Geef helemaal niets. Ik loop precies tegen hetzelfde probleem wat ik ook met hem had.
Contact hebben over Messenger, e-mailberichten of via sms.
Is puur tekst. Geen gevoel of emotie haal je uit de tekst. Tenminste dat heb ik altijd. En dan begrijp je elkaar meestal verkeerd.
Ik vertelde dat ik gescheiden ben en geen ldvd van de vader ons dochtertje heb gehad. Onzin natuurlijk, zeker als je een kindje samen hebt. Maar om een lang verhaal kort te maken. Ik ben van afkomst Surinaams/Javaanse, mn exman een moslimse Joegoslaaf. Ik doe helemaal niet discrimineren en vind dat iedereen zijn eigen geloof moet houden als ze daarmee gelukkig zijn. Maar ik ben altijd een wilde Javaanse geweest maar hij was de eerste man die mij gewoon kon temmen. Weliswaar met enge uitspraken zoals: "Wie wilt jou nog als vrouw als je een kind met mij hebt?" Ik werd dus rustig. En er waren zeker momenten dat ik ook wel mezelf bleef en overal tegenin ging, maar dat werd vaak beloond met een vuist in mn buik of een klap in mn gezicht. Dus begrijp je, toen ik bij mn exman wegging, had ik geen ldvd. Hij wilde zo graag naar zn heilige moeder! Iedere dag ging ie naar zn #^*()*()*&( moeder! (Achteraf, kwam ik erachter dat ie zn vriendin voor mij nog steeds zag en sex mee had!) Ik ging hier toen die dag fel tegenin. Ons dochtertje zag alleen zn rug. Altijd weg... Dus had ik snel een mes op mn keel toen hij merkte dat ik misschien iets door had van dat vriendinnetje. Ik liet hem gaan. Heb mn dochtertje en wat spullen gepakt en ben weggegaan.
En die manager kende ik al van kantoor. Maar pas na mijn scheiding contact met hem gaan zoeken en dus NU ldvd. Een geweldige tijd met hem gehad, ik kon mezelf bij hem zijn, ik leerde een hoop van hem iedere dag. Ik heb een hoop gelachen met hem, maar moet helaas iedere keer bij een moment van stilte ook zo om hem huilen. Echt heel hard huilen!Wanneer houdt dat op?