Hoop....

afbeelding van Amalia-bea

"Hoop doet leven"zegt men...
Maar hoop kan je ook op een dwaalspoor zetten heb ik ondervonden..
Hopen dat HIJ het is wanneer er gebeld wordt, maar dat HIJ het toch niet
blijkt te zijn...
Hoop dat HIJ misschien gaat inzien dat hij toch niet zonder je kan, maar
uiteindelijk blijkt dat hij dat niet doet..
Hoop dat HIJ plots voor je deur staat wanneer er aangebeld wordt, maar dat
het mannen van de nuon blijken te zijn..
Hoop dat je ooit weer zijn (fysieke) warmte zal voelen, maar dat je het
maar met een kussen tegen je aan moet doen..

Hoop, het is ergens zo fijn te hopen, maar het is ook een uitvlucht,
de realiteit niet onder ogen te willen zien.

Toch blijf ik nog hopen tegen beter weten in...
Ik kan de harde realiteit niet aan.
Amalia

afbeelding van Larissa

Herkenbaar Amalia

Heel herkenbaar, die hoop die blijft, die hoop die heel stil van binnen blijft zitten en al zou je het willen die hoop gaat gewoon niet weg. Het is misschien ook wel een vorm van zelfbescherming, die je op de been houdt en de vage dingen van je partner, waar je hoopt uit put. Ik wens jou veel sterkte!

afbeelding van bbiiaannccaa

Is ook heel moeilijk maar op

Is ook heel moeilijk maar op den duur moet je weer hoop in jezelf hebben dat jij de wereld aan kan en dat jij weer alleen verder kan. Dat besef komt wel. Je ziet het al vrij rationeel omdat je hier ook aangeeft dat die hoop er zit terwijl er toch niets zal gebeuren. Die hoop wordt minder en dat is zwaar en geeft een hoop verdriet maar daarna kun je verder met jezelf
liefs