Ik blijf hangen in de : nog hoop.. of verwerk fase hangen...

afbeelding van Ginneke

Ik heb al een tijd gevoelens voor een jongen die ik niet goed ken. Eerst dacht ik dat dit niet mogelijk was, maar het bleek toch echt wel. Hij ziet mij ook wel zitten, want ik heb eens gehoord dat hij tegen een vriend zei, dat ik er goed uitzie en een leuk meisje ben. Dit hoorde ik via een vriendin.

Hij kijkt veel naar mij, ik beantwoorde zijn kijk gedrag, door ook te kijken. (niet dat dit zooooo veel voorstelt) maar toch keken wij echt vele maanden naar elkaar. Het is een onzekere jongen, dit kan ik zien. En hij is ook echt verlegen. Hij heeft nog nooit een vriendin gehad. Verder benaderden we elkaar niet veel, we keken alleen veel, héél af en toe een onschuldig, onbenullig gesprekje. Hij hield mij veel in de gaten met zijn ogen. Soms kon hij heel afstotend over komen ten opzichte van mij. Hij had een houding, waarvan je dacht: ben je nou onzeker of arrogant. Maar ik denk onzeker. Ik hoor van alle kanten dat het een erg lollige jongen is, maar tegen mij doet hij nooit zo spontaan. Als ik hem aansprak zoals laatst, kwam hij afstandelijk/ stil over. En toen ik vroeg, of ik hem tot last was ofzo, zei hij: ik moet tot mij zelf komen.

Nou heeft een vriendin tegen een vriend van hem gezegd, dat ik hem leuk vind. Dit is bij hem terecht gekomen. Zijn vrienden zeiden: doe dan wat, het is een goed en leuk meisje. Zijn reactie was erg afzijdig, hij zei er niks over, en ook zijn vrienden konden geen hoogte van hem krijgen. Eergister, (één dag na hij het nieuws dat ik hem wel zag zitten, te horen had gekregen) zag ik hem, hij keek erg kil en zei niks, ook niet tegen een vriendin die bij mij was. Terwijl hij tegen een ander wel enthousiast was. Toen hij weg ging zei hij, DOEI. Ik zei: is dat alles? ( in de wetenschap dat hij het wist) hij liep weg. Gister, keek hij. Ik keek niet terug. Bij het voorbij passeren, keek hij lang en zei: hoi. Ik keek naar de grond, en zei niks. Mijn vriendin groette hem. Daarna, liep ik hem voorbij, en wenste hem een fijne vakantie. (ter afscheid)

Nu zit ik hier stilletjes gek te worden. Hij was de gene die met kijken begon (hoewel ik weet dat dit niet veel betekend) keek hij toch erg veel. Er waren vele dingen waarvan ik weet dat het wederzijds was. Nu weet hij het dus zeker van mij. Zijn reactie, toen hij hoorde van zijn vrienden dat ik hem ?¢‚ǨÀúleuk'vind. Was denk ik een soort nadenk/ schrik reactie. Mensen vinden hem een vage jongen. En daar ben ik het mee eens, het is een hele vage jongen. De éne keer deed hij afstotend. De andere keer totaal niet, gedurende die tijd.

Al mijn vriendinnen zeggen, hij benaderd je nog wel in de vakantie, hij moet alleen alles op een rijtje zetten.

Wat is jullie mening hierover?¢‚Ǩ¬¶ kan ik echt nog wat verwachten? Ik heb laatste nog een vriend van hem voor zijn ogen afgewezen. En zijn andere vrienden vinden mij ook een goed en leuk meisje. Maar hij is erg verlegen en nog nooit een vriendin gehad. Ik ga nu niks meer doen.

Ik hoop op normale reacties. Het is verhaal kan misschien raar overkomen ofzo bij mensen. Maar hou er rekening mee dat het niet zomaar een vlotte jongen is. Hij is een jongen die geen ervaring met meiden heeft etc.

Ik blijf tussen het proces: wel verwerken en hoop hangen. Wat moet ik doen? kan ik nog iets verwachten.. een move ofzo..?

Ik zie hem vanaf nu niet meer.. alleen als hij wat regeld. HELP

afbeelding van Peter1972

Waarom ga je gewoon niet

Waarom ga je gewoon niet naar hem toe om een praatje te maken. Niet meteen om hem te versieren maar gewoon om hem beter te leren kennen. Ik denk dat hij erg verlegen is en dan kan je soms erg stom over komen. Als jij hem echt leuk vindt dan moet je er gewoon op af stappen. Misschien gaat het in het begin een beetje stuntelig maar als hij je ook leuk vindt dan gaat het echt wel komen. Benader hem rustig en overval hem niet te snel want dan zal hij dichtklappen. Laat je niet meteen uit het veld slaan als het eerste gesprek slecht verliep. Gewoon doorzetten en je zelf blijven! Suc6.

afbeelding van ToLoveOrToHate

Laat je hart praten

Ik heb een simpel maar cliche advies: laat je hart praten.
Als je hart tegen je zegt dat je hem leuk vindt, ga er dan voor!
Dit zou goed opgaan als je een jongen was (jongens 'horen' het initiatief te nemen). Maar een potentiele liefde opgeven omdat je geen initatief wil nemen vind ik zonde.
Als je hart twijfelt zou ik afwachten.

afbeelding van Hehe

Oeps maar de helft van je

Oeps maar de helft van je verhaal gelezen