Hoe ver ga je?

afbeelding van mart48

Hoi allemaal, mijn verhaal begint bij het ontmoeten van een vriendin die ik een jaar geleden ontmoet heb via via.. Er was meteen een geweldige klik en al snel was ik tot over mijn oren verliefd. Ze was destijds anderhalf jaar bij haar ex vandaan en zat over de scheiding nog heel erg in, (en intussen nog steeds niet rond), ze had echt een hele nare rottijd beleeft en had zelf een minderwaardigheids complex eraan over gehouden, ze meende zelfs frigide te zijn. Dus ik had al meteen zoiets van, deze moet ik echt met zachte handjes uit haar ellende halen. Door heel veel praten en leuke dingen te doen samen, werden we ook al snel intiem, hier ook weer heel voorzichtig behandelt en haar het "eigen gevoel" weer terug gegeven, later was het gewoonweg geweldig en hadden we het echt heel fijn samen. Het enigste waar ik niet over moest beginnen was het woord relatie, hier reageerde ze echt allergisch op, dus hielden we het maar op een vriendschap. Door heel veel ruimte te geven dacht ik dat het allemaal uiteindelijk wel goed zou komen. Ik vond onze weekend relatie wel ok, door de week had ik mijn eigen werk en zij ook haar werk, dus we liepen de deur niet bij elkaar plat. Maar door haar soms heftige humeurtjes werd ik ook regelmatig de deur gewezen in het weekend en kon ze mij niet in haar buurt verdragen. Dit alles heb ik met gelatenheid genomen en steeds weer gedacht het komt wel goed. Meestal als het weer mis liep, dan duurde het twee dagen en belde ze me weer om voorbij te komen. Het domste waar ik me mee heb ingelaten was, dat zij aan mij vroeg om een andere vrouw te zoeken en zij hierdoor meer ruimte en het niet relatie hebben gevoel te krijgen. Zo gezegd zo gedaan en ontmoete ik een vrouw die ook een relatie wilde zonder verplichtingen en waar ik zo af en toe ook leuke dingen mee deed. Dit gaf haar weer een stimulans om de vriendschap weer aan te trekken tussen ons. Jullie zullen wel denken waar is jou geweten gebleven maar voor haar deed ik echt alles. De laatste weken heeft ze het steeds over ik wil onafhankelijk zijn en wil het alleen proberen mijn leven weer op orde te zetten. Dus ik moest nog meer ruimte geven, geen probleem als je gek op iemand bent toch?. Maar wat schets mijn verbazing?? de afgelopen weken heeft ze via het internet in een chatclubje voor ouders alleen, een afspraak gemaakt met een andere man, hier ook weer gezegd tegen haar dat ze dit maar gewoon moest gaan proberen en kijken wat hier zo uit kan komen.
Maar deze gedachte en dat ik haar binnenkort kwijt zal zijn, draait mijn maag helemaal om, slaap al weken super slecht en zit meer beneden dan in mijn bed. Nu zullen er velen denken, kappen met deze relatie!! maar ik krijg haar niet uit mijn hoofd en ben echt stapelgek op haar en ik weet zeker dat zij ook heel veel om geeft. Wie heeft hier soortgelijke ervaringen mee en wie zou me de gouden tip kunnen geven hoe ik hier weer uit kom.
Mart

afbeelding van BlueEyes

Erg ver!

Hoi Mart,

Jij bent erg ver gegaan in je liefde voor haar, misschien wel te ver!

Ik vind het onvoorstelbaar, dat als twee mensen van elkaar houden, de een tegen de ander zegt: neem er maar een vriendin bij zodat ik meer ruimte krijg.

Volgens mij is het volgende aan de hand. Jouw partner heeft een roerige scheiding achter de rug die nog niet eens is afgesloten. Jij kwam op het juiste moment om haar door een 'overgangsfase' heen te helpen. Nu komt ze tot het besef dat ze 'meer' nodig heeft (lees: ze twijfelt aan jou en vraagt zich af of er geen betere levenspartner te vinden is). Dat is naar mijn smaak de uitleg van haar woorden: meer onafhankelijkheid en mijn leven op orde krijgen. Iets vergelijkbaars heb ik met mijn ex meegemaakt.
Het contact leggen met die andere man geeft aan dat ze zoekende is en haar liefdesgevoel voor jou weg is. Dat jij aan haar blijft 'hangen' is van de ene kant te begrijpen maar van de andere kant ongelooflijk. Ik zie het als een vernedering voor jezelf, laat dat niet gebeuren!
Ik zou haar duidelijk maken wat jij voor haar voelt en wat je van de situatie vindt en haar dan haar gang laten gaan. Voor je eigen bestwil lijkt het mij beter dat je met haar breekt of op z'n minst een lange-time-out voorsteld. Doe je dat niet dan zal deze situatie zich nog lang voortslepen en zul je zeer ongelukkig worden.
Denk aan je zelfrespect en blijf trouw aan jezelf, deze vrouw is zoekende, onzeker en geeft te weinig om jou om een langdurige relatie mee aan te gaan.

Veel sterkte, BlueEyes

afbeelding van mart48

Erg ver

Hallo BleuEyes,
Dank je voor jou reactie, zoals jij het omschrijft doet me deugd en je hebt gelijk met dat ze zoekende is, maar ze kan nu wel weer op zoek gaan en iemand anders vinden, maar deze persoon zal, denk ik op dezelfde wijze, weer net zo behandeld worden, ze is gewoon nog niet aan relatie toe. Jou voorstel tot een lange time out lijkt me ook zeer van toepassing, dan maar even door de zure appel heen bijten en kijken waar het allemaal op uit zal komen. Ben echt gek en blind geweest. thanks

afbeelding van silence24

.

Hallo ,
Ik herken mij wel in je verhaal . Ik kwam een poosje terug ook viavia in contact met een vrouw , met een soortgelijke achtergrond als jouw ''ex'' . Slechte relatie(Dronken gehad , nare ervaringen . Ik behandelde haar daardoor ook als een princes , en dacht : ik ga laten zien dat het wél op een goede manier kan . Er was ook écht een goede klik , en dat was ook écht wederzijds , toen nog .. Ook het idee dat na de slechte ervaring , zij jou toelaat in haar leven , geeft je het gevoel dat je erg speciaal voor der bent , helemaal omdat ze je ook toelaat bij haar kind (was bij mij ook het geval) en dat geeft je hoop en reden om je gevoel te laten gaan , en voor je het weet ben je tot over je oren verliefd , en precies op dat moment begint ze te twijfelen of het wel is wat ze wil , en jij gaat er vervolgens alles aan doen om te laten zien dat je echt goed bent , en alles voor der overhebt , wat op haar benauwend gaat werken , waardoor ze doormiddel van smoezen afstand begint te bewaren waardoor je nóg gekker word . En dan zit je met vragen als : jah maar hoezo ? jah maar waarom ? Wat doe ik verkeerd ? En wat je ook tegen der zegt , je komt er maar niet uit .
Toen ik in die fase kwam , sliep ik ruim een maand lang niet meer dan 3 uur per nacht . Compleet gek word je ervan . De pijn , de onzekerheid , en de slaaptekort waardoor je het niet kunt verwerken . Want slaap verwerkt een hoop .
Heb met de ex in mijn geval nog een poosje contact gehad , maar bleef er maar tegen aanlopen dat ik vol zat met gevoel naar haar toe , en dat zij koud en nuchter was . Daarmee blijf je jezelf pijn doen , dus ik heb het contact toen verbroken . Soms stuurt ze een mail , of ze belt , maar dan weet je gelijk : oh die verveeld zich , of : oh die heeft iets meegemaakt wat ze even kwijt wil . Daar ben je dan goed voor . Nu ongeveer een half jaar later denk ik er nogsteeds regelmatig aan terug , en heb het er zo nu en dan ook nogsteeds moeilijk mee . Nogsteeds geen nieuwe vriendin gehad , en ook geen behoefte aan zolang zij nog in mijn hoofd rondspookt . Als ik er over nadenk weet ik ook altijd wel dat het jammer is van de tijd , en je beter gewoon verder kunt gaan , maarja ... gevoel .... De tijd zal het moeten slijten . Het meest moeite had ik ermee dat zij verderging lachend , zonder moeite . En dan horen dat ze een nieuwe vriend heeft .. ouch .
Ik heb geen manier voor je om het uit je hoofd te krijgen , enigste wat je kunt is afstand nemen zoals hierboven ook al gezegd werd , en de tijd afwachten die het nodig heeft om te slijten .
Veel succes !

afbeelding van mart48

hoe ver ga je??

Dank je voor jou reactie, het lijkt wel een weerspiegeling van mijn verhaal en ik herken ook alles wat je omschrijft. Ik ben nu twee weken verder maar ik probeer het beste er van te maken en mijn gevoel zegt dat ik de goede weg ingeslagen ben, ik heb me echt laten misbruiken en daar ben ik me goed van bewust en dat ze nu voor het gemak weer een ander kiest heb al redelijk geaccepteerd, maar ze hoeft echt niet meer op begrip van mijn zijde te rekenen als er weer problemen zijn waar ze niet uit kan komen, want dan geef ik, hoe moeilijk het ook is, niet thuis!! Ik wil jou ook nog succes wensen met het vinden van een leuke partner, want na een half jaar dan moet het wel weer lukken hoor.
groet Martin

afbeelding van rmroos

Stop !

Ik had eenzelfde reactie bij mijn intussen ex vriend , hij wou de laatste twee jaar van onze relatie ook steeds alleen zijn in t weekend en had tijd voor zichzelf nodig. Op dat moment besefte ik niet dat hij me niet meer graag zag..dat besef ik nu pas.
Als je liefde voelt voor iemand wil je die bij je, wil je NIET dat deze een vriend(in) zoekt etc.
Dat lijkt een excuus om voor haarzelf een andere vriend te vinden.
Het lijkt me dat dit meisje helemaal niet om je geeft op de manier die jij wil...
Beste is alle contact te verbreken ..anders wordt het je fataal........Ik weet het want ik had het uiterst moeilijk en ben er nauwelijks doorheen geraakt....
Je projecteert veel van JOUW gevoelens en denkt dat zij dat ook voelt/denkt maar dat is niet steeds zo....
Laat deze persoon die je leven beheerste nu even los .....echt los !!! Dat is een enorme kunst en gift..moeilijk soms bijna onmogelijk maar veel keus heb je niet lijkt me....
Ik had die ook niet meer op een bepaald moment toen hij zei dat hij iemand ontmoet had .......terwijk hij hamerde op t feit dat hij altijd alleen wou blijven en geen gezeur van een relatie meer wou.......
Voila mijnheer was na 2,5 maand reeds opnieuw in relatie en ik ben na een jaar nog steeds alleen, gelukkig heb ik alles losgelaten....uiteindelijk......je hebt gewoon geen keus !
Heel veel sterkte !!

afbeelding van mart48

erg ver

Dank je, fijn dat er meer lotgenoten zijn.... En inmiddels heeft ze me weer gebeld en ik heb dan ook maar direct gezegd hoe en wat ik van plan was. Eerst maar om een lange "time out" gevraagd en dat het beter was om elkaar maar niet meer te zien of te spreken. Haar reactie was, dat als ik er tever doorheen zat, ik haar moest bellen, want ze bleef toch wel mijn vriendin.... En dat deze nieuwe vriend precies weer op het goede moment gekomen was. Hiermee bedoeld ze, dat ze nu in het weekend haar dochter niet meer heeft en dan toch maar alleen zat. Dit door een nieuwe regeling met haar ex. Ook het lot van deze dochter (14jaar) doet me zo verschrikkelijk pijn, moeder die nu alweer een nieuwe vriend heeft en hierdoor elke vorm van stabiliteit mist. Deze meid was ook verschrikkelijk aan mij gehecht en we konden het heel goed samen vinden. Dus gewoon allemaal los laten is het motto, maar dit wordt nog een lange weg denk ik.

afbeelding van rmroos

snel akkoord

Blijkbaar was ze het snel eens met je voorstel..wat bewijst dat ze t niet zo erg vindt om je niet als lover te hebben.
Spijtig genoeg is de andere partij niet altijd even verliefd of houdt niet op dezelde innige manier van ons als wij van hen...en zoeken ze het sneller ergens anders..
Heel verdrietig voor ons maar we moeten ons erbij neerleggen, het kan niet anders.
Een heel lange weg inderdaad met veel verdriet maar geloof me met ter tijd ( een paar maanden tot 2 jaar )betert het stilaan en kan je weer normaal leven .
Veel sterkte en doen !!!!

afbeelding van mart48

hoe ver ga je?

Dank je voor je reactie, je hebt gelijk hoor, het ging wel erg snel met dit antwoord maar dat ben ik van haar gewend. Na een paar dagen heeft ze er weer spijt van en moet het allemaal weer anders en is ze weer stapelgek met me en verteld me hoe fijn we het wel niet hebben samen. Maar dit zal allemaal wel toneel geweest zijn en heb ik het gevoel in haar oprechtheid, toch wel een beetje verloren.
Maar zoals ik al eerder vertelde, is ze zoekende naar iets wat ze echt niet zo een, twee gaat vinden. Door van relatie naar relatie over te stappen leer je nooit onafhankelijk te worden en laat je je weer snel beinvloeden en de verwerking van deze relaties laten dan ook sporen na.
Mart