Online gebruikers
- Charlesabalt
Ik ben moe.
Gisteren toch nog een lang gesprek met mijn ex gehad, en ik heb er een raar gevoel bij. Mensen, ik weet gewoon niet wat goed voor me is.
We hadden het natuurlijk over de kat, en we waren daardoor allebei emotioneel en hij was ook wat aanhankelijker. Maar ik merkte dat een groot deel van wat hij vertelt, me eigenlijk geen barst meer interesseert. Zijn werk, zijn vrienden... ik vind het moeilijk om mijn aandacht erbij te houden. En als ik iets vertel, vraagt hij ook nooit door.
Maar goed, hij zei dus dat hij in de tussentijd alweer een nieuwe vriendin had gehad. Na een paar maanden merkte hij dat hij ook bij haar dichtklapte en niet meer vrijuit durfde te praten, net als bij mij. Dus dat ging uit. Nu heeft hij een psych opgezocht. Goed van hem, dat wel. Maar hij was zo lyrisch over die vrouw, zij had hem zoveel dingen over hemzelf geleerd... Ik vroeg, wat dan? Hij noemde allemaal dingen op waar wij het destijds ook al vaak over hadden gehad... Ik: maar dat wist je toch allang? Hij: ja, maar zij liet het me pas echt zien. Ik: ik heb je destijds ook aangemoedigd om hulp te zoeken. Maar na een intake-gesprek was je afgehaakt! Hij: ja, het was in de tussentijd allemaal weer weggezakt.
Grom.
OK, hij is dus een relatie verder, gaat aan zichzelf werken... Ik kijk naar mezelf en ik weet niet welke kant ik op moet. Mijn gevoelens voor hem zijn afgenomen, maar ik merk dat ik gisteren knuffels van hem stal waar het maar kon. Het is zo lang geleden dat ik iemand ook maar even vast heb kunnen houden...
Ik ben de afgelopen jaren twee keer al langdurig in therapie geweest. Vind het heel moeilijk om te benoemen of en hoe ik daardoor verbeterd ben. Ik geloof wel dat ik groei, maar het gaat zo langzaam... En voor een flink deel blijf ik ook gewoon wie ik ben.
Mijn ex en ik lijken maar niet op gelijke voet met elkaar te kunnen staan. Hij is me altijd voor, hij kan me niet als een vrouw zien, alleen als een klein zusje... Waarom is het nooit goed genoeg?
Aan de ene kant wil ik rust in de tent. Ik wil niet meer aan mezelf werken, dat doe ik al zo lang! Zolang ik het me kan herinneren krijg ik het al van alle kanten te horen: je moet veranderen, je moet je aanpassen, jij wordt ('wordt!') vast een heel leuk iemand... Laat me met rust! Hou gewoon van me! Aan hoeveel eisen moet ik nog voldoen voordat ik jullie goedkeuring kan wegdragen? Okee, ik ben stil, ik ben soms verlegen, ik kan heel erg zenuwachtig worden over dingen die achteraf reuze mee blijken te vallen, ik ben wat somber aangelegd... Dat weet ik! Ik doe mijn best, ik weet dat ik nog zoveel te leren heb... Maar ik kan niet iemand zijn die ik niet ben, toch?
En dan gaat het toch weer knagen... Moet ik niet heel hard aan mezelf werken? Hoe dan? Wat kan ik nog veranderen? Doe ik niet iets heel erg verkeerd als zelfs mijn ex het licht heeft gezien?
Ik mag er zijn zoals ik ben, verdorie. Ik moet al die goedkeuring niet nodig hebben.
- Akemi's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van Akemi
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Lieve Akemi
Lieve Akemi,
Lieve meid...waarom luister je toch niet naar je eigen hart? Er is helemaal niks mis met je! Je mag dan misschien het een en ander bij willen schaven..maar wie niet? Het gaat erom dat JIJ blij bent dat jij, jij bent! Das het enige wat telt..de rest niet. Zijn diegene die die eisen en verwachtingen je op je schouders gooien dan zo perfect? Weten zij het wel allemaal dan? Hebben zij geen 'vouten'? Kom nou Akemi...Je hebt niemands goedkeuring nodig behalve die van jezelf!
Ik blijf erbij en ik zeg het nogmaals:
Verbreek ?ɬ°lle contact ..zoveel mogelijk! Hij 'bezit' nog steeds de helft van je gedachtengang..en das niet goed. Dat betekent macht voor hem en bergen verdriet voor jou.
Op deze manier kom je nooit los van hem en beheerst het voor 75% je leven.
Op deze manier heeft je zelfvertrouwen en eigenliefde geen kans om te groeien.
Je hoeft helemaal niet aan jezelf te werken om een ander te behagen of dienstig te zijn...Probeer die Akemi van vroeger nou eens nieuw leven in te blazen...v?ɬ??ɬ?r al die ellende..Je bent haar helemaal vergeten! Focus je op haar Akemi! En heb maling aan IEDEREEN
(even bot en cru gezegd..je kent me nu wel een beetje)
Vergeet niet dat jij ook maar EEN leven hebt om te leven...het wordt de hoogste tijd voor jou om je op DAT leven te focussen..de rest doet er niet toe..niet in die mate....
Akemi first!
Misschien tijd voor een korte (spetterende) vakantie?
Kijk eens op je oude verlanglijstje van toen..wat stond er ook alweer op?
Precies....vergeten he...DOEN!
dikke knuf van mij,
FreeSpirit
Ik ben slechts jou in een andere vorm...
Lieve Free
Dit doet me zo'n goed. Je hebt gelijk wat het contact betreft... Ik ben nu eindelijk je blogs aan het lezen en het klopt allemaal punt voor punt. Dat jij niet moe wordt van eindeloos dezelfde boodschap herhalen!
Ik zat net te bellen met mijn oma, zo'n lief mensje. Zij vertelt dan ook over haar jonge jaren en de ldvd die zij had voor ze mijn opa leerde kennen... Ik zei dat ik nu weer ging proberen om het contact met mijn ex te verbreken. Dat ik het de laatste keer een maand had volgehouden. En dat ik het moeilijk vond om ver vooruit te kijken.
Toen zei ze: nou, dan ga je nu gewoon voor zes weken geen contact en dan zie je wel weer. Dat vond ik wel een goed idee. Ik wil hem dan absoluut niet bellen na die tijd, maar als je het zo in kleine stukjes verdeelt kan je beter naar de toekomst kijken, denk ik. Die zes weken dan telkens stilzwijgend verlengen, zeg maar
En het is hoog tijd voor een verwenweekend in een hotel of zo, inderdaad! Ik heb sinds een paar maanden een nieuwe fulltime baan en een eigen flat, en ik dacht dat ik zo vanzelf wel tot rust zou komen... Maar je moet echt tijd voor jezelf maken, he? Dat negen-tot-vijf ritme is heel goed om de dag door te komen, maar je vindt jezelf er niet mee.
Ik had eigenlijk nooit echt een verlanglijstje trouwens... Was maar bezig met studeren, studeren... De Akemi van vroeger was nog stiller en kwetsbaarder dan die van nu, dus daar wil ik zeker niet meer naar terug. Ik ben al een eind gekomen, gelukkig. En het is nooit te laat om een verlanglijstje te maken!
hey akemi
JE MAG ER OOK ZIJN!!!! Verander niet omdat anderen dat willen. Kom nou, niks ervan. Blijf bij jezelf. Ok?ɬ©, je bent mss wat verlegen, stil, soms somber..nou en! Jij bent jij!!! Je aanpassen? NEE, nooit doen. Heb ik te veel jaren gedaan; en weet je, ik ben mezelf daardoor kwijt geraakt! Dus niks aanpassen! En die uitspraak: je 'wordt' een leuk mens, pfffff wat een onzin! Je bent leuk van jezelf. Jij bent gevoelig en dat maakt waardoor je bent zoals jij bent. En dat geeft helemaal niets! Ik ben ook zoals ik ben, heb teveel me lopen aanpassen, aan iedereen willen toegeven..zodat die anderen me maar leuk zou vinden. Nou weet je Akemi, ik loop al bijna 3 jaar bij een psycholoog. Eerst vanwege mijn burnout, en ben dus door die burnout erachter gekomen dat ik helemaal niet meer wist wie ik was. Te druk maken wat anderen van mij vonden, mijzelf kwijtraken, daardoor uiteindelijk in een burnout m?ɬ®t depressie terecht gekomen. Dus ik heb therapie om ook aan mijzelf te werken, mijzelf terug te vinden.Pfff.Ik kan het niet harder benadrukken dan dat ik al doe. Verander jezelf niet!! Jij bent jij. Accepteer jezelf, hou van jezelf, jij bent goed zoals je bent!
En wat die ex van jou betreft: jij hebt het hem allemaal verteld toen jullie nog samen waren, maar hij wilde je niet horen! Daarom is die andere nu zo geweldig, omdat hij nu wel luistert (zolang als het duurt haha). L?ɬ°?ɬ°t die vent hij is het niet waard.
Lieve Akemi, hou ajb van jezelf, laat je niet op de kop zitten door anderen.Je bent goed zoals je bent! Liefs Odie
Lieve Odie
'Je gaat een heel leuk iemand worden'... Drie maal raden wie dat tegen mij gezegd heeft, echt letterlijk... Erg he?
Ik baalde er ook wel van om gisteren hem te horen zeggen dat 'hij altijd teveel voor iedereen zorgt', dat hij iedereen 'altijd teveel heeft gegeven om ze maar tevreden te houden'. Ergens klopt dat wel, maar hij heeft ook nooit een warm gevoel uitgestraald, precies om dezelfde redenen. En hij is 'zo bang dat ik hem een klootzak vind'. Ach, hij is naast alle goeds ook een klootzak. Maar een heel gewone huis- tuin- en keukenklootzak. Een zak zonder kloten, dat dekt de lading beter. Niet de moeite waard om boos op te worden.
Ik ben nooit 'klaar' met mezelf in ieder geval. Misschien pak ik ooit wel de therapie-draad weer op, want ik geloof wel dat ik er iets aan zou kunnen hebben. Maar voor nu neem ik rust.
Dat goedkeuring zoeken, en te horen krijgen dat je je aan moet passen (vaak met de beste bedoelingen!), dat komt omdat ik inderdaad altijd al zo kwetsbaar was, echt een watje. Op school, thuis, en dus ook (verdomd!) bij mijn ex... Geen idee waarom, misschien ben ik wel zo geboren...
Stapje voor stapje leer ik er mee om te gaan, vooral ook naar buiten toe, en het tegelijk van mezelf te accepteren.
Heel erg bedankt voor alle aanmoedigingen en wijsheid weer!