Het gaat redelijk met me. Voel nog wel gemis maar heb erg veel gehad aan een boek en geniet weer van de kleine dingen. Oké de eenzaamheid is kut.
Laatste app van ex is 27 september, hij mist me. Tja niet op reageren is moeilijk dus een lief berichtje teruggeschreven. Reactie van ex 0,0. Dat zet aan het denken.
Gisteren is plotseling mijn stiefbroer overleden. Met hem heb ik al enkele jaren geen contact. De dingen die hij mijn familie heeft aangedaan zij gruwelijk. Ex weet dit. Ik vind het heel erg voor mijn stiefmoeder dat haar zoon is overleden en dat ik geen verdriet heb, voel me zelfs schuldig.
Mijn eerste reactie is ex appen, hij weet van de situatie en ik wil horen dat het niet gek is dat ik het zo dubbel beleef. Maar wat heb ik eraan? Waarschijnlijk niks. Dus laat ik deze nachtmerrie maar aan me voorbij gaan en ga ik braaf naar de uitvaart, alleen zonder zijn hand in de mijne en zonder een schouder, ehm zijn schouder. God wat mis ik zijn vriendschap
gemis
Waarom jezelf tegenhouden, en niet gewoon je ex zeggen wat je hier schrijft? Dat je zijn vriendschap mist?
Mensen hangen zoveel op aan whatsapp, misschien is er een goede reden waarom hij al sinds 27 sept je niet meer geappt heeft. Aan aannames heb je niks. Mensen denken altijd negatief, nooit eens een positieve richting uit