Ik heb nu een heleboel blogs gelezen en wat mijn situatie onderscheidt van alle andere situaties is dat ik de stomkop ben geweest om het uit te maken. Het proces van verwerken etc. heeft zij nog helemaal niet gestart tijdens ons, want voor haar kwam het ook als redelijk onverwachts. Aangezien ik direct heb aangegeven dat ik dit niet wilde..en wilde werken, veranderen en haar terugwilde..Heb ik het idee gekregen dat zij nu een vangnet denkt te hebben aan mij. Ze minder dan mij het idee heeft echt iets kwijt te zijn, omdat ze nog enige zekerheid heeft op dat ze terug kan komen. Maar haar stemmingswisselingen zijn onbeschrijfbaar..ik ga het toch proberen..sorry voor dubbele dingen maar wil de situatie zo goed mogelijk beschrijven..in de hoop n objectieve mening te krijgen.

een week nadat het uit is (vrijdags) 4 maart
We spreken af in n park, lekker wandelen n daarna eventueel nog even zwemmen.. in het park doet ze droog, alsof het haar niks boeit en wil ze zelfs weglopen omdat ik zit te huilen. Toch naar het zwembad gegaan en gezwommen..voelde goed en daar vroeg k hoezo wil je mij doen geloven dat het je niks doet? haar antwoord...wil ik jou dat beeld geven of mijzelf? vervolgens in de bus naar het station....begint ze over hoe ik dingen anders had moeten doen..ik zet haar op de trein en ze zoent me ineens...ik wil haar trein in maar ze zegt dat ik het dan moeilijker maak..en ga dus maar..

die maandag erna 6 maart
moeilijk weekend achter de rug, waarin ik haar kwalijk heb genomen zo de tijd te nemen en mij zo met n gevoel te laten zitten...toch maar wat gaan drinken maandags en dat was gezellig, ik kocht rozen voor haar. Was niet veel dwingends gewoon gezellig kletsen in de zon en een ijsje gegeten.

vrijdags diezelfde week 11 maart
samen naar amsterdam geweest, geshopt, asterdam dungeon in geweest en uiteindelijk samen uiteten geweest..enorm gezellig gehad en ze zei mij enorm te missen en begon te huilen...veel gezoend die dag en in de trein terug lekker tegen elkaar gezeten en geknuffeld. Bij het afscheid gaf ze aan mij mee te willen nemen naar huis.

de dagen daarna..
zaterdags leek alles goed...ze smste veel..ze zei vlinders in haar buik te hebben als ze eraan terugdacht en zou de volgende keer mij echt meenemen naar huis...ze had die avond een feest maar belde toch eerst nog even naar mij. Die avond werd ze dronken...verzon een verhaal dat ze met een vrouw had gezoend en wilde mijn reactie peilen..leerde een jongen kennen die ze nog een keer zou zien (verzekerde mij ervan dat het n vriend was en meer niet...)

zondagavond en maandag 13/14 maart
opeens was de hele situatie op zn kop..alles leek zo goed te gaan tot zij zondagavnd huilend aan de telefoon zat. Ze gaf aan dat ik haar teveel onder druk zette tot het starten van een relatie..en vond alles enorm moeilijk en zei dat i haar pijn deed met het onder druk zetten. Ze zei zelfs dat als ik er echt zoveel om zou geven ik haar rust zou geven. Maandags toch afgesproken wat te drinken..en toen ging ze boos weg ineens..(om niks)..ik liet haar gaan en toen direct n smsje met tranen...dat ze bang was me echt kwijt te zijn. Toen ik vroeg wat ze dan wilde...zei ze ik wil jou...alleen het is nu teveel voor me...vervolgens toch teveel gepusht op alles opppakken en zij negeerde mij daaropvolgend die dag en dag erna..

dinsdags 15 maart
een smsje met wat de situatie nu is (van mij) geen reactie,, ik belde..geen reactie....uiteindelijk haar ouders gebeld met dat ik mijn spullen wilde komen halen...zij belde terug..ik zei dat ik me zoo ellendig voelde en haar antwoord..dat weet je nu ook hoe ik me heb gevoeld...dus ik hing boos op....waarop ze smste..waarop ik niet reageerde en zij belde....ik belde terug,, afgesproken geen contact te hebben en vanuit daar is alles slechter geworden

vrijdags en zaterdag 18/19 maart
zocht ik weer contact..ik kon het niet meer afwachten..ze deed toen heel bot,, waarop ze zaterdag toch smste met excuses voor dr botte gedrag.. zaterdagavond een smsje gestuurd met dat het me spijt hoe ik heb gedaan en alles verliep en nooit had gedacht haar echt kwijt te raken...geen reactie

donderdag 24 maart
4 dagen geen contact gehad en zij die mij smst...hoe het met mij gaat..hoe de dingen op school, werk, vrouwen en sport gaan (we spraken elkaar een week ervoor nog...) en dat zij alles weer op de rit heeft..dat ze mij mist en nog steeds van me houdt. Hierna heel veel heen en weer gesmst...waarop ze 's avonds mij schatj noemde en hartjes stuurde met een foto erbij...

vrijdag 25 maart
door al het contact was ik weer zo enorm in de war...ik wilde weten waar ik nou stond..maar dacht dat als ik het haar vraag ik haar onder druk zet en dt wilde ik niet. Dus ik belde haar moeder...die zei niks te weten van het contact en dat we elkaar zagen...heb erover gepraat met haar..maar kon er niet veel mee..het maakte alles erger! zij begon te praten met haar dochter..die boos werd op mij dat ik het achter haar rg om deed. Gaf aan geen relatie te willen met mij en in het algemeen...gaf aan helemaal geen relaties te willen de komende tijd....waarop ze uren lang heel overstuur was,, niet naar mijn spullen kon kijken en daarom de boel wil terugbrengen..

vandaag 26 maart
toch maar een smsje gesturud vanmiddag dat ik het goed vind als vrienden verder te gaan....volgende week best mekaar wil zien om de spulletjes te ruile en dan maar iets leuks doen....stiekem heb ik de hoop, misschien de overtuiging dat mijn aanwezigheid haar opnieuw zo raakt en er weer hoop is...wetende dat ze nu nog geen relatie wil maar misschien kan ik dat verlangen wel aanwakkeren...en na een aantal dates is de situatie misschien anders? Ze zegt namelijk ook mij te willen, het enorm erg zou vinden als ik een ander zou hebben en dat ze de relatie wel had door willen zetten als ik toen niet was gestopt..

kortom..en dat is de conclusie...zij trekt mij aan en stoot mij af zoals ik dat andersom ook lijk te doen. Ik wil hoop hebben, afwachten maar als het te moeilijk wordt en ik te geduldig moet zijn wil ik toch de knoop doorhakken.. wat is wijsheid in deze...ik denk aan geen contact meer zoeken..als zij het zoekt beetje korter reageren..en op die manier verwerk ik het en komt zij misschien tot inkeer. Waarop ik dan zelf een weloverwogen beslissing kan nemen..?