Ik heb het fout gedaan

afbeelding van Marlies35

Lieve allemaal,

Bedankt als je de moeite neemt om dit te lezen. Ik zal zo goed mogelijk mijn situatie en gevoel proberen uit te leggen.

Ik heb sinds 1,5 jaar extreme last van paniekaanvallen. Het is begonnen toen ik besloot te scheiden. Een keuze die ik achteraf helemaal verkeerd heb gemaakt.

Ik zit inmiddels al ruim een jaar in de ziektewet omdat ik niet van de gedachte afkom dat ik het fout heb gedaan. Ik heb zo een enorme spijt en mijn ex-man is inmiddels door gegaan met zijn leven. Ik heb een huisje en de kinderen zijn week om week bij mij.

Ik weet dat ik een stomme trut ben dat ik de keuzen om te scheiden heb gemaakt. Een keuze die ik ook in een heftige paniekaanval heb gemaakt. Al snel was er geen weg meer terug. Mijn ex man heeft meerdere keren gezegd dat hij mij niet meer terug wilt. Hij houdt van mij maar wilt niet meer met mij samen zijn... elke keer blijf ik hoop houden tegen beter weten in.

Zeker 5 keer op een dag heb ik paniek: wat als, hoe heeft het zo kunnen komen, ik wil dit niet, ik wil terug... na 1,5 is het zo in mijn hoofd geslopen dat ik het niet los kan laten en daardoor ervaar ik de hele dag paniek.

Mijn paniek ontstaat dus eigenlijk door spijt. Intens veel verdriet want ik hou nog zo veel van hem... hij zit de hele dag in mijn hoofd met alle herinneringen van ons gezin. Ik kan hem niet loslaten. Ik kan het niet accepteren.

Als ik eraan denk dat het voorbij is, dat ik hem zo bij het huisvuil heb gezet... dan word ik gek. Mijn paniek toen der tijd is ontstaan door mijn jeugd blijkt nu. Maarja daar heb ik niks aan. Mijn ex wilt de kinderen binnenkort aan zijn nieuwe vriendin voorstellen. Ik word al bang bij het idee ze samen te zien. Ook elke keer bij de wisseling van de kinderen kan ik hem niet aankijken. Nogmaals ik weet dat alles bij mij ligt. Het is mijn schuld. Het was een lieve zorgzame man. De band met zijn familie en mij is nooit goed geweest. Dit heeft ook meegespeeld maar had nooit zo een invloed mogen hebben.

Groetjes

Marlies
Verstuurd vanaf mijn iPhone

afbeelding van Marlies35

Ik heb de afgelopen tijd

Ik heb de afgelopen tijd meerdere psychologen bezocht en dit mocht niet baten. Toen ik op mijn slechts was ben ik begonnen met paroxetine en ook slik ik oxazepam als de paniek mij te veel wordt. Ik wil na 1,5 zo graag dat ik het kan verwerken en laten rusten

afbeelding van En_weer

Paniekaanvallen

Hai Marlies,

We maken allemaal soms keuzes waar we spijt van krijgen. Belangrijkste is om voor jezelf te beseffen dat je de keuze op dat moment wel met een duidelijke reden/gevoel hebt gemaakt. Het is zo zonde dat je jezelf helemaal aan het gekmaken ermee bent.

Voordat er echt een groot verschil te merken is zal je langere tijd medicatie en therapie moeten hebben. Het heeft dus geen zin als je steeds van psycholoog verandert.

Ben je al met iets gediagnosticeerd?

Voor nu lijkt het me heel belangrijk dat je een paar uur dagbesteding gaat doen. Misschien kan je je als vrijwilliger opgeven? Dan heb je minder ruimte om te piekeren en dat is belangrijk, want op dit moment is jouw hoofd je eigen grootste vijand

afbeelding van Marlies35

Bedankt dat je de moeite nam

Bedankt dat je de moeite nam om te reageren.

Ik kan er met zo weinig mensen over praten. Iedereen is het wel een beetje zat. Helemaal omdat het mijn keuze is geweest.

Maar het is echt niet de juiste keuze geweest. Dat gevoel en mijn intense verdriet maken mij wel een beetje gek.

Ik moet het loslaten... maar het idee dat er geen toekomst is samen met ons gezin doet zo een pijn.

Ik heb nog geen diagnose. Sta in de wacht bij GGZ

afbeelding van En_weer

Kan me voorstellen dat het

Kan me voorstellen dat het lastig is voor je omgeving. Zeker gezien ze je niet kunnen helpen er anders over te gaan denken. Mensen weten dan soms niet meer wat ze nog tegen je kunnen zeggen.

Wat fijn dat je al op de wachtlijst staat voor de GGZ. Heb je enig idee hoelang het gaat duren voordat je aan de beurt bent?

Dat je tijdens je huwelijk al zulke ernstige paniekaanvallen kreeg zegt in ieder geval dat je toen waarschijnlijk ook al flink gespannen was. Ik denk niet dat het helemaal jouw keuze was. Als je ex man jou en je paniekaanvallen goed kende, wist hij ook hoeveel waarde hij op dat moment kon hechten aan wat je zei. Het klinkt alsof hij zelf misschien ook wel verder wilde?

Op internet bestaat er een forum voor lotgenoten van mensen met paniekaanvallen. Ik denk dat je verhaal daar delen erg prettig voor je kan zijn.

afbeelding van Mo12345

Marlies

Je vergist je denk ik. Je man wilde net zo goed scheiden tenslotte en heeft een andere relatie.
Wat ik niet begrijp is hoe je in anderhalf jaar al een paar psychologen hebt bezocht terwijl je nog op de wachtlijst staat en vooral: waarom ging je steeds weg? Wat verwacht je van een psycholoog? Lijkt me een goeie om eens over na te denken.
Je problemen wegtoveren kunnen ze niet..

Wie schreef je die medicijnen voor, ik neem aan je huisarts? Een jaar in de ziektewet vanwege een scheiding is niet alledaags. Wat zegt de bedrijfsarts vraag ik me af.
En waaruit bleek dat je paniek uit je jeugd voortkwam, denk je dat zelf?

Bedenk dat je niet zomaar roept dat je wil scheiden, alleen is op dit moment wellicht de eenzaamheid zo groot dat je je (slechte?) huwelijk en je ex steeds mooier maakt.
Alleen aan de leuke dingen denken..

Gaat het eigenlijk wel om nu voor je kinderen te zorgen, kinderen voelen haarfijn aan dat mamma niet gelukkig is. Zorg ook dat hen hulp krijgen voor ze later ook bij de psycholoog zitten om de onverwerkte ellende van jullie scheiding te verwerken..
Heel veel sterkte en denk aan je kinderen, de tips die je kreeg over het contact met lotgenoten is een goeie, zou ik zeker doen.

Ook wil ik je nog even wijzen op het bestaan van de Luisterlijn waar je dag en nacht naartoe kan bellen (zie Google) voor een normaal tarief en daar even praten.
Kan erg fijn zijn als je midden in de nacht of wanneer dan ook even niet weet waar je het moet zoeken, dan is een gesprek vaak heel fijn.

Heel veel sterkte nogmaals en bedenk: dit gevoel gaat weer voorbij, hoort bij verdriet en rouw. Rouw vanwege je geklapte huwelijk en het feit dat je ex toch niet de ware voor je bleek te zijn. Doet ook pijn. Hou je sterk, en stop jezelf de schuld te geven van een nare periode in je leven. Dat verdien je toch niet?

afbeelding van mrpither

Re:

Er bestaan geen goede of foute keuzes. Er bestaan alleen maar keuzes.
Jouw besluit destijds nam je in de veronderstelling dat ie juist was. Je kan ook niet weten wat er gebeurd was als je een andere keuze gemaakt had. Dus verwijt jezelf niks.

Je paniekaanvallen komen mogelijk uit angst en onzekerheid voort en dat komt meestal niet uit de lucht vallen.
Zorg voor goede hulp.

Nogmaals: verkeerde keuzes bestaan niet.

afbeelding van anouk50

hoi Marlies Ik kwam jouw

hoi Marlies
Ik kwam jouw verhaal tegen door te zoeken op internet.
Mijn verhaal is gelijk aan de jouwe.
Ik ben onder behandeling bij de GGZ maar helpt weinig.
Ik heb zo last van schuldgevoel en paniek , ook mijn ex wil niet meer hij zegt er geen ander is maar is wel verder met zijn leven ,nieuwe huis enz enz.
Ik leef elke dag met spijt dat ik de relatie verbroken heb, hij was een lieve mooie en zorgzame man, maar omdat hij zo goed was voor mij ging ik rennen , ook uit mijn jeugd zegt de psych. ik denk dan rot op ik had normaal moeten doen.
God wat hou ik van hem en wat ben ik dom geweest,

afbeelding van Marlies35

Hoe gaat t met je

Hoi!

Het is enige tijd geleden maar mag ik vragen hoe het inmiddels met je gaat?

Mvg

Marlies

afbeelding van Maurice v Bussel

Hoi Marlies

Ik herken me veel in jou verhaal.
Ik was ook verliefd op een meisje die Marlies heette.
Ik heb haar leren kennen in de Woenselse Poort.
Ik hou en hield enorm veel van haar.
Lees mijn verhaal.
het heet Marlies.

Gr. Maurice