Soms hoop ik zó erg dat alles weer goed komt. Dan zit ik in de trein terug naar huis en hoop ik dat jij hebt besloten om naar mijn huis te gaan en me te vertellen dat je heel veel spijt hebt, me terug wilt en voor ons wilt vechten.. Dan stel ik me voor dat ik naar huis fiets vanaf het station en dat ik jouw auto voor de deur zie staan.. Mijn hart zou dan sneller gaan kloppen en als ik de kamer binnenkom, zou je op de bank op me zitten wachten. Je zou naar me toe lopen en me heel stevig vastpakken.. We zouden eerst lang bij elkaar uithuilen. En als we allebei uitgehuild zijn, zouden we een heel serieus gesprek voeren. Hierin zou jij me vertellen hoeveel spijt je hebt van je beslissing. Dat je erachter gekomen bent dat je niet zonder me kan en dat je me niet kwijt wilt. We zouden afspreken hoe we vanaf nu verder gaan. Alles wat we van elkaar verwachten zouden we uitspreken. Jij moet mijn vertrouwen weer gaan winnen en ik moet jou weer leren vertrouwen. En we moeten samen werken aan onze problemen. Dat zal niet makkelijk zijn en er zal veel tijd overheen gaan, maar dat hebben we ervoor over, want dat is het liefste wat we allebei willen. We zouden de meest geweldige seks hebben en uiteindelijk in elkaars armen in slaap vallen.. En als ik de volgende morgen wakker word, dan zou je nog steeds naast me liggen. En je zou nooit meer weggaan.
Maar helaas, elke keer als ik thuis kom, staat jouw auto niet voor de deur. En als ik de kamer binnenkom, zit jij niet op de bank. Dan voel ik die leegte weer van binnen en de pijn..