Het is een lang verhaal, maar ik moet het kwijt.
Het is niet te begrijpen hoe dit kan gebeuren, ik ben er ook kapot van.
Mijn man en ik gaan uit elkaar. Waar moet ik beginnen?
We waren al 9 jaar samen en zijn nu een maand getrouwd.
En nu wil mijn man niet meer verder met me, hij houdt niet meer van me.
Er waren voor het trouwen wel wat problemen in onze relatie, maar dat is in elke relatie wel eens zo. En ik dacht echt dat we een nieuwe start gingen maken en dat we er voor zouden vechten. Anders was ik echt niet getrouwd en ik heb ook in niets aan mijn man gemerkt dat hij dat niet wilde.
Een van die problemen was een hele grote kinderwens van mij en niet van hem. Maar daar had ik me bij neer gelegd, misschien kwam dat nog wel. Ik heb hem duidelijk gemaakt dat ik niet zonder hem wilde verder gaan, dat hij belangrijker was dan een kind.
Maar dat is niet het ergste, er belde in november zomaar een oude vriendin van hem op, okee dat kan.
Hij vertelde mij dat ze 15 jaar geleden samen een korte relatie hebben gehad en dat hij het toen uit maakte omdat zij een vriend had.Dat wilde hij zo niet.

Maar ze zaten vaak aan de telefoon en ze is zelfs een keer bij ons thuis geweest toen ik was werken.
Dat is uit gepraat met haar en haar vriend samen bij ons thuis, want ze wilden duidelijk maken dat er niets was tussen hun en dat ze alleen vrienden waren. Okee ik geloof mijn man, hij is altijd eerlijk geweest.
Maar zij bleef toch telkens bellen en zich opdringen in mijn ogen, maar dat was niet zo, dat zag ik verkeerd.

Nu zijn we getrouwd en 2 weken later wil mijn man scheiden want hij kan het niet meer opbrengen, hij houd niet meer van me.
Is dat te geloven? Hoe kan hij dat doen, terwijl mijn gevoel voor hem alleen maar sterker is geworden.
Hij wist niet meer wat hij moest doen en heeft het trouwen door laten gaan omdat ik weet dat hij het toch nog wilde proberen.
Dat weet ik zeker, maar zij bleef bellen!
En ik ben er nu zelf achter gekomen dat zij de reden is dat hij niet meer van me houd en er niet meer voor wil vechten. Dat gaat niet als je je hart al aan een ander hebt gegeven. Ik heb dus zijn telefoon te pakken gekregen ik heb haar smsjes gezien. Nou walgelijk gewoon.
Het ergste is dat hij het nog steeds ontkende dat er tusssen hun iets was en toen heb ik gezegd dat ik die smsjes gezien heb en toen kon hij het niet meer ontkennen. Dat weet ik nu sinds zaterdag.
Dat hij heeft kunnen liegen en mij zo'n pijn kan doen. Het lijkt wel of zij hem in haar macht heeft.
Dit is niet de man die ik ken ,dit is niet mijn man, hoe kan dit?
En het gaat maar niet uit mijn hoofd dat ik haar met hem zie, dat zij hem vasthoud enz. Dat doet zo erg pijn. En ik ben kwaad op hem maar eigenlijk nog meer op haar. Dat zij ons niet met rust heeft gelaten, misschien was onze relatie wel stuk gegaan, maar dan hadden we het samen kunnen beslissen. Dit is echt kei hard en ik snap niet hoe iemand dit zo kan doen bij iemand waar je 9 jaar mee samen bent geweest.
En ik hou nog steeds van hem dat is het moeilijkste, dat gevoel gaat ook niet in een keer weg.
Ik ben gewoon helemaal leeg.