Het begon allemaal rond 28 augustus vorig jaar, ik leerde een hele leuke liefe jongen kennen op een feest. ik was daar met me beste vriendin. het feest was op een boot. ik kwam er achter dat de jongen Laurens heten als snel ging ik met hem praten maar hij werd dronken en was helemaal van de wereld. toen het feest was afgelopen is hij door z'n ouders naar huis gebracht hij kotse de hele boel bij elkaar en kon haast niet meer lopen. teleurgesteld ging ik die avond naar m'n bed ik had helemaal niks van hem geen nummer adres msn niks!

een maand later was er kermis in het zelfde dorp en stiekem hoopte ik dat ik hem weer zou tegen komen, na 2 dagen op de kermis te hebben gelopen en gezocht kwam ik hem dat tog tegen ik was helemaal blij! ik ging naar hem toe en ging met hem praten hij wist nog wie ik was! ik en een vriendin zouden die avond uit gaan en vroegen hem mee dat wilde hij wel. we liepen wat rond en opeens waren we ze kwijt ik wilde ze gaan zoeken maar me vriendin voelde zicht niet zo goed meer en wilde naar huis. weer teleurgesteld ging ik met haar mee weer had ik niks van hem! de volgende dag kwam ik hem weer tegen en heb ik gelijk z'n nummer gevraagt want ik zou het me geen tweede keer laten gebeuren! ik was helemaal blij! die avond waren we nog met z'n alle een soort van uit geweest en hadden we onze msn nummer op een briefje geschreven want hij was weer dronken dus dacht dat hij het allemaal niet zou ondhouden. de dag na de kermis ging ik gelijk op msn met me vriendin en ja hij was on line we kletse wat en toen ik weg ging vroeg mijn vriendin aan hem of hij nog verliefd was, hij zei ja waarop mijn vriendin weer vroeg: Op wie dan en hij zei : Op maaike, ik dus. mijn vriendin vertelde dat ik hem ook leuk vond maar ik wist het eigelijk niet zeker of hij het meende dus die avond had ik hem gesmst met de vraag of hij het meende en ik kreeg een sms terug dat hij het echt meende en hij snel met me wilde afspreken.

na een paar keer te hebben afgesproken en een paar kusjes hadden we nog niks het was 3 oktober kermis in Leiden en ik zou daar heen gaan met een paar meiden uit me klas maar ik nam hem mee want ik wist dat zij ook hun vriendjes mee zouden nemen. Ik had om 1 uur afgesproken voor de discotheek en opeens stond ik te zoenen met Laurens ik was helemaal in de wolken en opeens zag ik me vriendin de hoek om komen lopen, 1 van de meiden vroeg of Laurens en ik nou al wat hadden en ik zei : Nou als het aan mij ligt wel en hij zei :jaa als het aan mij ligt ook! dus we hadden verkering me geluk kon niet meer stuk ! dacht ik... een hele tijd ging het goed we waren helemaal verliefd en op 10 december bleef ik bij hem slapen voor de eerste keer. het was heerlijk en dacht nog steeds dat het niet meer stuk kon!

Maar in eind Februarie ging het fout, we waren allebij met school op reis geweest ik naar Londen en hij naar Tjechië. hij vertelde heel veel over een bepaald meisje, ik werd een beetje ongerust wat als er nou wat gebeurt zou zijn tussen hun! hij vertelde me heel eerlijk dat zij had gevraagt of hij bij haar wilde slapen maar hij had nee gezecht : " er zouden dan dingen kunnen gebeurt zijn die fout waren" zei hij tegen me. mijn hele avond was naar de klote en ik voelde me onwijs gebroken. ik wilde hem vragen of hij wat voor haar voelde maar ik kon het niet, uit eindelijk heb ik dat toch gedaan, en hij zei :"Ja een klein beetje wel maar ik hou meer van jou" ik was kapot dit kon niet gebeuren! met een heel slecht gevoel ben ik naar huis gegaan hij had het door want bleef zeggen dat ik me geen zorgen moest maken. maar dat deed ik toch wel. we zouden het bijna een half jaar hebben en ik was bang dat we dat niet eens zouden halen. elke keer als hij het over haar had voelde ik een steek in me hart en dacht ik : ja maar wat nou als jij ondertussen gewoon met haar zit aan te klooien dan zit ik hier mooi voor niks, tweede keus. een paar keer hebben we het over haar gehad, ik wilde gewoon verder gaan en het niet meer over haar hebben. het lukte ons een paar weken we hadden het een half jaar ik was weer gelukkig maar niet meer zoals toen, het spookte in me hoofd. een maandje later vertelde Laurens me via de msn dat hij naar een concert ging met haar en een stel andere meiden ik wilde dat absoluut niet! dus toen hij de volgende dag bij me was vertelde ik hem dat ik dat eigelijk helemaal niet zo leuk vond. Hij zei dat het toch alleen maar een concert was en ik me niet ddruk moest maken, ik zei dat hij het alleen maar opzocht om meer verliefd op haar te worden en baste in tranen uit ik wilde hem niet kwijt raken aan dat kind! Hij zei dat hij er over na zou denken maar ik wist gewoon dat hij toch wel zou gaan. want het was iets wat hij heel graag wilde. ik accepteerde het maar had er geen vrede mee. In een weekend zou hij naar mij toe komen maar hij belde af, moest ''n bootje schoon maken ik vond het jammer maar goed, hij wilde hem verkopen maar laten realiseerde ik me dat je daar niet de heledag mee bezig was dus smste ik hem dat. en ik kreeg een sms terug dat hij geen zin in had, ik smste terug waar hij geen zin in had, ik dacht wat krijgen we nou! wilde me eigen vriendje me niet zien?! hij smste terug : Nee sorry vandaag even niet wees alsjeblieft niet boos.. maar dat was ik wel... Heel vaak had hij geen tijd meer voor me, had het druk met z'n huiswerk wilde uit met z'n vrienden of ging naar het strand met haar!! mijn geluk raakte op en ik werd steeds stiller en verdrietig van binnen, ik hield zoo veel van die jongen ik wilde het niet uit maken maar ik wist dat het zo ook niet verder kon.

Op een avond was ik bij Laurens en we hadden weer "ruzie" over haar. ik hield het niet meer en barste in tranen uit in z'n arme ik vroeg of hij nog van me hield en hij zei "ja natuurlijk" hij moest ook huilen het was verschikkelijk ik zei dat ik dit niet meer wilde dat we niet moesten huilen om dat t weer erger was geworden maar dat we gewoon leuke dingen samen moesten gaan doen en dan gingen we binnekort want ik zou naar de camping gaan in Duinrell met me ouders en hij en mn beste vriendin en haar vriend zouden een dagje komen, en we zouden naar de koninginne dag gaan in amsterdam. Het ging weer helemaal goed na de vakantie Laurens was een nachtje blijven slapen en de konniginne dag was onwijs gezellig. ik dacht dat alles weer zoals eerst was...

Eind mei zag ik laurens alleen nog maar op vrijdag en soms in het weekend hij zei dat hij het heel druk had met huiswerk enzo. ik was op een vrijdag bij hem en vroeg of hij zondag wat te doen had want hij ging op zaterdag naar een speciale dag met auto's. maar hij had het te druk most nog heel veel verslagen schrijven en in de avond zou hij naar een vriend gaan. toen ik thuis was belde ik me vriendin op of ik bij haar kon slapen want er was thuis ruzie en daar had ik geen zin in, moest me verhaal kwijt. me vriendin woont in het zelde dorp als Laurens dus toen ik bij haar was wilde ze bij hem langs gaan "fftjes kan toch wel maaik!" zei ze tegen me, maar ik wilde hem niet storen tijdens het leren enzo dus ik smste hem eerst of het goed was dat k kwam, een paar minuten later kreeg ik een sms terug dat hij in Noordwijk was bij een hockey wedstrijd en dat hij pas laat thuis zou zijn. Ik wist dat hij hbij Dat ene meisje aan het kijken was want zij woont in katwijk. ik was pissed op het hij had het toch zo druk! ik hoefde hem ff niet meer te spreken en heb hem niet meer terug gesmst. toen ik thuis was op zondag belde hij me nog een paar keer maar ik wilde hem niet spreken hij had het toch te druk voor me? Nou ik ook voor hem! maandag op school was ik stil en iedereen vroeg wat er was, ik zei gewoon dat alles goed ging "ach ben ongesteld joh niks aan de hand" mar van binnen was ik boos en verdrietig, ik moest hem tog maar eens vertellen dat ik het echt niet leuk vond dat hij zo weinig tijd had. ik kreeg nog een sms van hem die dag maar had geen zin om terug te sms want ik was nog steeds pissed op hem. toen ik thuis kwam belde hij me weer en ik nam niet op want ik zat op de wc, vond ik niet erg trouwens. toen horde ik de huis telefoon af gegaan en wist ik dat ik er niet onder uit zou komen. me moeder riep of ik aan de telefoon kon komen. ik kwam de badkamer uit en pakte de telefoon aan, ik deed een beetje nors tegen hem wilde hem laten merken dat ik het niet leuk vond wat hij had gedaan. hij vroeg of ik me telefoon niet bij me had of ik expres niet op namen ik verzon smoesjes dat deed hij tenslotte ook. hij vertelde me dat hij zaterdag uit was geweest met Het meisje hij zei : " enn maaike ik moet je nog wat vertellen, ik ben bij dr blijven slapen. ik wist niet wat me overkwam ! Ik schreeuwde : JE HEBT WAT GEDAAN!?!? hij zei :' er is niks gebeurt ga nou gaan rare dingen denken alsjeblieft, ik wist niet wat ik ervan moest denken hoe kon dit nou gebeuren! ik bleef stil en hing toen op ik wilde het niet horen!! ik rede in tranen naar benede en vertelde aan me moeder wat hij had gedaan maar laurens belde me weer op mn telefoon en ik nam op, ik begon tegen hem te schreeuwen " Waarom doe je dit, je verpest alles vind het noormaal ofzo!" ik weet niet meer wat ik allemaal heb geschreeuwd gewoon alles wat in me opkwam , de tranen liepen over me ogen en hij zei de heletijd heel nuchter :" Het was alleen maar slapen ik had me laatse bus gemist" Bij mij was hij altijd zo oplettend of hij z'n bus niet zou missen en als hij hem misten belde hij z'm ouders op, ik geloofde er niks van. ik was boos heel erg boos, wilde ophangen want ik wist dat het anders fout zou gaan. Laurens vroeg of ik hem geloofde ik zei dat ik het niet wist, ik wist alleen dat het de verkeerde kant op ging en dat ik dat helemaal niet wilde mijn grote liefde waar ik zoveel van hield! Laurens zei dat hij het niet meer wilde als ik hem niet vertrouwede, ik zei dat ik hem in de avond wilde terug bellen want ik moest het ff laten inwerken op me wilde nadenken. maar z'n besluit stond vast hij wilde het uit maken. daar zat ik dan helemaal gebroken en verhuild op de bank met mijn telefoon in me handen hij maakt het uit dit mag niet dit kan niet dacht ik. Ik had nog een trui van hem dus die wilde hij nog wel op komen halen donderdag ik vond het goed had hoop dat het weer goed zou komen ofzo. Hele false hoop. toen ik ophing was het enige wat door mijn hoofd ging : Het is uit, ik ben hem kwijt aan dat kind. ik was helemaal gebroken wilde niet meer, ging met moeite naar school en me cifers werden steeds slechter, die donderdag was op niks uit gelopen ik was alleen maar stil wist niks te zeggen, ja wat verwachte hij dan! hij vertelde dat hij het Misschien wel weer wilde proberen na de vakantie maar daar wilde ik niks van weten ik wilde hem gewoon toen gelijk terug! ik smste me gek met verondschuldegingen dat ik niet zo tekeer had moeten gaan en dat ik hem zo miste maar nooit kreeg ik iets terug. de tijd kroop voorbij en op school ging het slecht, maar ik haalde het jaar. 8 maanden was ik zo verliefd geweest op deze jongen, hoe kon het nou oppeens uit zijn. vlak voordat ik naar Kroatie zou gaan moest ik zijn trui toch echt geven, ik wilde hem niet zien wist dat ik het niet aan zou kunnen maar ik deed het toch, toen ik hem weer gezien had moest ik huilen en begon het weer van voor af aan ik had hem bijna andere halve maand niet gezien. ik heb heel wat afgehuild de eerste week op vakantie stieken met me gezicht in me kussen zodat niemand het zou horen, ik lag namelijk in een tentje. ik was echt kapot dacht dat het nooit meer wat zou worden. tot dat ik hem ontmoetten Rob, hij was super lief maar had een meisje op de camping, hij vertelde dat hij niks met haar had en we zoende en ik was helemaal verliefd totaal over Laurens heen dacht ik. het was echt Aan tussen mij en rob en we zouden elkaar na de vakantie zeker nog gaan zien, en dat ik ook gelukt ik heb weer helemaal gelukkig ee n weekje geleden had ik een inzinkertje ik had Laurens weer gezien met Het meisje ze hebben verkering, weer een leugen die ik dus onddekte. maar ik zie nou in dat ik gewoon met genieten en niet meer aan hem moet denken ik schiet er niks mee op, ik praat nog regelmatig met Laurens op msn het is altijd heel gezellig maar ik zal nooit meer wat met hem kunnen beginnen daar heeft hij me veels te veel pijn voor gedaan. ik ben er bijna nog niet helemaal als ik hem zie of als hij over haar iets vertelt doet het pijn maar dan denk ik gewoon dat ik dat niet moet doen want ik heb een nieuw vriendje en hij is verleden tijd!

Nou dat was mijn heele langen verhaal over mijn gebroken hartje....=) BEdankt voor het lezen xxx Maaike