hoe werkt het vrouwen brein/hart? hoe win ik haar terug??

afbeelding van Rebounder

ik heb het uitgemaakt met mijn vriendin (27jr) 2 maanden geleden. Na 2,5 jaar relatie. Ik voelde het laatste jaar geen verliefdheid meer, maar onze relatie was wel heel fijn. Ik was haar liefde van haar leven. Zij is nu intens gekwetst. 1e mnd was zij verdrietig en wanhopig. en vroeg mij haar te bellen als ik het weer voel. De 2e mnd dat het uit is kom ik er achter dat ik haar wil. Terug in mijn leven. Het gemis is te groot. Mijn hart is geopend wat ik voor haar voel en mijn ogen zijn geopend wat ik met haar wil,
Maar zij heeft afstand genomen. lijkt vast besloten niet meer terug te willen en keert mij de rug. Ik heb haar gebeld, geschreven, gedicht met mijn gevoel voor haar. Maar zij negeert elk initiatief haar terug te winnen. (wil niet meer de zwakte voelen voor mij??) Ze wordt opgevangen door 7 vrijgezellen vriendinnen en lijkt zich goed te vermaken. Ze is niet meer boos (zegt ze), wel gekwetst en laat stevig doorschemeren nooit meer terug te willen. Zij wil geen contact, maar zoekt het vervolgens toch weer via sms of nog even zien voordat ze op vakenite gaat. Wat gaat er in haar om??
Mijn buik doet pijn, steen in me maag, zwaar moedig. Zij lijkt sterk! hoe kan zij dit volhouden? waar is haar oprechte gevoel voor mij? Hoe krijg ik haar terug? Wat speelt er in haar hoofd? we hebben elkaar nog 2 keer gesproken, maar zij zegt het niet meer in mij te zien. Zij vind mij zwak en wanhopig en dat maakt mij onaantrekkelijk voor haar. Ze wil een sterke man zegt ze en dat ben ik nu niet (was ik wel in de relatie!)! Terwijl ik het juist sterk vind dat ik tot me zelf ben gekomen en haar heb willen terug winnen.

Zo tegenstrijdig dat ze mij vraagt haar te bellen als ik het weet, en ik doe het! 2 maanden later. Maar ze is weg. Dat kan toch niet als ik de liefde van haar leven ben?? ze wil geen intieme dingen over ons bespreken of herinnering ophalen. Als ik doorvraag begint ze te huilen. Ze is nu met de kerst en O&N op vakantie gegaan, ver weg, ver van thuis en de familiedingen(confrontatie). Ze wil tot haar zelf komen. Voor mij een teken om nog verder van mij te geraken.

Waardeloos dit gevoel! De vrouwelijke gedachten zijn hier erg welkom om mij inzicht te geven hoe zij dit beleeft en hoe ik dit moet aanpakken. of er een kans is dat het weer goed komt.
Appreciate your respons.

afbeelding van christ

rebounder@christ

ik snap jou helemaal,als het je lukt kun je mijn blogs lezen vooral ook de laatste,ik kan je zeggen dat uit elkaar gaan en liefdes verdriet het ergste is wat je kunt meemaken.zelfs nu zit ik weer te piekeren en te denken.ik wens jou alle geluk en kracht toe ik leef met je mee want ik weet waar je in zit en meemaakt gr christ

afbeelding van Rebounder

christ, goed verhaal.

christ, goed verhaal. Verdrietig, dat wel, maar dus ook herkenbaar. Terug bij je vriendin willen in tijden van verdriet lijkt de beste (snelste) oplossing om de pijn van dat moment te verdringen. Een pleister op een open wond. Ik realiseer me ook dat het NOOIT uity gaat zonder reden. Die reden wordt overspoelt door de emotie, gemis en pijn. Helemaal als zij haar leven oppakt en sterk lijkt. totaal onverwachts de sterkere is. Om het moment van gemis, of bv afwijzging blijkt het geen je kwijt bent of niet kan hebben en obsessie te worden om te WILLEN. de vraag is alleen. Als je het hebt... wil je het dan nog steeds?!! Zo werkt het ook bij verslavingen. Je wilt het!! (bv drugs of sigaretten) en als je het hebt... wordt je rustig. Maar of je er nou echt beter van wordt (op de lange termijn....) Er komt een stofje vrij in je hersenen die hiervoor zorgen. : de valse wil om iets te willen bij afwijzing". dit is een veel gemaakte fout in de liefde. Dit kan ook mijn fout zijn. Daarom ben ik ingelijk ook wel blij dat mijn ex mij niet gelijk terug wilt. (waardoor ik haar nog meeeeer wil!) . Houdt mijn WIL vast... of ebt het weg...? Dit wil zij no ook testen. Zien of mijn wil en houden van sterk genoeg is.
Christ als ik je een tip mag geven: geef je dame rust en vrijheid. Jij bent nu al terug bij je ex. Maar je ex nog niet echt terug bij jou lees ik... Geef haar de ruimte. Geef haar een kans (en daarmee jezelf!) jou te missen. Je zit er te dicht boven op, je bent TE vanzelfsprekend aanwezig voor haar, je aandacht is te onvoorwaardelijk, waardoor zij de kans niet krijgt jou te missen. neem ff geen initiatieven meer. Hap NIET toe als zij iets met jou wil doen, dan heb jij het gewoon ff te druk, of wil je iets voor jezelf doen. Wil niet bij haar zijn en forceer het niet als zij het blijkbaar toch niet (graag genoeg) wil. Dit werkt op de vrouw (maar ook op de man) averechts!. Aantrekkingskracht is geen keuze. Dit is een magie. Maak het voor haar weer magisch door je zelf weer mysterieus te maken. Dat ze neit weet waar je bent, waar je mee bezig bent. Laat het haar maar vragen. En geef niet gelijk alle antwoorden. Ok ik moet weer gaan. bye! en succes!

afbeelding van zwartgat

De wijze woorden moeten

De wijze woorden moeten natuurlijk zijn: geef haar tijd, heb geduld, vertrouw erop dat als jij écht de liefde van haar leven bent dat ze dat zich vroeg of laat realiseert. Als je te hard aan iemand trekt is het risico groot dat die ander dat als negatief ervaart op het moment dat zij afstand wil (zeker aangezien jij dat in eerste instantie zelf wilde).

Dat is natuurlijk allemaal heel mooi, behalve dat de kans bestaat dat ze zich het NIET gaat realiseren en dat het dan inderdaad niet meer goed komt. Dan weet je nu al dat je je nog lang gaat afvragen of je niet meer voor haar had moeten vechten... Verdrietig

Aan de andere kant: ze wéét wat jij nu voelt want dat heb je uitgebreid duidelijk gemaakt... En ze heeft geen ontzettende hekel aan je of zo, als ze je nog af en toe opzoekt, ook al is dat maar twee keer. Vergeet niet dat twee maanden eigenlijk maar heel weinig tijd is. Je bent de 2e maand "weer verliefd" maar ik kan me levendig voorstellen dat zij denkt "ja en volgende maand dan?" en dat zij serieus even de kat uit de boom wil kijken en zien of het geen paniek is van jouw kant. Terecht bang om opnieuw gekwest te worden.

Bedenk ook: hoe kan zij je gaan missen en zich realiseren dat ze je terug wil, als jij steeds liederlijk je hervonden liefde uitdraagt? Als je écht vertrouwen in de relatie en in haar en jezelf hebt moet je misschien ook dapper genoeg zijn en hopen dat zij jou "op eigen kracht" terug wil. Op eigen kracht is belangrijk: als zij het weer zélf echt wil zit je pas echt goed. Zo niet dan kom je toch weer in een scheve relatie.

Betekent natuurlijk wel dat je het uit handen geeft aan haar. Is je grote liefde dat vertrouwen waard?

afbeelding van Rebounder

chers

zwart gat wat een goed stuk dat je schtrijft! Ik kan me er goed in vinden. Thx
Ik zit ook op die wip. Aan de ene kant heb Ik mijn liefde laten zien, mijn fout willen goed maken (al zie ik het niet als een fout want zonder dat het uit ging was ik nooit achter dit besef gekomen!) Maar zij vind dat dus zwak. En nu aan de andere kant (ik voel gewoon dat ik nul controle heb en geen invloed meer kan uitoefenen op haar gevoel) denk ik dus nu: ik nee, afstand! hup weg wegezen "hard to get" ongeinteresseerd, om haar ook het geovle te geven dat ik verderben met me leven dat ze me kan missen. Ze denk dat ik nu nog binnen hand bereik ben wat haar niet triggerd om mij te willen. Dit is die zwakte denk ik die zij niet aantrekkelijk vindt. Ze is nu op vakantie, reizen, ver weg. In mijn ogen om nog meer afstand te nemen. Geef mij de tijd vroeg ze die heb jij ook genomen. Daar heeft ze een punt. Maar ik ben Naar haar toegekomen toen het uit ging, dat was mijn intentie. Haar intensie is heel duidelijk van mij afkomen. Dan werken we de verkeerde kant op en kan het njiet goed komen. Ik heb er geen vertrouwen in.
DIt maakt mij zo onzeker en geeft mij geen kracht of energie om op andere vrouwen af te stappen en een "pleister te vinden. Als je nog tips heb, please let mem know!
Van een zwart gat naar een witte hemel?

afbeelding van Dolfijnenkind

@Rebounder

Nou probeer ik jou wat tips te geven, jij gaf mij ze eerder.

Ik probeer me te concentreren op dat het NU niet werkt. En nu met die situatie te leven.
Alhoewel dat, zoals je weet, bij mij ook niet heel gemakkelijk gaat. Die rollercoaster van emoties he......

Ik probeer maar als een berk mee te bewegen met de wind en niet stijf als een eik te zijn. Want bij een echte storm gaat die eik om en blijft die berk staan (ook van onze Geert geleerd)

Als het bij haar echte liefde is (evenals bij die van mij) dan kan die ander daar alleen maar achter komen door dit zelf te ervaren. Jij en ik kunnen daarvan overtuigd zijn, maar zolang die ander dat niet inziet, werkt dat dus niet. Ik ben er ook van overtuigd dat zijn lichamelijke klachten, die evenlang aanhouden als de relatiebreuk al duurt, gevolg van de breuk zijn. Maar ja, hij heeft gewoon verkeerd gelegen.........zolang hij hiervan overtuigd is, lukt mij dit toch niet om hem op andere gedachten te brengen.

Ik heb veel aan de volgende site:
http://mens-en-samenleving.infonu.nl/man-en-vrouw/43710-hoe-je-je-ex-ter...

Vooral het lezen van de vragen en antwoorden van anderen, en er staan er echt veel, helpt mij om een beetje de situatie helderder te krijgen.

Niet op rationeel gebied gaan overtuigen van het tegenovergestelde. De ander zal namelijk alles doen om zichzelf rationeel te overtuigen dat de breuk het beste is.
Maar tijdens een ontmoeting zien of de vonk hervlamt. Door zoveel mogelijk te zijn als bij de ontmoeting waar de vonk voor het eerst oversloeg. Aan echte liefde valt niet te ontkomen volgens die site.
Je zal die ander dus weer in het hart moeten treffen.....De vraag is of dat dat gebeurt.

Zij raden aan anders de ander compleet met rust te laten en bijvoorbeeld na maanden weer contact op te nemen.

Ik was een ander tegengekomen die ik wel leuk vond. Maar in die categorie blijft hij zitten. Ik sta daar nog niet voor open dus. Die tijd komt ook wel weer.

Ik probeer mijn leven op te pakken en verder te gaan. Ik zie wel wat er gebeurt. Heb ik over maanden nog behoefte om contact op te nemen, dan doe ik dat wellicht. Maar misschien heb ik daar dan helemaal geen behoefte meer aan.

Ik zal het allemaal wel zien.......

afbeelding van spijt

@Rebounder

Hey

Het binnen handbereik zijn is idd wat er gebeurt en dat is voor ons een zwaktebod.
Het is ook een stukje verlagen van jezelf en ik verlaag me ook hoor!!
Nu vast van plan om de touwtjes in eigen handen te nemen en het voelt goed!!

Maar het gebeurt als je er klaar voor bent,dat is een ding wat zeker is..

Sterkte Spijt

afbeelding van zwartgat

trouwens...

> Zij lijkt sterk! hoe kan zij dit volhouden?

Make-up doet een hoop... Knipoog

afbeelding van CJ74

@zwartgat

Inderdaad, dat 'voordeel' hebben wij vrouwen! Glimlach

Ik zie er ronduit belabberd uit door al die tranen van de afgelopen maanden, maar als ik flink mijn best doe voor de spiegel zie ik er best 'lekker uit' en vreemden zullen dan niets aan me zien! Hooguit horen ze wat gerinkel als ik me te snel beweeg...dat zijn de stukjes van mijn gebroken hart! Knipoog

afbeelding van geenhappycamper

@zwartgat

Dat is waar alleen is er nog geen make up op de markt die je IN je ogen kan smeren. Iets waarvan je weer kan gaan stralen. Als je je goed voelt kan je in je oude kloffie aan de bar gaan zitten, zonder make up en iets uitstralen waar iedereen van om valt. Als je je slecht voelt kan je opgedirkt aan de bar zitten, kop vol make up en glitter en iedereen loopt met een grote boog om je heen. Bedenk me trouwens op dit moment dat er gekleurde lensen bestaan, misschien wel een gat in de markt om lensen te maken waar de "straling" al in zit....Oh, ik ga direkt uitzoeken of ik zelf iets met dit geniale plan kan Knipoog

afbeelding van Rebounder

afvallen lDVD

haha ja dat is zo, maar daar is ze niet echt van. Ze is wel flink afgevallen. Ze ziet er goed uit , mooi slank. Maar dat komt door het sporten zegt ze... (deed ze nooooooit!) Weer en ding om haar beter voor te doen...?! van LDVD vallen vrouwen ok flink af toch? (ik ook 3 kg btw)

afbeelding van blinded by love

Ik ook tien kilo maar dat

Ik ook tien kilo maar dat afvallen hoeft niets te zeggen over haar verdriet althans bij mijn ik kotste alles eruit door de walgelijke verhalen die ik hoorde over mijn ex ik bleek hem 7 jaar niet te hebben gekent

afbeelding van Unremedied

@Rebounder

Dit scenario komt me wel een klein beetje bekend voor... Ik heb dat met mijn eerste vriendin ook gehad; zij leek niet te willen dat we uit elkaar zouden gaan, ik maakte het vervolgens uit omdat ik op dat moment geen andere mogelijkheid meer zag, wist na ongeveer een maand eigenlijk zeker dat ik haar niet kwijt wilde, maar zij gaf geen thuis meer. Maar helaas ben ik voor jou niet het meest oppeppende verhaal... Dit heeft zich nu namelijk al bijna vijf jaar geleden afgespeeld en bij elkaar gekomen zijn we nooit meer. Zelfs niet 'on speaking terms'. Wel de nodige pogingen gewaagd, maar toch.

Als ik jou nu een tip zou moeten geven gebaseerd op mijn eigen ervaring, zou ik zeggen: trek je vooral niet teveel terug ook. Ze wil geen zwak iemand - nou, je kunt ook heel sterk zijn en voor je meisje vechten. Ik moet eerlijk zeggen dat ik vanwege alles ook niet bepaald sterk was de eerste tijd nadat mijn ex-vriendin en ik uit elkaar gegaan waren - en zij hing ineens de sterke tante uit. Dat vond ik wel lastig. Dat heeft er bij mij toe gezet om me passiever op te stellen. Om eerlijk te zijn was er veel wat ik niet meer 'durfde'. Dat heeft dan met écht als een sterke man strijden voor zijn meisje weinig meer te maken. De brieven, de verzamel-cd en het Valentijnskaartje (en al het andere afstandswerk) ten spijt.

Een verklaring kan ik je er niet voor geven, want ik ken je ex-vriendin niet en jullie relatie evenmin. Ik zou er avonden met je over kunnen speculeren, dat dan wel. Maar een universele waarheid bestaat niet, ook niet in dit geval. De enige die écht weet wat er in haar hoofd omgaat, is je ex-vriendin zelf.

Hoe dan ook - veel sterkte.

afbeelding van Rebounder

hmm jammerlijk voorbeeld en

hmm jammerlijk voorbeeld en spijtig voor jou (jullie) . Uit zelfbescherming ga ik me nu wel terug trekken. Afstandelijk doen. Ik moet een leven zonder haar opbouwen en daar moet ik tijd in investeren. Zij is al onder de pannen bij haar vrijgezellen vriendinnen. Die heb ik helaas niet, mijn maten zijn getrouwd.
Als ik haar laat zien dat ik het druk heb en geen tijd voor haar, komt er mssn een gemis naar boven. Een trigger dat ze dit ook niet zo wilt . Elke week hangt de bui er anders bij. (op dit moment per dag en soms per uur) volgende maand kijk ik er weer anders tegen aan, iets beter en realistischer. Minder vanuit de emotie of frustratie. Want dat is het gewoon. Waarom voelde ik het NIET in de relatie...?! en als het er niet meer is...wil ik het. weet ik het. Ik wil haar!!Ik kon er niet bij toen ik het wilde. Nu ben ik er bij en kan het niet meer!! Voelt zo oneerlijk. Dat frustreert. Maar goed. mssn is het zo bijbels (als Atheist?! ) dat dit het lot is, dit moet zo lopen om voor ons beide iets beters te krijgen. Het zij MET elkaar of zonder elkaar. Uit eindelijk terug kijken op een fijne realtie. repsect voor elkaar.
damn hoe wislpelturig kan je zijn... Knipoog

afbeelding van spijt

@Rebounder

Hoi,

Je vraagt hoe werkt een vrouwen hart,voor iedere vrouw anders.Je vriendin is natuurlijk gekwetst,das logisch.Ze zal van anderen ook advies krijgen om voor zichzelf te kiezen.Vlak de invloed van vriendinnen niet uit!
Wat het niet reageren of bijna niet reageren betreft,mannen doen dat ook.Dat is haast nog zwaarder omdat je je gevoel niet meer kan uiten.Ik ben niet voor smeken en op je knieen gaan,maar haar laten weten dat je haar mist,dat je de foute beslissing toen hebt genomen,is naar mijn mening (mijn mening!)niet verkeerd.
Het is vaak zo dat je pas mist wat je hebt als het weg is.............

Sterkte,Spijt

afbeelding van CJ74

@Rebounder

Misschien begrijp ik het wel een beetje...

Mijn man is drie maanden geleden weggegaan en in het begin wilde ik niets liever dan dat hij terugkwam. Nu zie ik hem af en toe nog (zoals gisteravond) en dan hebben we het echt heel erg fijn. Toch merk ik de laatste tijd dat het ook wel weer 'goed' is als ik daarna weer alleen thuis ben. Niet dat ik minder van hem hou of dat ik hem minder mis, maar ik herinner me ook de mindere kanten en het verdriet. Misschien is het zelfbescherming, of inzicht of dat je (noodgedrongen) toch verder gaat met je leven.

Het zou kunnen dat jou ex dat ook heeft, het was niet haar keuze om uit elkaar te gaan, maar misschien nu het dan toch zo is dat ze op de een of andere manier door is gegaan met haar leven. Voor een ander denken is natuurlijk moeilijk, ik merk alleen dat ik er toch soms een klein beetje vrede mee krijg (terwijl dat natuurlijk niet altijd is, vaak wil ik hem gewoon terug en dan het liefst per direct... Knipoog). Gemixte gevoelens, die heb ik, die had jij en die heeft zij waarschijnlijk ook.

Ze weet wat je voor haar voelt...dat is heel belangrijk, niet te afstandelijk en er niet teveel opspringen denk ik. Aan de andere kant zeggen ze altijd dat je in de liefde niets verkeerds kunt doen, zolang je het vanuit je hart doet. Laat je hart dus spreken en doe wat jij denkt dat goed is...op de uitkomst heb je toch geen grip, dat zal de tijd leren.

Haha, beste stuurlui staan aan wal en daarom durf ik het eigenlijk bijna niet te tikken. Wat weet ik ervan? Niets, anders had ik niet in deze situatie gezeten...maar misschien heb je toch iets aan mijn antwoord?!

Veel succes in ieder geval!

afbeelding van Rebounder

thx

hey CJ74, bedankt voor je bericht. Ook lastig voor jou wat je mee maakt. Jij staat in haar schoenen... en je ervaart blijkbaar soort van het zelfde, dat je niet echt meer wilt...wellicht uit zelfbescherming. MAar er is ook liefde, of toch niet? En soms toch ook weer dat gemis, maar dan sterk blijven en het niet doe er niet aan toe geven... en alleen verder gaan. Ik denk ook zolang je dat gebvoel niet constant hebt kan je geen besluit nemen.
Mijn ex is alleen bezig (in mijn ogen ) aan een speod cursus hoe kom ik over mijn ex heen door alleen maar leuke dingen te doen en me kop in het zand te steken! Dat geeft ze ook toe dat ze weg loopt. ze wil niet alleen zij,. Ook voor deze reis die ze nu maakt (11dagen) was ze even doods benauwd dat ze alleen ging, op laatste moment ging vriendin mee en dat stelde haar weer gerust) Zo als ik haar ken komt haar "sterk voorkomen"niet overeen met hoe ze non verbaal is. Geforceerd blij (overdreven) of sterk (hard/uitdrukkingsloos) . Of tegenstrijdig is in hoe ze dingen brengt en soms huilt. Afstand wil, maar mij toch weer een excuus heeft om contact op te nemen. Ze heeft me zelfs gezoend nog. Maar liet vervolgens weer weten er niets bij gevoeld te hebben behalve vertrouwdheid. Het klopt niet! Ik snap het niet!
Ik herken veel in je zin : Het zou kunnen dat jou ex dat ook heeft, het was niet haar keuze om uit elkaar te gaan, maar misschien nu het dan toch zo is dat ze op de een of andere manier door is gegaan met haar leven.
(maar al zooo snel, na 2 mnd??!) Maar dan moet toch een keer het besef komen dat die liefde voor mij groots was....?? Ik denk eerder dat ze snel een anderheeft (neemt) om mij verder te vergeten. Ze is een gevoelsmens en wil aandacht. Die kan niet zonder. Dus zal ze het opzoeken. En met haar cub D en kleine kontje krijgt ze die aandacht wel (grrrr!!) zo makkelijk als de "pleisters"makkelijk op je afkomen... Knipoog Ik moet er meer voor doen haha, maar dat is cliche tussen mannen en vrouwen. Please respond. Jij ook sterkte, Als ik iets voor jou kan doen, let me know.
x