Er zijn momenteel 0 gebruikers en 3 gasten online.
hoe het dus niet moet
Hallo iedereen
Ik heb hier al een hele tijd niets gepost omdat er een doorbraak leek te zijn gekomen in mijn ex-verhaal.
Drie weken geleden hebben we mekaar namelijk teruggezien (bewust) en de vonk was nog steeds groot, heel groot.
We leken beiden enorm blij elkaar terug gevonden te hebben, hebben lang gepraat over het gebeurde en de toekomst, en zijn opnieuw begonnen.
Wel had ik verteld dat mijn ex bindingsangst LIJKT te hebben.
Nu blijkt dat hij idd (ondanks de beloftes) heel vlug weer in zijn oude gedrag blijkt of bleek te hervallen : redelijk dominant, kwetsende opmerkingen in de trant van "jij bent mijn vrouw niet" en "zeg nooit nooit als het bedriegen betreft", niet staan springen als mijn kids één weekendje mee zouden komen met mij (we hebben namelijk een lat-relatie) etc. En ik herviel dus heel vlug weer in mijn gekwelde reacties daarop van roepen, schelden, het uitmaken en er dan spijt van hebben.
Wat is dit toch? Het lijkt of we niet met maar ook niet zonder mekaar kunnen? En ik had nochtans zo'n goeie intenties weeral eens. Het lijkt zo puberaal allemaal.
De pijn nu lijkt nog heviger dan de eerste keer ... Ik weet niet goed hoe dit weer te boven te komen.
Dank voor jullie advies.
- ikhoopopbeter's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van ikhoopopbeter
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
@ ikhoopopbeter
Zelfs in een lat-relatie,die is ontstaan ná een "breuk",is het noodzakelijk om weer op een "gepaste" wijze naar elkaar toe te groeien!Dat heeft tijd nodig.Met "naar elkaar toe groeien",bedoel ik in dit geval,het leren om gaan met elkaar in die voor beiden nieuwe ontstane situatie!.....In die context passen dús niet "gekwelde reacties"(hoe logisch dat ook zou kunnen voelen).Het eist meer een gevoel van loslaten en zelfbeheersing.Loslaten is dus ook een gevoel van liefde voor elkáár.Immers,je woont niet voor niets apárt van elkaar.
De uitspraak:"niet mét elkaar,maar ook niet zónder elkaar" is in deze heel treffend;het is een soort "tussenvorm",die beiden uiteindelijk wensen om elkaar de vrijheid te geven,die in de eerdere relatie niet mogelijk bleek te zijn.Zeker,als uit die eerdere(verloren gegaande) verbindtenis kinderen het levenslicht hebben mogen aanschouwen.
Dan is het mooi en goed om er samen(via co-ouderschap)voor je kinderen te zijn in algehele harmonie.
@ptm
Die Lat was er al voor de breuk hoor, dus de vrijheid ook.
Ik heb heel goed aangegeven dat bedrog echt niet meer kan VOOR we opnieuw samen kwamen.
En de kids zijn niet gemeenschappelijk.
Toch bedankt voor de reactie, begrijp dat ik de context niet goed duidelijk had gemaakt.
Gekwelde reacties omwille van het feit dat ik dacht heel duidelijk te zijn geweest voor het opnieuw samen komen. Maar van dat groeien naar mekaar toe, daar heb je wel gelijk in.
@ ikhoopopbeter
Oké dan:
zie mijn reactie dan maar als een algemene reactie voor een ieder die met een dergelijke situatie te maken heeft!
ptm
Hoi
Ihob,
Er zijn stapels boeken over jouw type relatie. Bijvoorbeeld Men who hate women and the women who love them. Robin Norwood. Roodvoets met haar Monsterverbond. Boeken over bindingsangst (die vaak zeggen dat als hij het heeft en jij een relatie met hem wilt jij het ook hebt) Is dit ook de meneer die jou tot geen goud, maar zilver / brons bestempelde? Of was dat iemand anders?
Verder je kan je ex analyseren tot je erbij neervalt, zijn bindingsangst de afspraken waar hij zich niet aan houdt etc, maar het heeft niet zoveel zin denk ik. Misschien is het tijd je af te vragen waarom jij op hem valt, wat jou in hem aantrekt en waarom jij je verbaal geweld laat welgevallen. Waarom je maar blijft hopen op een breakthrough zijnerzijds, terwijl je waarschijnlijk al stapels keren van hoop naar wanhoop bent geslingerd.
Zo'n relatie kan uiteindelijk alleen slagen als je allebei je eigen aandeel ziet, bereid bent om eraan te werken en het doorzettingsvermogen hebt om eraan te werken. Dat zeggen die boeken tenminste. Ik weet niet of dat bij jullie het geval zou kunnen zijn. Ik weet wel dat jij jezelf schade berokkent als je zo doorgaat. Het heeft ook iets masochistisch als je altijd weer terugkomt bij de man die je pijn doet en tegen beter weten in ineens goed gedrag van hem verwacht. Je verdient beter, altijd. Succes.
@ikhoopopbeter: Wat houdt jullie bij elkaar?
Hi IkHoopOpBeter,
Wat vind je zelf van deze situatie? Je nickname is IkHoopOpBeter, en wat jij schetst over je verstandhouding met je vriend/ex is geen toonbeeld van 'we-maken-elkaar-dolgelukkig'. Wat houdt jou bij hem, en wat houdt hem bij jou? Er is iets, ondanks dat jullie elkaar pijn doen en het slechte in elkaar naar boven halen, waardoor jullie bij elkaar blijven. Ik snap het niet, als ik je bericht lees. Vertel het mij, vertel het ons... wat is het?
Jelle