Hoe moet ik mijn levem weer oppakken.

afbeelding van principessa

Het is nu zo'n 2 maanden officeel uit, 3 maanden geen kontact. In de tussen tijd is mijn vader nog oveleden en heeft mijn ex alweer een ander, en is me aan het manipuleren door niet te reageren en zijn spullen niet op komt halen.
Ik wil mijn leven weer gaan oppakken maar het lukt me niet, mijn werk doe ik alleen verder kom ik bijna nergens toe,eten gaat slecht en ben al aardig afgevallen. Ik slaap veel maar verdere energie ontbreekt me. Ik ben in mijn hoofd nog erg met hem bezig, maar ik weet wel dat het voor mij klaar is. Ik heb nog nooit zoveel van iemand gehouden, maar gisteren viel het me op dat ik die gevoelens niet meer heb.
Ik ben bezig te accepteren dat het voorbij is, en dat ik hem los wil laten. Maar waarom doet het zo'n pijn, terwijl me zo heeft behandeld.

afbeelding van panic

energie

Allereerst vind ik het erg voor je dat je vader is overleden. Ik hoop dat je ergens nog de tijd en energie vindt om dit te verwerken.
Dit maakt het nog erger in combinatie met je ldvd, of in ieder geval de breuk met je ex. Vergeet dat niet, dat je dus 2 hele heftige verliezen hebt op dit moment! Voor een ieder zou eentje al genoeg zijn, maar jij moet je nu redden met 2....
Ik heb wel iets over je ex gelezen. Je kan situaties nooit helemaal vergelijken, maar ook ik had een ontzettend manipulerende egoistische ex. Aan de ene kant tegen mij zielig doen over mogelijk faillisement en gedachten over zelfmoord, terwijl hij al lang en breed zijn roemeense ex (en inmiddels aanstaande vrouw) uitgenodigd had om bij hem te komen.
Bij mij stond de wereld even op zijn kop toen ik hier achter kwam. Maar aan de andere kant maakt je dat ook sterker. Ik weet niet of jij dat ook hebt, maar de wetenschap dat hij totaal niet spoort, maakte al snel dat ik blij was dat ik van hem af was. Die roemeense mag hem hebben met een strik om zijn kop Knipoog Laat zij maar leven met zijn energieslurpende gedrag, met zijn immere slachtoffer zijn en hypochondrische gezeur.

Kan jij het zo ook niet draaien? Want dit soort gedachten geven echt weer een beetje energie.
En wat ik altijd maar zeg tegen mensen met "foute exen": dat jij in staat bent geweest om van zo'n persoon te houden, moet van jou wel een heel geweldig mens maken.
Aan de andere kant moet je je nu denk ik ook maar wat overgeven aan het energieloze. Hoe ellendig ook, het is echt een proces.
Gun het de tijd. Zorg ervoor dat je voor jezelf de zaken goed afsluit. Dat betekent dat je jezelf vergeeft, dat je inziet hoe hij is en de relatie die je met hem gehad hebt verwerkt.
Veel sterkte!
Groetjes, Panic

afbeelding van principessa

Het afscheid van mijn vader

Het afscheid van mijn vader was heel erg goed, maar ik heb niet veel tijd om me met hem bezig te houden. Het stoppen van mijn relatie slurpt al mijn energie en aandacht op. Dank je voor je adviezen, ik heb zoveel wisselende gedachtes over hem, het ene moment denk ik, ik ben beter af zonder hem, en het volgende moment zou ik naast hem willen staan als hij zou besluiten om heftig in therapie te gaan. Maar dat doet hij toch niet hij is te bang voor de confrontatie met zijn eigen pijn. Mijn therapeut zegt ook dat het niet eens zou moeten willen dat hij in therapie ging, want het is zo'n beerput die dan open zou gaan. Ik gun hem zoveel liefde,
die hij als kind nooit heeft gehad. Ik moet
hiermee ophouden me op hem
concentreren. Hij heeft weer een nieuw
slachtoffer gevonden, tot dat ook weer te
dichtbij komt, en dan afhaakt.

Nu ik op dingen terug kijk denk ik wel hoe ik dat allemaal heb kunnen pikken, en ook mijn vriendinnen zeggen dat ik me ontzettend heb ingezet voor de relatie en heel veel geduld met hem heb gehad.
Het grootste gedeelte van het niet slagen van de relatie ligt bij hem, als ik dat dan hoor en weet waarom voeld het dan of ik heb gefaald em voel ik me schuldig.
Ik moet mijn eigen leven oppakken en dat vind ik erg moeilijk, ik ben nog zoveel met hem bezig.

afbeelding van panic

troost

De allerbeste tip die ik je voor nu kan geven is: zorg dat je troost zoekt en vindt. Waar en hoe dan ook. Bij familie, vrienden, therapeut, een reep chocola, zielige liedjes, een komische film, boeken, deze site, huisdieren en wat dan ook. Zoek al deze dingen ook op. Hoewel je op het moment zelf misschien niet eens door hebt hoe het je helpt, het is wel zo. Op termijn helpt dit allemaal bij je verwerking. Uit je, met lachen, huilen, praten en alle andere emoties die er zijn.
Je zal dan merken dat je langzaam maar zeker je leven weer oppakt. Zie dit aan mensen op deze site die alweer stappen verder zijn, die ook "foute" exen gehad hebben. Je komt er echt wel weer overheen. Uiteraard heeft hij ook goede kanten (hell, zelfs mijn ex heeft die Knipoog) en die zal je op termijn ook weer echt kunnen koesteren. Maar ga niks voor hem goedpraten. Wat hij doet, wat hij zegt, wat hij aan je laat zien, zo is hij. Misschien niet als hij aan zijn issues zou werken. Maar dat doet hij niet. Dus dit is wie hij is.
Laat dat rusten en concentreer je op jezelf. Er zijn zoveel mannen en vrouwen die ook over dit soort exen zijn heengekomen. Dit zeg ik niet om jouw verdriet te bagataliseren. Maar puur omdat ik je wil troosten.
Het komt goed.... en hopelijk vind je daarin dan ook tijd om over je vader te rouwen.

afbeelding van principessa

Fijn dat je weer gereageerd

Fijn dat je weer gereageerd heb, ik heb een bloc van jou gelezen en vond daar veel herkenning. Ik heb mijn/onze therapeut ook gevraagt of mijn ex narcistisch was hij moest goed nadenken en bevestigde het niet maar zei wel dat hij kenmerken had. Vooral bij ieder ander de fouten zien, en niet bij zichzelf. De afgelopen maanden heb ik nog nooit zo goed gezien wat projectie is, hij schreef mij b.v dat ik geen liefde toe kon laten, als ik mensen niet kon toe laten als ik ze nodig had. Ik snap bijna niet hoe dom eens mens kan zijn. Maar angst doet rare dingen met een mens. Verder is hij ook geweldig lief voor me geweest. Ik denk ook dat dit erg eigenbelang was(onbewust) zolang je hem de hemel in prijs is zijn zelfvertrouwen top.(hoe wankel is dit) maar valt dit weg dan blijft er niks van ze over, en dan moet hij snel weer op zoek naar een volgend slachtoffer, die hem die bevestiging weer geeft. Totdat dat ook weer te confronterend wordt. Eigenlijk heel zielig. Ik moet me niet meer zo met hem bezig houden, maar me inderdaad zoals jij zei me op mezelf richten. Maar dat is moeilijk hij beheerst mijn leven nog zo.
Liefs

afbeelding van Looneytuna

ff

mezelf schaamteloos quoten:

Ik las een tijdje geleden over de dynamiek van de ongezonde relatie. Dat de persoon die slecht wordt behandeld in de relatie, toch blijft verlangen naar de pleister van juist degene die slecht behandelt. En dan kom je in een gekke situatie terecht, want hoe meer je tegoed hebt aan goedmakers, hoe minder je krijgt, hoe meer je ernaar blijft verlangen. Ik denk ook dat we allemaal een soort rechtvaardigheidsgevoel in ons hebben en een idee dat alles eerlijk hoort te verlopen. Kans is aanwezig dat je er heel veel liefde in hebt gestopt in de hoop (en stille verwachting tegen de realiteit van het slecht behandeld worden in) die terug te krijgen

en nu sta je met lege handen, voelt je bedot en alsof je nog iets tegoed hebt van de hufter in kwestie, wellicht. Het doet pijn om veel te investeren en er dan achter te komen dat het niet gebaseerd was op het juiste. Het doet pij om eenzijdig veel te investeren, om dan ook nog aan de kant gezet te worden alsof jij iets verkeerd zou hebben gedaan. Dat is ontzettend oneerlijk.

Wees boos en heb die pijn. Het gaat allebei het snelste over als je erdoorheen gaat is mijn idee. En dat rouwen is om jou, om terug gezond te worden en niet meer te vallen voor die types in de toekomst. Om jou. Niet om hem. Dus neem die gelegenheid..

Sterkte.

afbeelding van Jante in de emotionele achtbaan

Heel veel sterkte

Hey Principessa,

Wat een heftige periode voor je, ik vind het echt heel erg knap dat je hier zo over kan schrijven. Dit zijn wel 2 hele heftige gebeurtenissen in een korte periode.

Ik snap dat je je leven weer wilt oppakken, het feit dat je daar nu mee bezig bent geeft al aan dat je erg goed op weg bent. Zelf heb ik er zeker 8 maanden overgedaan om dat punt te bereiken, terwijl er voor de rest geen problemen waren in mijn omgeving. Wat dat betreft denk ik dat je alles goed op een rijtje heb. Door de tijd zal je langzaam aan steeds minder met hem bezig zijn, echt waar, eerst denk je er constant aan en langzaam aan komen er andere dingen in je leven.

Het probleem van het afvallen ken ik ook, wat bij mij geholpen heeft is elke avond een smoothie maken en die als ontbijt drinken. Dus yoghurt, banaan en een kiwi, krijg je gelijk wat goede stoffen binnen. Het feit dat je veel slaapt is volgens mij ook een goed teken, hiervoor heb je blijkbaar wel de rust, kan dit alleen reflecteren op mezelf en ik stond op het punt om slaappillen te halen.

Wens je heel veel sterkte, en gaat echt goed komen.

afbeelding van filosoof

Lotgenoot

Ik zit een situatie die in twee opzichten lijkt op die van jou. Mijn vader is ook recentelijk overleden, mijn relatie is nu een maand of drie verbroken. Zoals anderen ook al opmerkte ga je dan door twee rouw processen tegelijk. Wat het dubbel zo zwaar maakt.

Ik denk dat ik me emotioneel nog nooit zo beroerd heb gevoeld als de afgelopen dagen. Maar ook ik ben op zoek naar de weg om mijn leven weer op te pakken. Vooralsnog lijkt het verdriet alleen maar erger te worden. Ik kan je dan ook helaas geen advies geven (kon ik dat maar), maar ik wil je wel heeeel veeeel sterkte wensen.

afbeelding van principessa

Jij ook heel veel sterkte.

Jij ook heel veel sterkte. Was jou ex er ook helemaal niet voor je?

afbeelding van filosoof

Ja en nee

Ja en nee. Ze deed wel d'r best om er voor me te zijn maar effectief hielp het niet. Waar dat precies aan lag weet ik niet. Wel hangt de dood van mijn vader samen met de beslissing om er een punt achter te zetten. Ik wilde het gezeur tussen haar en mij er niet ook nog eens bij hebben. Ik vraag me af of dat achteraf wel zo'n goeie beslissing was. Maar goed, gedane zaken nemen geen keer.

Sterkte!