Lang verhaal dat ik probeer kort te houden...

Ik had een relatie van 7 jaar, toen ik een pracht van een man leerde kennen, dezelfde leeftijd als mij, dezelfde interesses, een enorm gevoel voor humor... Maar zoals de meeste leuke mannen, was hij gehuwd en heeft hij 2 dochtertjes... We kenden elkaar 14 dagen toen we iets met elkaar begonnen zijn. We waren 19 zalige maanden samen, hadden plannen om samen te gaan wonen (mijn andere relatie was een half jaar ervoor afgesprongen), zijn vrouw was reeds op de hoogte gebracht, we zouden zelfs nog voor een kindje gaan... toen hij me 4 dagen na nieuwjaar kwam zeggen dat hij toch bij zijn vrouw wou blijven, omwille van zijn kinderen. Wie ben ik om hem dat af te nemen. Heb er nooit in geloofd dat hij het werkelijk zou volhouden, heb steeds gedacht dat hij wel terug zou komen op zijn beslissing... tot hij 14 dagen erna alle contact verbrak. 1 mailtje kreeg ik nog van hem, waarin stond dat hij altijd van me zou houden.
Ondertussen heb ik een nieuwe vriend, en wonen we zo goed als samen. Ik voel me goed bij hem, maar mijn ex blijft in mijn achterhoofd zitten. Waarom weet ik niet. Het is precies alsof ik niet kan omgaan met het feit dat hij me gedumpt heeft en niet ik hem. Dat we geen goede relatie zouden gehad hebben, daar ben ik al achter. Ik weet dat hij zijn kleintjes teveel zou gemist hebben en hoogstwaarschijnlijk onder de druk van zijn familie en ex, terug bij haar zou gegaan zijn. Liever dan op deze manier uit elkaar dan dat we zouden samengewoond hebben en hij teruggekeerd zou zijn naar haar. Zou ik verschrikkelijk van afgezien hebben. Dat was nu ook al het geval. Ik heb hem ondertussen reeds 2x gezien, zonder dat hij me gezien heeft, en ik krijg geen 'kriebels' meer in mijn buik als ik hem zie. Dus ik weet dat ik me over de relatie gezet heb. Maar toch denk ik nog iedere dag aan hem, ik weet niet waarom. Vind het zo oneerlijk tegenover mijn huidige vriend, die enorm veel voor me doet en die ik heel graag zie. Maar ik heb het gevoel dat ik hem niet 100% mijn liefde kan geven zolang mijn ex nog in mijn hoofd zit. Hoe krijg ik hem er uit? Ik word er langzaam aan gek van, echt waar. Ik wil niet meer aan hem denken. Ik loop echt prikkelbaar de laatste dagen, slaap slecht. Ik wil er vanaf, maar weet niet hoe. Wie kan me helpen?