jezelf invullen en kijken in hoeverre je wil treuren.
Is het een echt verlies, dan zit er niks anders op dan een nieuwe en betere baan te zoeken, wat ook denk ik de bedoeling was. Ontslag komt niet 'aanwaaien'...alles heeft een doel, zelfs ontslag.

Laat de moed niet zakken en hou je kop omhoog..You did it once before..So...

Een warme groet, Free Spirit

Ik ben slechts jou in een andere vorm...

Hee Bumper het doet me goed te lezen dat het wat beter met je gaat. Ik vond het zeergoed dat je het politiebureau bent binnengestapt. Goede move. Daar kon je tenminste je ei kwijt zonder brokken te maken. En je bent er rustiger van geworden. Je bent goed op weg. Schrijf hier een eind raak. Reacties zul je altijd krijgen. Iedereen steunt elkaar hier. Als ik het zo lees lijk je me inderdaad een sterk persoon. Ook dit zul je overleven. het zal zeker zwaar worden. Ik vind het nog zwaar. maar we overleven dit allemaal wel en we komen er sterker uit als voorheen

*Ama me fideliter! Fidem meam noto: De corde totaliter Et ex mente tota, Sum presentialiter Absens in remota.*