Zoals de titel van dit blog al zegt, ben ik benieuwd hoe jullie hierover denken..
Mijn ex en ik zijn ruim een maand uit elkaar, dit kwam vanuit hem en ik had het niet zien aankomen. Hij was verliefd geworden op een ander meisje. De eerste twee weken heeft hij me behoorlijk respectloos behandeld en geen rekening gehouden met mijn gevoelens. Toen ik hem duidelijk maakte dat ik daarin teleurgesteld was en dat ik geen contact meer wilde, sloeg hij ineens totaal om en stuurde hij via Whatsapp dat hij heel veel spijt had van hoe het was gelopen, dat hij wilde vechten voor een vriendschap en het goed af wilde sluiten. Uiteindelijk heb ik besloten om nog een keer met hem af te spreken, met als doel dat ik het voor mezelf beter af zou kunnen sluiten. Dit gesprek heeft inmiddels plaatsgevonden. Wat vooral naar voren kwam was dat hij zich de eerste weken volledig op iets heeft gestort en dat hij daar nu spijt van heeft. Hij heeft aangegeven dat hij wel al langer twijfelde, maar dat de gevoelens voor dat andere meisje er wel voor zorgde dat hij deze abrupte beslissing heeft kunnen maken. Hij zei dat hij het nu heeft afgekapt met dat meisje, omdat hij zichzelf eerst de tijd wil geven. Daarnaast heeft hij me ook (waarschijnlijk onbewust) in bepaalde opzichten hoop gegeven. Het komt erop neer dat hij niet zo zeker meer is van zijn beslissing. Hij gaf aan dat hij denkt dat hij met mij het gelukkigst zou kunnen worden en dat hij ook denkt dat hij hier later spijt van gaat krijgen. Ondanks dit, kan hij nu toch niet voor mij kiezen, omdat hij teveel twijfels heeft. En die twijfels gaan volgens hem niet over mij of over hoe onze relatie was, maar over dat hij het gevoel heeft dat hij nog meer dingen uit moet proberen nu hij nog jong is.
Ik merk aan mezelf dat ik hierdoor meer hoop ben gaan krijgen. Maar ik weet niet of dit terechte hoop is. En ik zou eigenlijk wel eens van hem willen weten, hoe hij na ons gesprek over de situatie is gaan denken. Misschien was dit gesprek voor hem wel nodig om het helemaal af te kunnen sluiten. Als dit zo is, dan zou ik dit graag willen weten. Dit zou er namelijk voor zorgen dat ik minder hoop heb en zelf ook makkelijker door kan gaan met mijn leven. Maar misschien is hij juist meer gaan twijfelen, die mogelijkheid is er ook.

Het probleem is dat ik gewoon niet weet wat ik het beste kan doen. Op de momenten dat ik me redelijk goed voel, kan ik denken dat het wel duidelijk is (omdat hij niet voor mij heeft gekozen) en dat het misschien maar beter is zo. Maar op de momenten dat ik me minder goed voel, heb ik het idee dat ik iets moet doen. Vooral omdat ik het af wil sluiten als er echt geen hoop meer is, dat kan ik nu nog niet. Maar misschien hoop ik hem ergens ook nog wel te beïnvloeden.. Of ben ik bang dat, als ik niets meer laat weten, hij doorgaat met zijn leven zonder er nog echt bij stil te staan.

Zouden jullie het gesprek opnieuw aangaan? Ik zou hem dan willen opbellen, want face-to-face contact zou het misschien alleen maar lastiger maken allemaal..

Liefs, Moess