Er zijn momenteel 0 gebruikers en 2 gasten online.
Hoe moet ik verder?
De periode dat ik gelukkig met hem was is korter dan de periode dat ik ongelukkig met (of eigenlijk zonder) hem ben. Dat zou genoeg moeten zeggen. Ik moet loslaten, maar ik durf niet.
Wij zijn een aantal maanden ontzettend verliefd geweest, totdat hij twijfels kreeg en met zijn verleden zat. Hij zette er een punt achter, om vervolgens na een aantal weken aan me te vragen of hij weer terug mocht komen en dat we het moesten proberen samen. Dat hebben we gedaan, lukte niet. Hij zei dat hij niet voor de volle honderd procent voor ons kon gaan, door dingen uit het verleden. Weer een punt gezet. Alleen bleven we wel steeds kletsen en zoenen. Ik was blij dat er toch nog iets van contact was. Ik had ook steeds hoop dat hij daardoor zou inzien dat we wel bij elkaar konden zijn.
Nu sinds ongeveer 2 maanden vindt hij dat we elkaar los moeten laten. Ik vind dat zo moeilijk. Het voelt zo onnatuurlijk om geen contact te hebben. Het is ongeveer 2 weken geleden dat we elkaar voor het laatst berichten hebben gestuurd. We komen elkaar af en toe tegen, omdat we in dezelfde stad wonen. Dan zeggen we gedag. Maar meer niet.
Wat moet ik doen? Hebben jullie tips? Moet ik contact zoeken en vragen om af te spreken? Ik denk steeds dat hij ergens nog gevoel heeft voor mij, maar niet durft en dat het misschien helpt om elkaar te zien. Of moet ik loslaten? Ik vind het zo moeilijk. Mijn verstand zegt loslaten, maar mijn hart wil hem en zegt dat hij bij me hoort. Wat nu?
- HappyLady's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
loslaten... hij zegt het zelf
loslaten... hij zegt het zelf al, heeft jou niks te bieden. Hij is helemaal niet beschikbaar voor jou op de manier dat je zou willen dat hij beschikbaar was. Dat ligt aan hem, in iets in zijn situatie. Blijf bij je eigen grenzen, als je nu weer contact gaat zoeken dan gaat het zo verder en kom je nog nergens. Afkappen en loslaten. Hij zal echt zijn eigen dingen zelf moeten oplossen en daarna komt hij maar weer terug als hij je echt leuk vindt. En als hij dat al doet, dan moet je zorgen dat je er niet weer meteen emotioneel in geïnvesteerd raakt voordat je er echt achter bent dat het nu anders is, dat hij er wel meer klaar voor is.
Dit is iets van hemzelf en het zou jou geen pijn mogen doen. Het helpt helemaal niks of jij nou wel of niet aanwezig bent, hij gaat je er niet leuker door vinden. Hij zal je vast nu al wel leuk vinden dat moge duidelijk zijn maar zijn eigen shit blijft zijn eigen shit om het maar eens direct te zeggen. Ik vind het beter van hem dat hij het heeft afgekapt, hij zal heus wel voelen dat jij meer verdient dan iemand die er niet voor kan gaan. Hoe rot het ook is, loslaten.
Ik zit een klein beetje in dezelfde situatie vandaar. Iemand leren kennen die 2 maanden heel leuk deed, erg veel interesse toonde maar toen puntje bij paaltje kwam zei dat hij geen interesse had in iets serieus, daar begon hij pas heel langzaam zelf weer voor open te staan. Mijn gevoel zegt: dit was bijzonder, waarom moet ik dit nou weer loslaten, we vonden elkaar allebei leuk. Maar soms kan het gewoon niet omdat de een er gewoon echt niet aan toe is. Dus heb ik ook alle contact afgekapt en gezegd dat we dan beter kunnen kappen met flirten als hij er nog helemaal niet open voor staat. Het voelt nu na 5 weken nog steeds onnatuurlijk. Hij heeft echt een indruk op me gemaakt dus het is moeilijk. Stiekem ren ik nog steeds elke keer naar de telefoon als er een bericht is, maar ik weet ook dat het beter is zo. Als er nog iets komt van zijn kant, dan hou ik veel meer afstand en laat ik het mijn leven niet meer zo beheersen.
Petals, heel erg bedankt voor
Petals, heel erg bedankt voor je lieve bericht! Alles wat je schrijft is waar. En waarom kan ik er dan toch niet mee kappen? Hij zei zelf ook dat hij het naar zou vinden als we helemaal geen contact meer zouden hebben en dat hij niet wist of het zou lukken om elkaar te vergeten. Dan nu ineens wil hij geen contact meer, dat zegt hij overigens niet letterlijk, maar meer in de zin dat we niet kunnen hopen op iets dat nu niet gebeurt. Ik ga dan toch hopen op dat het in de toekomst wel gebeurt. Suf hè? Zo ken ik mezelf niet.
Maar waar het om neerkomt, jij zegt: vergeet hem. Niks meer proberen. Als hij wil, komt hij vanzelf wel.
Het voelt zo gek, omdat hij altijd degene was die over toekomstdingen sprak en dat hij ons voor altijd wilde enzo. Het voelt een beetje alsof ik er met open ogen in ben getrapt. Ik voel me zo'n sukkel.
ja weet je sommige mannen
ja weet je sommige mannen weten gewoon niet wat ze willen hoor... ze vinden het leuk en geweldig en willen er zelf dan vast wel in geloven in die toekomst samen. Maar iets in ze is er dan toch niet echt klaar voor en op een gegeven moment slaan ze dan helemaal dicht of zo. Ik heb het dus in het klein met de man meegemaakt waarmee ik aan het daten was. Zat me helemaal te versieren, toonde echte interesse maar toen puntje bij paaltje kwam: shutdown in 3...2...1... niet klaar voor een relatie. Tja...
Betekent niet dat jij ergens met open ogen in bent getrapt. Ik herken wel wat je zegt, ik voel me ook een beetje zo. Vooral omdat de mijne heel 'relaxt' deed, net alsof er niks was gebeurd, alsof hij er zelf niet bij was en dat ik eigenlijk heel gek deed met die gekke gevoelens die uit het niets waren opgedoken of zo. Maar hallo, hij heeft ZELF die dingen tegen jou gezegd toch? Dus je hebt alle reden je nu gewoon kut te voelen. Alleen verlaag je zelf niet door jezelf een sukkel te noemen en nog erger nu achter hem aan te gaan lopen. Het zal even duren voor je er echt vanuit je hart mee kunt kappen, uiteraard, je bent verliefd, je had een heel ander plan in je hoofd en je emoties lopen altijd achter op je verstand. Laat de liefde er even zijn, ga er niet tegen vechten maar laat je verstand het bij je acties nu wel even overnemen, zou ik zeggen.
Al dat ik mis ons contact en ik weet niet of het lukt om elkaar te vergeten... allemaal leuk en aardig maar je koopt er helemaal niks voor hoor. Het enige dat je kunt doen nu is doorgaan met je eigen leven, rug recht, erken wat er was maar ga tegelijkertijd door. Daarmee voel je je krachtiger. Wil hij niet, dan niet, en dan ga jij geen genoegen nemen met kruimeltjes en twijfel en zitten wachten totdat hij zijn zooi heeft opgeruimd. Het zal in het begin niet zo voelen, maar ik merk dat het bij mij steeds beter gaat. Bijkomend leuk effect is dat je dat dan ook naar hem toe kunt uitstralen als hij straks wel weer terugkomt, maar het gaat hierbij vooral om jezelf!
Alles wat ik hier schrijf schrijf ik ook aan mezelf haha
.
Blogs die mij heel erg helpen zijn:
http://www.baggagereclaim.co.uk/
http://www.gettingtotruelove.com/
Dit helpt me enorm!
Dit helpt me enorm! Verfrissend om een reactie te lezen van een 'vreemde'. Het suffe is, ik heb hem al eerder teruggewonnen. Dus dan denk ik steeds dat het me nog wel eens zal lukken. Maar ja, in liefde zou het niet nodig moeten zijn om iemand te overtuigen. En toch waren we een goed stel samen. Maar blijkbaar voelde hij niet genoeg.
Alleen denk ik als hij die shit dan heeft opgeruimd, dan gaat hij dus leuk verder met iemand anders. Dat vind ik echt zo'n moeilijk idee. Dat hij dan gelukkig is me iemand anders. Terwijl hij zei dat door mij zijn hart het weer deed en al dat soort mooie woorden. Maar ja, dat waren dus alleen mooie woorden.
Jij lijkt zo krachtig! Knap hoor! Waar haal je dat vandaan? En hoe voel jij je nu?
Dank voor de site! Ik ga eens kijken
ja maar wie weet ben jij dan
ja maar wie weet ben jij dan ondertussen ook al verder met iemand anders die zijn shit al opgeruimd had toen jij met hem begon. Misschien voelde deze wel genoeg, maar lag het echt aan hem en werd hij gefrustreerd omdat hij niet genoeg kon teruggeven. Ik ken hem ook niet. Het nare is dat je daar niet echt achter komt en dat het nu ook niet helpt om daar over te gaan praten, te gaan zitten wachten op antwoorden. Als hij ze wil geven dan komt ie ze wel vertellen aan je. Maar veel mannen praten daar volgens mij niet echt over.
Of misschien komt hij toch wel weer bij je terug. Dat weet je dus niet. Maar je moet er niet op gaan zitten wachten. En al helemaal niet iemand terugwinnen. That's the point. Jij hebt het goede gedaan, blijkbaar heb jij hem wel geholpen bij bepaalde dingen, als hij zegt dat door jou zijn hart het weer is gaan doen en zo. Klinkt al vaag hoor, waarom deed zijn hart het dan eerst niet? Klinkt als iemand die zich sowieso al niet 'zomaar' weer kon openstellen, als je dat al zegt.
Ik weet niet of dat alleen mooie woorden waren, misschien is het ook echt wel zo. Da's leuk om te weten, schrijf het op je conto, je bent blijkbaar een lief mens dat anderen wil helpen en mooie gevoelens in anderen naar boven haalt. Maar ja dan voel je je ergens weer zo rot want dan denk je diep vanbinnen allemaal leuk en aardig dat jouw hart nu weer open is, maar wat heb ik eraan want ik sta nu alleen, mijn hart is weer een stukje dichter, en jij gaat straks met een ander verder
. I know how it feels... toch kun je niet anders dan zelf het goede doen en als iemand weg wil gaan, laat hem gaan. En vooral ook jezelf helpen, niet te veel bezig te zijn met wat HIJ nu denkt of doet, maar op jezelf te richten. Niet denken aan met wie hij straks verder gaat of niet, maar aan jezelf en jouw toekomst.
Nou ik voel me vandaag ook niet echt al te blij hoor, ook best alleen en ik kom misschien sterk over maar dat ben ik ook nog niet altijd. Ook ik heb nog best vaak zwakke momenten. Liep net door de stad en dacht ook: jeetje het is toch niet normaal dat hij nu gewoon zomaar weer uit mijn leven is, even de boel is komen opnaaien en daarna weer net zo snel weer vertrekt? Ik heb hiervoor een heeeeeele slechte relatie gehad en heb er nu mijn doel van gemaakt om te werken aan mijn grenzen. Ben er heel erg mee bezig. Als je me een halfjaar geleden had gezien... dan was je van je stoel gevallen
.
Mooie reactie, wederom dank!
Mooie reactie, wederom dank! Je zegt zoveel goede dingen. Precies ook over dat hart, want ik merk nu al dat mijn hart is inderdaad een stukje dichter.
En inderdaad zo frustrerend dat je geen antwoorden krijgt. Dat vind ik misschien nog wel het lastigste. Ik kan her gewoon niet begrijpen. Hoe kan iemand zo makkelijk afstand nemen van al die goede dingen?
Je schrijft ook 'niet bezig zijn met hem'. Ja, dat gebeurt dus wel. Dan vraag ik me af of hij soms tijdens het stappen iemand is tegengekomen. Toen we nog wel contact hadden, maar niet meer samen waren wist ik dat tenminste nog wel. En toen was er ook geen ander. Vond ik wel geruststellend dat hij niet zomaar doorgaat naar iemand anders. Maar ja, nu we dus geen contact hebben weet ik dat niet meer.
Voel jij je inmiddels al iets blijer? Het is ongeveer een uurtje later, maar ja, het zou zomaar ineens een stukje beter kunnen gaan. Ik hoop het voor je. Ik deel je gevoel trouwens dat het zo vreemd is dat iemand dan ineens weer uit je leven is. Dat besef kwam bij mij afgelopen week keihard binnen. Zo vreemd dat je elkaar dan ook echt niet meer gaat spreken. Dat iemand gewoon weg is uit je leven.
Goed dat je leert om je grenzen te bewaken! Ik ben daar ook niet goed in. Maar probeer dat ook wel steeds meer te leren. Het stomme is dat als je zo gewend bent om over je grenzen heen te gaan of om je grenzen steeds weer op te schuiven, dat je dan niet zo snel verandert. Maar uiteindelijk denk ik dat dit wel belangrijk is. Dus chapeau! Zet hem op!
je moet maar zo denken stel
je moet maar zo denken stel je nou voor dat ie iemand is tegengekomen bij het stappen, en dan? Dan zal het misschien weer even leuk zijn maar hij loopt tegen hetzelfde aan en dan gaat dat andere meisje echt ook exit hoor, hij gaat echt niet magically al zijn issues met haar wel opgelost hebben.
Ik heb nu echt zoiets bij de mijne: hij staat niet eens open voor een relatie, nou dan moet ie maar iemand anders gaan opzadelen met zijn kruimeltjes want het is niet wat IK wil. Dat is echt een essentiële turn die ik ergens onderweg heb gemaakt, maar mijn wereld stond dan ook na die laatste relatie helemaal op zijn kop. Het was echt een wake up call. Nu is mijn bullshit detector anders afgesteld zullen we maar zeggen. Heb gewoon echt geen zin meer om mijn tijd en vooral gevoel te verspillen aan de foute mensen.
Ik kan niet zeggen dat ik het altijd zo voel, eigenlijk voel ik me de laatste weken constant een beetje huilerig en leeg, niet echt blij. Maar ik weet dat ik zo ontzettend op de goede weg zit dat het me ook wel sterk maakt.
Ja ik denk ook nog steeds te veel aan hem, vooral wanneer ik bedenk dat we niet eens een stel zijn geweest. Maar hij gaf me het gevoel wel echt serieus geïnteresseerd te zijn, en jeetje wat is het dan weer even een teleurstelling. Hij staat er anders in dan ik, zegt gewoon tegen mij geniet van je leven! En ik weet dat ik dat ook moet doen maar het is zo flauw: eerst iemand zitten versieren, als die ander dan gevoelens krijgt en daar open over is, niet reageren, terugtrekken. Net doen of hij er niet bij was, totaal onverschillig doen tegenover wat het een ander doet. Komt hem wel handig uit eigenlijk, iemand die er is als hij dat wil maar als hij het niet wil, tabee en ook geen gesprek meer niks. Emotioneel niveau van een 16 jarige! En daar kan ik me wel boos over maken ja, maar ben ook te trots om dat tegen hem te gaan vertellen. Wat zou het mij helpen, hij luistert toch niet en is er totaal niet voor mij. Dus wat mis ik dan, niks eigenlijk. De illusie, de leuke berichtjes die blijkbaar voor hem weinig meer inhielden dan wat spanning en aandacht voor zijn ego. Ik probeer me op mezelf te richten en naar de toekomst te kijken. Word nu net uitgenodigd voor een date door een andere man haha.
Jeetje wat een een eikel die
Jeetje wat een een eikel die kerel zeg! Hoe oud is hij? Klinkt inderdaad niet erg volwassen!
Maar heel naar dat iemand dan eerst je hoofd op hol brengt en dan vervolgens niks meer weer. Ik vind dat heel oneerlijk! Was je erg gek op hem? Lijkt wel zo. Misschien dat die nieuwe date je afleidt! Spannend hoor!
Die van mij stond er dus wel voor open. Wilde heel vaak afspreken enzo, veel gezellige berichtjes. Dat ik bij hem hoorde enzo, ook ouders ontmoet. Toen ineens was het anders. Hij nam afstand en toen uiteindelijk ging het niet meer. Maar om de een of andere duistere reden blijf ik hem toch leuk vinden.
Misschien heb je wel gelijk, met een ander meisje / vrouw zijn zijn
problemen niet ineens opgelost. Maar toch, het idee van hem met
iemand anders doet zeer. Heb jij dat ook?
Soms denk ik, laat hem even met rust een paar weken en ga dan eens contact zoeken. Zo nu en dan kom ik hem tegen (zelfs bij de supermarkt) en dan vind ik hem zo leuk. Maar je hebt wel gelijk, hij kan mij nu niet geven wat ik graag zou willen. Maar de gedachte dat hij dat straks wel met iemand anders kan, waaaah!
Ok, nu kop op! Dit zeg ik even tegen mezelf
Veel plezier met je date! Hopelijk is het een leukerd! Ik ken je verhaal niet, maar afgaande op je reacties heb je het nodige meegemaakt en gun ik je de blijheid van een nieuwe liefde!
Ik herken jouw angst om hem
Ik herken jouw angst om hem met een ander tegen te komen, dat heb ik met mijne ook ookal zei hij met niemand iets te willen voorlopig, het knaagt aan je en de gedachte doet je zeer. Geen contact opnemen uit jezelf hoor. Net zolang wachten tot hij intitiatief neemt, en doet hij dat niet, weet je genoeg
Ja, dat zegt die van mij ook.
Ja, dat zegt die van mij ook. Maar ja, inderdaad het knaagt enorm. En ik wil zo graag contact, omdat hij ook zegt dat hij me mist. Maar misschien zegt hij dat alleen maar om me aan het lijntje te houden... Vind jij het niet super moeilijk om geen contact op te nemen? Ik hou het tot nu toe een aantal weken vol. En als we elkaar dan tegenkomen zeg ik gewoon gedag. Maar mijn hart bonkt dan als gek en knikkende knieën. Eigenlijk alsof je verliefd bent
Nee tot nu toe vind ik het
Nee tot nu toe vind ik het (nog) niet moeilijk, is nu pas 4 dagen geleden. De vorige keer werd ik bij de 10 dagen gek. We zullen zien hoever. Maar ik hou me vast aan "als ik wel praat krijg ik toch niet de reactie die ik wil of hij negeert me en ben ik weer terug bij af"
Bij mij is het nu bijna 3
Bij mij is het nu bijna 3 weken zonder apps. Wel elkaar een paar keer tegengekomen, maar dan is het alleen 'hallo'. Ik vind het dus wel moeilijk om geen contact te hebben. Maar je hebt helemaal gelijk, je krijgt niet de reactie je wil. Soortgelijke dingen probeer ik ook tegen mezelf te zeggen.
Teleurstellingen
Dan zal het misschien weer even leuk zijn maar hij loopt tegen hetzelfde aan en dan gaat dat andere meisje echt ook exit hoor, hij gaat echt niet magically al zijn issues met haar wel opgelost hebben.
Maar heel naar dat iemand dan eerst je hoofd op hol brengt en dan vervolgens niks meer weer.
Tsj dat zou kunnen,.....of ook niet. Dat iemand niet aan jouw verwachtingen blijkt te willen of kunnen voldoen wil nog niet meteen zeggen dat iemand "issues" heeft. Van issues zou je kunnen spreken als iemand een herhalend patroon in haar of zijn relationele gedrag vertoont. Iets wat je niet weet, ...je kan niet in zijn hoofd of in zijn verleden kijken.
Het kan natuurlijk ook heel goed dat een ander er na verloop van tijd erachter komt dat hij/zij je een leuk of interessant persoon vind om mee om te gaan en contact mee te hebben, maar je uiteindelijk niet als potentieel relatiemateriaal ziet. Het verschil tussen die 80% en 120%. Een leuke gesprekspartner waar je een mooie vriendschap mee kan opbouwen of en relatie. Ok wel zo handig als iemand dat duidelijk dan naar je uitspreekt.
eerst iemand zitten versieren, als die ander dan gevoelens krijgt en daar open over is, niet reageren, terugtrekken. Net doen of hij er niet bij was, totaal onverschillig doen tegenover wat het een ander doet.
heb je dan liever iemand die meegaat in wat jij graag zou willen omdat hij/zij medelijden heeft door wat "het met jou doet "? Moet je ook niet willen volgens mij.
De illusie, de leuke berichtjes die blijkbaar voor hem weinig meer inhielden dan wat spanning en aandacht voor zijn ego.
Emotioneel niveau van een 16 jarige!
Aannames en invullingen van uit je teleurstelling. Je kan ook emotioneel gewoon niet blijken te levelen. Is dat per defenitie iets van een ander,........kan ook bij jezelf liggen. Zou verder geen label aangehangen hoeven worden.
Maar als dat jezelf een beter gevoel over jezelf geeft ........
Ik kan niet op al je citaten
Ik kan niet op al je citaten reageren, want niet alles komt van mij. Maar wat ik wel wil zeggen is dat je inderdaad niet in iemands hoofd kunt kijken. Alleen het doet gewoon veel pijn als iemand er eerst met hart en ziel voor gaat om zich vervolgens terug te trekken. Ik ga in mijn steeds na wat ik anders had moeten doen. Er zal vast wel iets zijn, maar ik weet het niet. En hij zegt dat het niet aan mij ligt, dat hij dingen uit zijn verleden moet verwerken. Maar ja, uiteindelijk was dit toch een combinatie die niet werkte. Dus ligt het voor een deel wel aan mij...
En dat heb ik ook. Het "wat
En dat heb ik ook. Het "wat heb ik nou fout gedaan" terwijl hij zegt "het ligt niet aan jou"
Stom is dat hè? Maar ik
Stom is dat hè? Maar ik probeer wel tegen mezelf te zeggen dat het misschien ook niet aan mij ligt, maar aan de combinatie van twee mensen. Alleen zo vreemd dat die combinatie dan eerst zo fantastisch is en daar daarna niet meer.
Als jij jezelf die vraag stelt, zijn er dan dingen die je anders had willen doen?
Nee absoluut niet.. Aan het
Nee absoluut niet.. Aan het begin van onze relatie wel, maar die dingen heb ik aangepakt en waren niet meer aanwezig. Ik was altijd meelevend, stond altijd klaar, altijd zorgen, ja en amen. 1x ruzie gehad en hij vond meteen de hele relatie maar gebaseerd op ruzies, dikke onzin natuurlijk maar iemand met bindingsangst verzint wel iets om je voor te kunnen dumpen. Zijn redenen waren allemaal vaag en lomp.
Daarbij, meneer heeft zelf ook genoeg niet goed gedaan, zal hij alleen nooit toegeven. We zijn allemaal mensen, doen allemaal wel eens iets wat we achteraf beter niet konden doen maar hey, thats life.. En een goede vent accepteert dat en praat het met je uit, en loopt dan niet weg.
Dit klinkt inderdaad raar als
Dit klinkt inderdaad raar als je 1 keer ruzie hebt. Beetje overdreven. Ben het helemaal met je eens wat betreft dat uitpraten. Dat wil ik zelf ook, maar lijkt niet te lukken. We hebben wel gepraat, maar dan zegt hij alleen iets over dingen uit het verleden en dat hij daardoor niet verder kan gaan. Blijkbaar is dat zo heftig dat zijn verliefdheid daardoor ook weggaat. Heel vreemd en pijnlijk.
Citaten
Ik reageerde met die citaten even als objectieve zijlijn lezer op de uitwisseling die er plaats vond.
Schrale troost maar probeer het niet teveel op jezelf te betrekken of als een persoonlijke afwijzing te voelen. Hij geeft aan nog iets met zichzelf op te lossen te hebben. Je kan je, ondanks het verdriet wat je hebt, afvragen of je wel onderdeel zou willen zijn van het proces waar een ander door heen te gaan heeft. Is verleidelijk om midden in je verliefdheid te denken daar toe instaat te zijn, neem wel met zich mee dat je grote kans loopt jezelf over te leveren aan de grillen waar iemand in een bepaalde fase van zijn leven in kan zitten. Wat altijd ten koste van jezelf gaat.
Terug kijken naar wat jezelf mogelijk anders had kunnen doen is menselijk en ook helemaal niet verkeerd. Belangrijk is wel om het voor jezelf niet onnodig groter te maken dan het is.
Dank voor je reactie. Dit zet
Dank voor je reactie. Dit zet me wel weer aan het denken. Waarom kan ik niet loslaten? Waarom wil ik ondanks alles toch bij hem zijn? Dat is fout. Je hebt helemaal gelijk dat je je dan misschien overlevert aan de grillen van iemand anders. Eigenlijk heb ik dat al gedaan door contact te houden toen onze relatie voorbij was. Want dat contact vond ik uiteindelijk ook niet om vol te houden.
Ergens heb ik gewoon mijn zinnen gezet op deze man en wil het niet doordringen dat het niet goed is voor me. Alhoewel, als ik me rot voel, dan weet ik dondersgoed dat we niet bij elkaar horen. Maar een uur of dag later is dat gevoel weg en wil ik weer met hem zijn. Heel stom!
Menselijk
Maar een uur of dag later is dat gevoel weg en wil ik weer met hem zijn.Heel stom!
Is niet stom,.....is menselijk. Het verdoofd ook het verdriet op dat moment.
Iemand die emotioneel onbereikbaar is lijkt op de een of andere manier altijd een vorm van aantrekkingskracht uit te oefenen. Daar waar je eigenlijk je zelf ook heel goed realiseert welk gevoel het je oplevert om herhalend te horen dat hij niet kan/wil wat jij wil.
Probeer dat "rot" gevoel wat je eraan overhoudt centraler te stellen t.o.v de korte momenten die je een prettig gevoel geven en de geestverruimende gedachtes van hoe het zou kunnen zijn. Niet om hem als persoon negatiever neer te zetten, maar vanuit het besef dat het niet de moeite waard zal blijken te zijn om aan je zelfbeeld en eigenwaarde te gaan knagen.
Inderdaad, het verdooft het
Inderdaad, het verdooft het verdriet. Daarom zijn we ook zo lang blijven doorgegaan met zoenen. Omdat dan even fijn is. Maar altijd weer die kater.
Ik hou gewoon ergens nog hoop dat het goed komt. Terwijl dat eigenlijk op niks gebaseerd is. Voor hetzelfde geld heeft hij het nu op dit moment reuze gezellig met een ander dame. Maar goed, dat moet ik maar snel uit m'n hoofd zetten.
Wat ik alleen niet zo goed begrijp is dat ik niet kan loslaten? Ik heb net deze hele correspondentie teruggelezen en als het iemand anders was zou ik ook zeggen: loslaten.
Loslaten
Wat ik alleen niet zo goed begrijp is dat ik niet kan loslaten?
Omdat jij nog midden in je verliefd zit/zat toen hij zijn mededeling deed ? Alles voor jou in relatie met hem nog steeds roze gekleurd is. Zijn "mindere" kanten voor jou in de Naam van de Liefde overkomelijke bultjes lijken die je bereidt bent op de koop toe te nemen.
Je zegt het weer heel mooi!
Je zegt het weer heel mooi! Klopt was toen nog verliefd en soms denk ik dat dat nog steeds zo is.
Maar goed, als andere mensen kunnen leren loslaten, dan moet ik het ook kunnen! Ik blijf optimistisch!
hoi Happy nou hopelijk ben je
hoi Happy nou hopelijk ben je de avond goed doorgekomen en voel je je nu wat beter? In ieder geval nog een knuffel!
Lief, dank! Heb je een
Lief, dank! Heb je een berichtje gestuurd.