Hey,
ik heb even geen uitgebreid antwoord voor je behalve dat ik het klote voor je vind hoe je je nu voelt.. pff je zit pas in de eerste weken. Ik wilde je in ieder geval sterkte wensen en dat alles je even totaal gestolen kan worden hoort er wel bij. Neem je tijd.. in de eerste weken zul je er zoveel mee bezig zijn in je hoofd dat het in je dromen terugkomt en dat je overdag ook bijna geen energie meer over hebt voor de 'gewone' dingen. Ik herken veel in je verhaal; langzaamaan kom ik weer wat toe aan andere contacten en school, maar nog steeds op de automatische piloot. Er heeft een grote verandering plaatsgevonden in je leven, dus alles staat even stil. Soms, krijg je over een tijdje ook weer kracht, maar misschien kun je daar nu nog niet bij. Enige dat ik kan zeggen is: forceer je niet. Contacten komen vast weer op gang, wanneer jij daar behoefte aan hebt. Ik praat pas sinds kort weer met mensen.. verder trok ik me helemaal terug in mezelf; voor me uit staren, af en toe muziek luisteren (veel niet eens kunnen horen omdat het me eraan deed denken) enz... of ik reageerde geiiriteerd naar anderen, omdat ze het zogemaamd beter weten, of omdat zij wel gelukkig zijn en het voor jou nu lijkt alsof alles in duigen ligt..... En je denkt veel aan hoe geweldig het was, omdat het waarschijnlijk grotendeels ook geweldig was. Dat mag er ook zijn, maar je hebt er nu zo weinig aan; I know.... het is een lastig proces wat we hier allemaal doormaken....

In ieder geval sterkte gewenst voor jou. Schrijf hier van je af, het kan echt zo helpen. Elke keer als het bij je opkomt dat je aan haar denkt of haar wilt aanspreken op internet of wat dan ook: knal het hier neer! Mij heeft het erg geholpen.
Alvast welterusten en ik wens je een dromeloze nacht toe!!!
Liefs