ik kan het gewoon niet begrijpen.

afbeelding van Anonymous111

Hey ik ben een jongen van 18 jaar. Ik heb ongeveer 3 jaar een hele goede relatie gehad met een meisje. Zij was mijn eerste echte vriendinnetje
De 1ste 2 jaar gingen echt geweldig we waren er altijd voor elkaar en we hadden bijna nooit ruzie. Later had ik het gevoel dat ik in een soort sleur zat. Het werd voor m'n gevoel een beetje standaard, maar zij had dit gevoel helemaal niet. Later kwam het weer allemaal goed, maar een tijdje later kwam het toch weer terug. Ik heb toen tegen haar gezegd dat ik wilde stoppen met de relatie als het niet zou veranderen. En dan bedoel ik niet haar personlijkheid, maar dat we de relatie gewoon wat boeiender zouden proberen te maken, zoals leuke dingen gaan doen met elkaar. Zij was hier helemaal kapot van. Ik ben toen echt geschrokken van haar reacties, ze begon hevig te huilen en zei dat ze altijd van me zou blijven houden, wat er ook zou gebeuren. Ik vondt dit zo erg dat ik het nog een kans heb gegeven. Het ging daarna echt lekker en zij deed er ook moeite voor om de relatie te verbeteren. De dag voordat ik op vakantie ging was ze erg stil en verdrietig omdat ik weg ging. We hebben toen afscheid genomen, en gezegd dat we van elkaar hielden, en dat we contact zouden houden onder de vakantie. Ik ben toen weg gegaan. We hebben 2 weken lang contact gehad (gemaild en gebeld en gesmst). Ik heb haar ook nog nooit zo er gemist als in die vakantie. Toen ik terug kwam, kwam zei gelijk naar mij toe. Ze deed alleen een beetje stilletjes. Ik vroeg of er iets was, maar ze zei dat er niks was. Die avond wilde ze ook niet bij me blijven slapen want ze was erg moe. Ik vermoedde nog helemaal niets. Ik heb er toen thuisgebracht en heb met de afgesproken dat ik de dag erna naar haar toe zou komen. De dag erna kom ik aan en ik gaf er een kusje. Ze deed heel kortaf en zei gelijk dat we moesten praten. Ze kwam gelijk to the point en zei dat het haar beter leek om het uit te maken. Haar gevoel was weg. Ik wist niet wat ik moest zeggen. Ik ben toen naar huis gegaan en ben in huilen uitgebarsten. Het is nu inmiddels 3 maanden uit, maar ik ga nog heel veel met der om. Ik zie er vaak op vrijdag,zaterdag en zondag avond. Ik hou nog steeds heel veel van der. Ik denk de hele dag aan haar. Als we samen uitgaan, doet ze heel lief en lijkt het net of we nog wat hebben, heel veel mensen vragen het ook steeds of het weer aan is. Van het weekend heb ik eerlijk gezegd dat ik gewoon niet kan begrijpen dat ze het uit heeft gemaakt. Het lijkt ook wel dat ze mij gewoon als een vriend ziet. Vroeger als ze ergens mee zat toonde ze haar emotie, dat doet ze nu niet meer. Het lijkt wel of ze me vergeten is. Ik vindt dit heel erg omdat ik wel voor der klaar sta en over der wil praten als ze dat wilt. Wat moet ik nu doen? Ik wil haar erg graag terug, maar heb de ene keer het gevoel dat het zeker nog wat kan worden, en de andere keer dat het echt helemaal over is?

thanks

afbeelding van Vallen

Hoe komt het dat jullie nog

Hoe komt het dat jullie nog steeds zoveel contact hebben? Heb je tijd gehad om te "bekomen", om te "verwerken"? Heb je die tijd gewoon zelf niet genomen, of heeft zij die je niet gegund?

Hoe pijnlijk het ook is, liefde/verliefdheid kan uitbloeien. Ikzelf zit nu op het punt dat mijn vriend twijfelt of hij wel verder wil met mij of niet, en het doet enorm veel pijn. Mijn vriend zei ook, dat hij wou dat ik zijn beste vriendin bleef, moest hij beslissen het uit te maken. Ik heb gezegd dat ik niet weet of ik dat wel kan, dat het in het begin sowieso ongelooflijk moeilijk gaat zijn dan, dat ik - zeker in het begin, maar waarschijnlijk nog heel lang - nog verliefd op hem ga zijn.
Zeg tegen haar hoe je je voelt, dat je nog steeds verliefd bent, dat je nog steeds wilt dat ze je vertrouwt, dat het je pijn doet om enkel vriendschappelijk met haar om te gaan. Het is belangrijk dat zij dit allemaal weet. Vraag haar ook wat zij nu van jou verwacht? Het kan zijn dat het antwoord niet leuk gaat zijn, maar dan weet je tenminste waar je staat.

groetjes,