Oké, ik geef toe dat de titel wat dramatisch is maar ik zit weer even met de handen in het haar.
Allereerst, ik besef ten volle dat ik het ook allemaal toelaat en dat ik dat beter niet zou doen. Maar dat is vooral mijn karakter en niet zozeer hem. Ik kan mensen nu eenmaal niet de rug toekeren, hoe hard ze mij ook kwetsen.

Maar dus. Vorige week donderdag vroeg ex om op vrijdag even langs te komen om te praten. Zelf had ik er niet echt zin in, maar gezien al zijn vorige acties (zie andere blogs) had ik zoiets van: doe maar, ge komt wss toch niet. Vrijdagavond stapt ex huis binnen (langs de achterdeur nog wel ) en wilde thuis ook voetbal kijken Dat zijn dus al 90min samen zitten in de zetel en dan zou er achteraf nog gepraat moeten worden. Weet niet hoe jullie erover denken, maar ik vind dit vreemd. Welke ex heeft nu eenmaal de behoefte om minstens 2 volle uren in de zetel te spenderen met de andere? (zeker de vertrekkende partij) Maar goed, voetbal gekeken, cocktailke gedronken en gepraat. Ex vertrekt en ik vraag om een knuffel, oké niet slim van mij, maar pakken wat je krijgen kan eh 20 minuten stilzwijgend staan knuffelen en toen is ex dan toch vertrokken. Stillekes aan komt de verwarring opzetten, nog maar rap een paar cocktails binnengieten. Met 2 vriendinnen iets gaan drinken, niet meer over de avond gesproken, maar o wat gingen de cocktails er makkelijk in. (ontkenning ontkenning ontkenning)

Zaterdag uiteraard kater van jewelste, maar al bij al een zeer leuke dag met vrienden gehad. 's Nachts in café staat ex opeens voor me, geeft me daar de knuffel der knuffels en we praten even. Ik voel me wat onwennig en zoek anderen op. Half uur later hebben ex en ik elkaar toch weer gevonden, lijk 2 kleine magneetjes en ons armen weer om elkaar geslagen. Met tranen in de ogen zegt hij tegen me dat hij hoopt dat ik gelukkig wordt met iemand anders,blablabla. Ik vraag hem of hij da zelf wel kan en hij begint keihard te wenen en loopt de café uit. Dat wilde ik natuurlijk niet, dus ik liep hem achterna om te zeggen dat we ons binnen gewoon gingen amuseren zonder het er nog over te hebben. Maar eens buiten was het weer knuffelen, de vele 'ik zie u graags' en 'ik hou van u's" vlogen in het rond, vooral van hem, ik zei hem gewoon meermaals dat er over alles te praten valt altijd en dat onze relatie nog lang niet klaar was. Knuffelen, knuffelen, kus op de wang hier, kus in de nek daar en ja allemaal van hem uit. (is toch wel een heel belangrijk detail in dit verhaal)
Terug naar binnen gegaan, ons beiden geamuseerd apart van elkaar. 7u, tijd om naar huis te gaan. Weer krijg ik een mega knuffel en kus en dan dé blik. We kennen hem allemaal wel, de blik die je van iemand krijgt vlak voor die persoon u gaat kussen!! Hmm, toch maar niet en ik draai mijn hoofd. Nog maar even knuffelen en elkaar dingen in de oren fluisteren voor ik links ga en hij rechts.

Zondag rustdag, geen gedachten, geen iets.

Maandag sluipen de eerste gedachten en twijfels binnen. Waarom deed ie zo? Zou ik er iets achter moeten zoeken? wat betekent het voor mij? is hij aan t twijfelen? voor ik het weet is het woensdag (vandaag) en heb ik een sms getypt: kunnen we deze week mss praten over zaterdag?
Meteen sms terug: zaterdag? ik weet van niks, ik was superdronken.

Euh, we zijn 7 jaar samen geweest!!! Ik ken u door en door!! Ga het nu niet op de drank steken eh, aaaaaaaaaaaaarrrrgggghhhhhh!!!! Dat zijn mijn gedachten, wat ik tegen hem zeg is uiteraard veel meer beschaafd en subtiel Maar toch, het ging me zo goed, zo ongelooflijk goed en dan gebeurt dit weer. Wat moet ik hier nu mee? Het maar gewoon laten rusten en negeren of is dit mijn spreekwoordelijk 'open window' om te kijken hoe hij zich voelt nu na 5 maanden? Ik ben weer maar eens verward en door zaterdag denk ik dat hij dat ook is, of toch alleszins niet eerlijk tegen zichzelf. Of zal ik het maar gewoon op de drank steken, net zoals hij dat doet? Laf en onverantwoord? En ja, hij had gedronken, ik niet (kater) maar na 7 jaar weet je wel wanneer iemand stomdronken is of wanneer iets oprecht is en wat niet. wat denken jullie?