Er zijn momenteel 0 gebruikers en 2 gasten online.
hopeloos...
Alweer een tijdje niet geschreven, niet omdat het beter gaat, helaas. Ik heb hem de afgelopen 2 weken zo'n 4 dagen gezien, nachten inclusief. Ook heeft hij me regelmatig opgebeld. Nu pas merk ik, in tegenstelling tot wat ik eerder zei, hoe me dat verscheurt. We zitten in een raar soort niemandsland. Als we bellen of bij elkaar zijn is alles zoals altijd, er is werkelijk geen steek veranderd; alle lieve dingen die hij vroeger zei en deed, doet hij nu nog steeds. Maarja, dan gaat hij weer weg en denk ik, wat schiet ik hier in godsnaam mee op? Wat voor toneelspel voeren we op? De gevoelens enzo zijn wel gemeend, maar door elkaar te blijven zien, komen we nooit van elkaar los. Wat ik echter niet eerlijk vind, is dat ik nu gedwongen word om 'nee' te gaan zeggen, ook uit zelfbescherming, maar dat wil ik helemaal niet! Ik heb het tenslotte niet uitgemaakt. Het gekke is dat hij ook keer op keer zegt dat we een toprelatie hadden en het daar niet aan lag, hij wil gewoon vrij zijn, zonder relatie op dit moment in zijn leven. Hoe kun je zo'n rationeel besluit nemen? En waarom gedraagt hij zich emotioneel er dan niet naar? Afgelopen zondag ging hij weer weg, en zei: we bellen snel weer. Nouja, ik bel hem dus niet en wacht wel af wat hij doet. Maar dat zal dan weer een nachtelijk gesprek worden van 2 uur, net als de vorige keren, en ook dat moet ik hem gaan ontzeggen. Maar hoe verdomde moeilijk is het, om nee te zeggen tegen hem, terwijl ik hem meer dan ooit wil zien en wil zoenen! Heeft iemand in zo'n zelfde soort situatie gezeten? Ik zou graag horen hoe anderen hiermee omgaan. Het punt is: ik weet dat ik 'nee' moet zeggen, maar de afgelopen 3 keer heb ik me dat ook voorgenomen met als resultaat dat ik hem de volgende dag zag. Het schiet gewoon niet op. Voor hem is het een stuk makkelijker: hij heeft zijn vrijheid, en mist hij mij, dan komt hij naar me toe. Ergens niet helemaal eerlijk natuurlijk...
Alle adviezen zijn welkom, ik heb ze heel hard nodig namelijk!
- Myrthe's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
advies
He Myrthe
Ik vind het heel vervelend voor je maar je moet echt hier mee stoppen. Als je dat niet doet word je elke keer weer verscheurd door die pijn. Je kunt het nu niet afsluiten omdat jullie elkaar nog zien en dat het dan is alsof er niets aan de hand is. Ik had dat ook met mijn ex, nou ja het praten enz dan geen sex ofzo, maar dat ging mij te ver want ik kon het dan niet achter me laten. Ik ben nog steeds bevriend met hem maar houd wel mijn afstand.
Ik weet dat het moeilijk is om nee te zeggen maar als je verder vooruit wil met je leven zul je dat toch moeten leren en dat is heel moeilijk maar als je hulp nodig hebt kun je altijd een berichtje naar mij sturen en dan zal ik proberen je erdoor te slepen. Al vloek je alles bij elkaar daar geef ik helemaal niks om en het lucht op. In mijn profiel staat mijn hotmailadres dus daar kun je het ook naartoe sturen of me aanmelden op jouw msn( als je dat hebt )
Veel sterkte en probeer het echt want anders blijf je in deze circel hangen.
groetjes Kaatje
reaktie
Moeilijk verhaal tussen jullie, maar je moet gewoon oppassen dat het van zijn kant inderdaad allemaal zo is en dat het geen toneelspel is.
Wat ik vreemd vind van hem is dat hij wel langskomt en beld, ik bedoel als hij vrij wil zijn betenkent dat in mijn ogen gewoon dat hij ook met anderen wat wil doen.En ik vind het in deze situatie zo moeilijk want nu voelt het bij jouw wel goed dat hij nog wel komt etc......maar voor het zelfde geldt staat hij morgen voor de deur en verteld hij dat hij ook wat met een ander heeft bij wijze van.Ik denk inderdaad dat hij nu gewoon eens moet uitleggen waarom hij vrij wil zijn, in een relatie kan je ook een hoop vrijheid hebben als je daar voor kiest, maar mijn tip is pas op dat je straks niet nog een keer word gekwetst..............klinkt misschien hard!!!!!!sorry gr jenny
vrijheid is...
Hoi Jennifer,
Wat hij bedoelt met vrijheid, is vrijheid in de zin van geen relatie in zijn leven. Hij heeft het op dit moment enorm druk met andere dingen en wil zich daar volledig op richten, de laatste tijd ging dat nogal ten koste van mij, en dus zette hij er een punt achter. Zelf zegt hij nu totaal niet bezig te zijn of toe te zijn aan een nieuwe vriendin, immers, dat kost 10x zoveel meer tijd dan als je gewoon je relatie van 2,5 jaar voortzet. Ik heb hem ook gevraagd waarom het geen optie is als we elkaar gewoon een tijdje wat minder zien en ik hem gewoon wat vrijer laat, maar daarop zei hij dat hij al sinds zijn 17e relaties heeft gehad in zijn leven en nu gewoon eens wil zien hoe het is om alleen te zijn. Onze relatie begon toen we allebei nog thuis woonden. Nu studeren we, wel in andere steden, maar ook ik weet niet hoe het is het zelf te rooien, zonder terugvalbasis. Ik hoef dat ook niet te weten, maar hij kennelijk wel (of niet, te zien aan zijn huidige gedrag).
Ik weet ergens ook wel dat ik het heft nu in handen moet nemen, maar het voelt zo tegennatuurlijk, ik ben nog veel te gek op hem! Ja en wat moet je als je hem aan de telefoon hebt en je ineens 2 uur belt, midden in de nacht en elkaar weer meer lijkt te hebben vertellen dan toen je nog een relatie had? Door die tegenstrijdige signalen heb ik geen idee waar ik aan toe ben. Maar als ik hem nu eens wat wil laten voelen, dan moet ik het contact verbreken. Alleen het idee al maakt me misselijk. Want naast mn vriend was (en is) het ook de persoon die ik het meest vertrouw en waar ik een enorme band mee heb. En nu moet IK die dus gaan verbreken? Snap je een beetje hoe achterlijk dat voelt bij mij? Maarja, ik moet maar wennen aan het idee dan, want op deze manier schiet het ook niet op...
Mee eens...
Hoi Myrthe,
Ik ben bang dat ik het met de twee vorige reacties eens ben; pas op dat hij je nu niet aan het lijntje houdt en je straks weer kwetst! Je moet echt aan jezelf denken! Aan twijfelende mannen heb je niets! Of zoals een vriend van me schreef: If a guy's "not sure", he's useless. Just wave goodbye with a smile. Cause the fragile thing that is "human love" - based on feelings - is a rollercoaster ride. If it's not paired with a willingness to commit it's pretty useless to base a relationship on.
Doe er je voordeel mee... ik hoop dat je tot een goed besluit kunt komen!! Sterkte!!
Liefs *jo
Mooi, dankjewel. En inderdaa
Mooi, dankjewel.
En inderdaad, ik heb het idee dat ik fulltime in een achtbaan zit, wat betreft emoties, om gek - en misselijk - van te worden...
Lieve Myrthe, Dit stukje s
Lieve Myrthe,
Dit stukje schreef ik de vorige keer:
Oh, ik lees in dit verhaal echt exact wat ik ook voelde en heb meegemaakt, maar geloof mij: het is niet blijvend deze sitatie en uit elkaar gaan kan NOOIT zonder pijn gaan!!! Echt, nu voel je je goed bij hoe t nu gaat, maar echt, als het morgen ineens weg is heb je MINSTENS net zoveel pijn, dus mijn advies is: ga weg en neem geen contact mer op met hem. Niet alleen voor sex of 'de gezeligheid' maar zoek een jongen die je een echte liefdevolle en gelijke relatie kan bieden! Ik spreek uit eigen ervaring!
Ik wil nu niet zeggen: "ik zei het toch?", maar dat is het natuurlijk wel een beetje zo... Maar dat maakt niet uit, iedereen moet leren van z'n eigen fouten. Ik weet alleen ZO GOED hoe je je toen voelde en hoe je je nu voelt, ik heb het allemaal EXACT ZO meegemaakt. En zal ik je wat vertellen? Onze sex relatie (en dat terwijl hij al een nieuwe vriendin had, dus hij ging nog vreemd met mij ook
) heeft nadat het uit ging nog ruim 3 maanden geduurt, maar toen ik op een gegeven moment sterk genoeg was om nee te zeggen en het af te kappen voelde ik me binnen 2 weken zo goed, dat had ik nooit kunnen bedenken van tervoren!!! Dat wens ik jou ook toe, dus wees alsjeblieft sterk, ga desnoods vriendinnen smsen als je t kwijt wil, maar sluit het met hem af (persoonlijk)en vraag of hij ook niet meer wil bellen. Jij moet echt verder, je verdiend meer dan dit meissie!
Kusjes Larissa
jij zei het toch...
Hoi,
Ja ach, natuurlijk wist ik dat je gelijk had, en ik wist ook dat tig anderen gelijk hadden - immers: iedereen zei hetzelfde, dus dan krijg je toch zo'n kriebelig gevoel dat je ergens verkeerd zit. Maar ik ken mezelf, daar moet ik dan eerst achter komen. En ik kan nu al zeggen, ik ben nog niet eens op de helft. Ik weet dat ik hem nog een aantal keren zal zien, al zal ik alles op alles zetten om de tussenpozen steeds te vergroten. De fout is eigenlijk al de eerste keer dat we elkaar zagen nadat het uit was, gemaakt. Toen gedroegen we ons allebei nog steeds als vriend en vriendin, in alles. En ga dat nu maar ineens even veranderen...Hoe moeilijk is het om iemand los te laten waar je totaal niet boos op bent, en hoe moeilijk is het om een relatie achter je te laten die super was? En daar blijven we nu dus allebei in hangen, de vraag is, wie hangt er het langst in, want die is straks het slachtoffer...
Ik snap dat jullie er misschi
Ik snap dat jullie er misschien beide nog niet helemaal uitzijn, dat was bij mij wel anders, omdat ie natuurlijk een nieuwe vriendin had, maar ik hoop voor jou dat jij op een gegeven moment de kracht vindt om dit af te sluiten en verder te gaan! Tot die tijd kan je niet zo goed de dingen verwerken, maar dat betekend niet dat het verwerkingsproces stil staat! Je verwerkt nu ook al, zonder dat je het misschien door hebt en je maakt het jezelf wel moeilijker en pijnlijker, maar als je eenmaal dit afsluit dan zul je zien dat je veel verder en sterker bent dan je nu denkt! Heel veel succes
Kus Larissa