Ik ga dood.....

afbeelding van syll

Hier ben ik weer, weet niet of iemand me herkent...ik ben het meisje van het sms verhaal!

Het is dan eindelijk zo ver...hij heeft de relatie verbroken. Vandaag 5 weken geleden. En ik ga echt dood van de pijn. Die dag werden we nog samen wakkeer en zei hij dat hij me s avonds heel graag wilde zien, kreeg nog een smsje met hou van je dikke pakker en tien kusjes.! Nogh geen 5 uur later laat hij me zitten na een jaar! En we hadden het vaan moeilijk en het was zwaar, maar we waren samen een, zoals hij dat altijd zei! Wij waren toch samen en hielden toch van elkaar, ondanks mijn gebreken? niet dus hij heeft me gewoon keihard laten voelen, ik gesmaakt, gehuild, vele dagen lang, genegeerd alles. hij wilt graag contact houden, vindt me de mooiste meid ooit gezien, houdt van me, maar ziet mij niet als zijn ware!! En nu? Heb gedacht aan zelfmoord, maar ben zo egoistisch niet. Zie geen uitweg. Hij heeft gewoon mijn leven meegnomen. waarom Ralf, waarom heb je me dat aangedaam? Ik was toch jouw meisje? samen een? Ik trek het niet meer! Niemand begrijpt me" kun het tijd" heb ik niet, want de pijn is te erg! Waarom doet hij dit? Hij zegt dat hij me mooi vind, we super sex hadden, het vaak gezellig was maar het gewoon niet meer gaat? Euhh? Twee weken daarvopor zei hij ik houvan je, wil nooit zonder je, en ga nooit bij je weg. Weet dat er geen ander is en dat dit komt door al onze ruzies met elkaar, vaak veroorzaaakt door mijn onzekerheid. maar hoe kan hij dit nu doen? Ik ben toch van hyem? wat moet ik nu? Je zegt dat ik niets kan doen om je teurg te krijgen, en dat weet ik nu ook, maar waarom? Ik wacht gewoon dat je bij em terug komt, heb dat gevoel ook, ondanks dat iedereen zegt dat ik eroverheen moet komen en het voorbij is. IK WIL JE verdomme, want het doet zo'n ongeloofelijke pijn!!!!!!! zaterdag konden we elkaar een jaar, heb je deze zondag de liefde weer eens verklaard en jij zei " sorry het zit er niet in, denk gewoon niet meer aan jou, als je me niet vertelt had wist ik niet dat we elkaar 1 jaar konden?". Euhh pardon? Jij smeekt mij verdoerie om n relatie omdat ik niet wilde want was heerlijk vrijgezel en jij wilde mij perse terwijl jij voor mij in het begin gewoon leuk was en niets meer!!!
Hij wilt me niet meer, zegt geen toekomst met mij te zien en gelukkig te zijn zonder mij in zijn nieuwe huis dat wij helemaal samen hebben ingericht maar ik pas een keer ben geweest toen het af was!!! Waarom mist hij me niet? DOet het hem dan niets dat onze eerste date en eerste x sex gewoon magisch waren, voor elkaar bestemd?
IK twijfelde ook vaak toen we samen waren, maar wist dat ik van hem hield en het moge raar klinken.....maar was liever met het samen een en ongelukkig en gelukkig alleeen, omdat we diepen dalen hadden maar ook zeer hoge bergen....
Ralf ik mis je. Ik ga dood.....

afbeelding van Lis

syll

Meisje toch, wat heb je het zwaar! Ik ken ook het gevoel van denken dat je dood gaat. Ik hoop echt niet dat dit hol klinkt, maar het wordt echt minder. Lees blogs van anderen in hun meest donkere periodes (ik heb zelf die periodes hier niet zo neergezet omdat ik toen nog niet hier kwam) en lees dat het met hen ook weer beter gaat. Het doet niets af aan wat je nu voelt hoor, maar ik wil je gewoon zo graag een sprankje hoop meegeven! Dit zijn de meest heftige gevoelens die een mens kan voelen, dus laat ze maar komen. Blijf hier je hart luchten en tijd zal de rest doen (in ieder geval de scherpe randjes ervan afhalen). Ik denk aan je.

afbeelding van snowflake

Syll

Als ik dit lees voel ik je pijn. Ik weet hoe verscheurd je je op dit moment voelt en hoe wanhopig je bent. het wordt uiteindelijk allemaal minder, maar makkelijk is het niet. Probeer misschien wat afleiding te zoeken bij vrienden. Als je geen zin hebt om de hele tijd te praten kun je ook naar de film gaan, dat werkte bij mij redelijk. Blijf voor jezelf zorgen, probeer te eten en te slapen en neem de tijd om je verdriet te verwerken. Lucht je hart, het helpt.

Heel veel sterkte, snowflake

afbeelding van Lessie

Het doet hem wel wat

Ik denk dat het hem zeker wel wat doet. Mijn advies is dat je hem over een tijdje eens mailt en uitlegt hoe jij je voelt en wat het met je doet. Sterkte!

afbeelding van margo26g

Hoi ik weet precies hoe je

Hoi ik weet precies hoe je je voelt.Ik zie het ook helemaal niet meer zitten.Als ik zou mogen kiezen tussen nog leven of niet meer nou dan weet ik het wel.Ze zeggen dat het minder wordt maar ik geloof er ook niks van.
Heb je hem nog gesproken de laatste dagen?
Hij zegt dat je niks meer kan doen om hem terug te krijgen maar ik zou het wel proberen.Ik zou echt nog niet op kunnen geven.En ik zou ook echt willen weten waarom hij dan 's morgens nog gezegd heeft dat hij je 's avonds nog heel graag wilde zien.Het kan toch niet ineens over zijn??
Veel sterkte verder!

afbeelding van syll

Nee, helaas. Ik heb

Nee, helaas.
Ik heb gesmeekt, gehuild, gezegd ik zal alles doen, wil mijn hele hebben en houden verkopen voor hem..maakt me niet uit. Maar het komt gewoon niet goed, althans de eerste tijd niet. Snap het niet, hebben nu vanaf zondag waarop ik weer gesmaakt, gehuild en gebeden heb om iets af te spreken en ik weer !!! de deksel op de neus kreeg, geen contact meer met hem gehad. En ja zegt hij, hij wilt wel contact houden, omdat we veel gedeeld hebben en hij me nog leuk en lief vind. Maar de ware, nee, dat ben ik niet. Hij is gelukkig zo.

Dus waarom zou ik er nog voor vechten? Hij wilt contact houden maar stuur niet eens na zondag hoe het met me gaat. Hij heeft di dinsdag 5 weken geleden mijn hele leven meegenomen en wat zegt hij? "Ja, we waren gewoon niet gelukkig, dat weet jij ook (ps: dat weet ik ook!!!), en jij bent de ware niet voor mij en ik niet voor jou. Als je de ware ziet, dan weet je het".

Zeker, ondanks dat ik hem graag terug wil, twijfel ik ook. Maar konden we daar niet samen uitkomen. Voor mij is het de laatste 2 mnd van onze relatie erg moeilijk geweest, werkte 60 u pw, gaf les op mijn universiteit, mijn ouders gingen verhuizen (ik dus ook), en hij had een huis gekocht waar we elke week voor moesten shoppen etc. Kreeg het toen allemaal niet geregeld, en de affectie nam wat af, simpleweg omdat ik het veeeeeel te druk had. Werkte vaak 14 dagen achter elkaar, had 2 dagen in de mnd vrij.

HIer had hij dus echter geen begrip voor, blijkbaar! Nee, mijn hart breekt nog elke dag. Maar waarom zou ik hem terug willen? Is hij de ware als hij me dit gevoel bezorgd? Dit gevoel van " O, ik wil dood"?
Vind hem enorm egoistisch nu. Deels door het beeindigen van onze relatie maar vooral door zijn afstandelijke houding nu en het niet vragen hoe het met me gaat.

Denk dat ik misschien ook alleen wel hoop dat hij me terug wilt, gewoon om te zeggen " Zie je nu wel? Wist wel dat je niet zonder me kan". Heb het er enorm moeilijk mee, elke seconde van de dag, maar besef ook, dat ik zo iemand die me dit aandoet, gewoon nooit meer terug wil. Begrijp me niet verkeerd, ik gaf alles op om maar, terug te gaan inde tijd, zodat alles nog " goed" was. Maar hoe kan t nu ooit nog goed komen? Ik ken mezelf, dit vergeef ik hem nooit! Zal altijd, als hij me al terug wit ooit, tussen ons in blijven staan.

Hij was perfect voor mij, echt. Maar waarom was ik dan niet gelukkig met hem? Waarom twijfelde ook ik? En waarom, als ik twijfelde, doet het nu dan ongeloofelijk veel pijn dat ik niet meer in zijn leven ben? Niet meer weet wat hij doet, denkt, eet, wat dan ook. Hij heeft me buiten gesloten.....terwijl we samen een!!! waren.

Ergste vind ik nog dat hij zegt dat het allang speelde en hij vaak gewoon smsjes stuurde omdat hij wist dat ik dat wilde horen. Erg he, was het gewoon een grote leugen? Is dit de ware?????

Ik wordt gek...alweer...nog steeds...voor altijd?

afbeelding van syll

Nee, helaas. Ik heb

Nee, helaas.
Ik heb gesmeekt, gehuild, gezegd ik zal alles doen, wil mijn hele hebben en houden verkopen voor hem..maakt me niet uit. Maar het komt gewoon niet goed, althans de eerste tijd niet. Snap het niet, hebben nu vanaf zondag waarop ik weer gesmaakt, gehuild en gebeden heb om iets af te spreken en ik weer !!! de deksel op de neus kreeg, geen contact meer met hem gehad. En ja zegt hij, hij wilt wel contact houden, omdat we veel gedeeld hebben en hij me nog leuk en lief vind. Maar de ware, nee, dat ben ik niet. Hij is gelukkig zo.

Dus waarom zou ik er nog voor vechten? Hij wilt contact houden maar stuur niet eens na zondag hoe het met me gaat. Hij heeft di dinsdag 5 weken geleden mijn hele leven meegenomen en wat zegt hij? "Ja, we waren gewoon niet gelukkig, dat weet jij ook (ps: dat weet ik ook!!!), en jij bent de ware niet voor mij en ik niet voor jou. Als je de ware ziet, dan weet je het".

Zeker, ondanks dat ik hem graag terug wil, twijfel ik ook. Maar konden we daar niet samen uitkomen. Voor mij is het de laatste 2 mnd van onze relatie erg moeilijk geweest, werkte 60 u pw, gaf les op mijn universiteit, mijn ouders gingen verhuizen (ik dus ook), en hij had een huis gekocht waar we elke week voor moesten shoppen etc. Kreeg het toen allemaal niet geregeld, en de affectie nam wat af, simpleweg omdat ik het veeeeeel te druk had. Werkte vaak 14 dagen achter elkaar, had 2 dagen in de mnd vrij.

HIer had hij dus echter geen begrip voor, blijkbaar! Nee, mijn hart breekt nog elke dag. Maar waarom zou ik hem terug willen? Is hij de ware als hij me dit gevoel bezorgd? Dit gevoel van " O, ik wil dood"?
Vind hem enorm egoistisch nu. Deels door het beeindigen van onze relatie maar vooral door zijn afstandelijke houding nu en het niet vragen hoe het met me gaat.

Denk dat ik misschien ook alleen wel hoop dat hij me terug wilt, gewoon om te zeggen " Zie je nu wel? Wist wel dat je niet zonder me kan". Heb het er enorm moeilijk mee, elke seconde van de dag, maar besef ook, dat ik zo iemand die me dit aandoet, gewoon nooit meer terug wil. Begrijp me niet verkeerd, ik gaf alles op om maar, terug te gaan inde tijd, zodat alles nog " goed" was. Maar hoe kan t nu ooit nog goed komen? Ik ken mezelf, dit vergeef ik hem nooit! Zal altijd, als hij me al terug wit ooit, tussen ons in blijven staan.

Hij was perfect voor mij, echt. Maar waarom was ik dan niet gelukkig met hem? Waarom twijfelde ook ik? En waarom, als ik twijfelde, doet het nu dan ongeloofelijk veel pijn dat ik niet meer in zijn leven ben? Niet meer weet wat hij doet, denkt, eet, wat dan ook. Hij heeft me buiten gesloten.....terwijl we samen een!!! waren.

Ergste vind ik nog dat hij zegt dat het allang speelde en hij vaak gewoon smsjes stuurde omdat hij wist dat ik dat wilde horen. Erg he, was het gewoon een grote leugen? Is dit de ware?????

Ik wordt gek...alweer...nog steeds...voor altijd?