Het komt erop neer dat hij jou dan aan het lijntje houd? Is dat wat je wilt? Hij bepaald immers wat er gebeurd en jij loopt als een hondje achter hem aan. Dat wil je toch hoop ik niet?

Je verdiend dan toch veel beter dan dit? Een koosnaampje betekend dan op het moment niets.
Kijk uit wat je doet en onderneemt. Jij bent belangrijk en het gaat nu niet om hem maar om jou. En dan mailen ipv het jezelf zeggen face to face zegt al genoeg over hem dan over jou.

Als volwassen mensen praat je erover en niet via de mail..

Sterkte Kiki

Oei Seetje, wat een lastig parket.

Wat kan ik hiervan snappen? Jij bent meer ervaren in dit soort dingen. Vertrouw daar maar op, je hebt wel vaker voor dit soort dingen gestaan. Ervaring stuurt je hier wel doorheen.

Ik ben er niet bij, he. Maar ik kan het gevoel van beknelling misschien wel een beetje snappen. Van je vriend. Je wilt nog heel wat doen, en veel dingen wil je in je eentje kunnen doen. Niet eens per se dat er andere relaties in het spel zijn, maar soms ben je effe gewoon gelukkiger in je eentje. Anderen irriteren, anderen frustreren je plannen voor de dag, en zitten in de weg. Zitten aan je spullen, en willen altijd alles anders. Soms heb je die anderen niet nodig, maar soms ook wel effe. Allemaal niks ergs. Maar als het lang scheef gaat, is het ineens wel heel irritant. Zo zit hij nu eenmaal in elkaar, hij is te oud om nog al te veel van veranderingen te verwachten. Nogmaals, ik weet het niet, he... ik ben er niet bij.

Jullie wegen lopen hier wat uiteen, misschien. Ze scheiden niet per definitie, maar jullie interesses en jullie behoefte aan samenzijn lopen niet helemaal parallel. Misschien is hij helemaal niet meer zoooo erg relatie-gericht. Is hij meer een soort bezig met zichzelf. Wil hij voor zichzelf dingetjes doen. En ben jij wel relatiegericht. En ben jij dus wel bezig met de relatie.

Is dat erg? Nee, niet als jullie dat beiden kunnen accepteren. Ja, wel als een van beiden zich duidelijk tekort gedaan voelt. Als jij je duidelijk tekort gedaan voelt....

Blijkbaar heeft hij behoefte aan soms dingen in zijn eentje doen. Blijkbaar heb jij behoefte om een duidelijke bevestiging van je relatie te krijgen. Hij heeft voor zijn behoeftes niemand anders nodig. Jij hebt voor jou behoeftes iemand anders nodig. Logische gevolg.... hij wint. Als je niet oppast verlies jij.

Maar het hoeft allemaal niet zo erg te zijn, he. Als jij meer dingen zelf onderneemt, meer dingen buiten hem om doet, en hem alleen ziet als je hem nodig hebt of jullie samen willen zijn, of voor de gezelligheid, dan is zijn niveau waarop irritatie optreedt misschien ook nog lang niet overschreden. Laat hem gewoon zijn eigen huis, laat hem gewoon zijn eigen leven. Dan kan hij gewoon zijn eigen dingetjes doen, zijn eigen leven inrichten, en deel van dat inrichten van dat eigen leven is samen dingen met jou doen. Maar het betekent dat jij minder moet gaan hangen aan een formele bevestiging van jullie relatie. Laat hem zijn gang maar gaan, waarschijnlijk loopt het dan allemaal het beste.

Je kunt dit overwegen, he. Geef je hem wat meer ruimte, en wordt het daarvan acceptabeler, dan is dat misschien de prijs die je er voor moet betalen. Wil je dat echt niet, wil je echt meer van hem, en verwacht je meer van een relatie, dan kan je beter weggaan. Op zoek naar iemand waarbij je dit wel vindt. Maar hem proberen te veranderen, of te verwachten dat hij nog verandert, daar geloof ik niet zo in.

Ik denk eigenlijk dat dit de concrete invulling is van de beschrijving van fase 2 uit jouw artikeltje.

Ik praat zijn gedrag niet goed, he. Ik keur het ook niet af. Ik denk dat je moet accepteren dat zijn gedrag gewoon zo is, en eigenlijk gewoon de koele rekensom moet maken. Met in die rekensom alleen maar die elementen die met jou te maken hebben. Hoeveel investeer ik? Hoeveel krijg ik daarvoor terug? Is dat genoeg, dan blijf ik. Is dat te weinig, dan ga ik weg. Hou de beslissing ook bij jezelf, he. Praten met hem mag, maar probeer hem niet te overtuigen, want ik denk dat dat averechts werkt.

Succes!