Al sinds mijn veertiende (ik ben nu 24) dans ik. Stijldansen. Heel fanatiek en zo kwam het dat ik op 14 december 2002 van het hoge noorden afreisde naar het zuiden van het land voor een kerstbal. Samen met mijn danspartner en een vriendin. Halverwege zouden we haar danspartner B. ophalen. En toen zag ik hem voor het eerst.. Een mooie man in pak, zoals het hoort bij een bal. De sfeer in de auto was de hele tijd al goed maar met zijn komst misschien nog wel beter. We hadden leuke gesprekken en duidelijk allen zin in een leuke avond.

Op het bal zelf heb ik uiteraard ook een paar keer met hem gedanst. Hij danste lekker en voelde goed aan. Toch was hij tot hier toe gewoon een aantrekkelijk man.
Het bal was afgelopen... we moesten terug... midden in de nacht zijn we teruggereden. Mijn vriendin sliep en mijn danspartner reed. B en ik raakten in gesprek. Over vanalles. Over heftige gebeurtenissen in zijn verleden, over zijn relatie en dat hij daar niet tevreden over was. Goede gesprekken. Waarbij ik niet lief luisterde, maar stevig mijn mening gaf. Ik ben namelijk van mening als je niet tevreden bent over je relatie dat je het dan uit moet maken. En dus niet met Jan en alleman bespreken. Ik was vrij hard, maar ok.

Helaas moest hij er halverwege al weer uit. En tot mijn schrik constateerde ik dat mijn interesse in hem was gegroeid. Terwijl hij een vriendin had! Negeren dus dat gevoel..

In die periode zwom ik elke week met bovengenoemde vriendin. Zij had al snel in de gaten dat ik B wel zag zitten en elke week -al baantjes trekkend- spraken we over hem. Naar mate de tijd vorderde dacht ik steeds minder aan hem. Maar goed ook, want ik kon toch immers niets proberen; hij had al een relatie.
En toen op zekere morgen (weken/ maanden later) vertelde mijn vriendin dat hij het uit had gemaakt met zijn vriendin. Hmm... potentieeltje? Maar nee, hij zal het er wel moeilijk mee hebben. Vijf jaar relatie is niet niks. Vergeten die jongen!
(Voor de zekerheid wel gezegd tegen mijn vriendin dat ze mijn mailadres mocht doorgeven als hij ernaar vroeg. Zij heeft met een excuus mijn mailadres zelfs aan hem gegeven, maar helaas; nooit iets van gehoord)

Tot zover de eerste ontmoeting en de gevolgen daarvan...