In een eerdere blog sprak ik over het feit dat mijn zich bij een ruzie (zelfs over belachelijke idiote kleine dingen) zich afsluit gedurende dagen/weken en niet meer praat.
Ik krijg dan altijd het gevoel dat hij gewoon niet van me houdt...
Hij zelf zegt dat dat er niks mee te maken heeft.
Maar hoe kan je iemand waar je van houdt zo kwetsen? Zo pijn doen?
Een paar dagen geleden is weer hetzelfde gebeurd en in een woedeaanval heb ik hem de keuze gegeven: ofwel praat je of ga je.
En hij is dus gegaan. Zit er dan nog wel iets in onze relatie? Ondertussen is hij dus al 2 dagen weg en ik kan natuurlijk aan niks anders denken dat ik stom ben geweest en dat ik dit niet wil
Maar geeft hij wel genoeg om mij? Zou hij dan niet kiezen om te praten?
Hij heeft er precies ook totaal geen moeite mee om niet te praten. Hij heeft al eens gezegd dat hij de situatie van ruzie op zich niet erg vindt, maar het niet praten stoort hem totaal niet. Dan kan hij doen wat hij wil zonder zich van iemand te moeten aantrekken.
Als hij dat wil, waarom zegt hij dat dan niet gewoon ipv ruzie te hebben en niet te praten. Wat kan mij dat nu schelen als hij graag wat tijd alleen wil. Dan laat ik hem wel met rust. Wil dat zeggen dat je daarvoor eerst ruzie moet maken?
Of misschien wil hij gewoon geen relatie meer en is dit het gevolg. Hij beseft het misschien zelf niet
Misschien is daarom de tijd apart nu wel even goed maar ik ken hem. Hij is koppig. Wanneer zal hij iets laten weten (ofwel ja ofwel nee) want ik wil gewoon duidelijkheid.
Natuurlijk wil ik praten, natuurlijk wil ik dat het opgelost geraakt maar het moet ook van twee kanten komen en soms heb ik toch het gevoel dat dat niet zo is...
En nu die onzekerheid. Wilt hij nog proberen of net niet meer, dat maakt me helemaal zot
En het ergste van alles is dat ik hem een mailtje gedaan heb de ochtend nadat hij vertrokken is om hem te laten weten dat ik hem met rust zou laten om er eens goed over na te denken dus nu kan ik hem ook nog niet om een antwoord vragen
Op andere momenten duurt het al dagen/ weken vooraleer hij terug begint te praten en dan ben ik nog in zijn buurt. Nu ziet hij me niet meer, hoe lang gaat het nu dan duren vooraleer ik een antwoord ga krijgen?
Ik hoop dat je nog aan mijn geratel uitkan, ik moet zeggen dat de dingen neerschrijven wel al helpen maar het knagende gevoel blijft en ik kan me niet concentreren op mijn werk wat gedaan moet worden.
En ik ben een persoon die niets opkropt en alles eruit gooit en dit zwijgen maakt me gek
En ik vraag me af, hij pakte zijn spullen al fluitend in (om mij te pesten) wil dat dan niet zeggen dat hij nog om me geeft want waarom anders die moeite doen om mij te pesten?
En bij wedstrijden heb ik opgemerkt dat hij nog altijd ons adres opgeeft om de prijs naartoe te sturen moest hij iets gewonnen hebben? Wil dat dan ook niet zeggen dat hij denkt/wil dat het nog goed komt?
Pff al die gedachtes. Je zou ze even moeten kunnen afsluiten he
Gisteren is me dat goed gelukt door het huis te poetsen. Vandaag moet ik toetsen verbeteren dus nu lukt het me niet zo goed om die gedachten weg te krijgen