Ik mis Henk nog steeds

afbeelding van Gast

Het is alweer dik een half jaar verder.
Henk is de liefde van mijn leven nog steeds. Toch kan ik het nu lijkt het beter aan dat hij getrouwd is met een ander. IK ben niet meer kwaad.
Wel verdrietig en verwacht dat dit heel mijn leven zo een beetje op de achtergrond zal blijven. Ik wil geen ander. IK weet niet waar ik Henk ooit nog kan vinden. Weet niet waar hij nu woont. Waarom toch zo?
Mis hem voor altijd. T is bitter. Hij betekende alles voor mij. Maar misschien realiseer je dat pas achteraf als het voorgoed onmogelijk lijkt.
Ik red het wel. Maar het blijft verdriet. Het blijft een vechten om te overleven zonder deze liefde of zijn liefde. Ik ben in therapie. Moet soms over hem kunnen praten. Maar het gaat me ietsjes beter al af als een half jaartje geleden. Dank voor degenene die me toen gesteund hebben/.

afbeelding van Loeve

Woensdag kreeg ik de

Woensdag kreeg ik de mededeling dat mijn inmiddels ex verliefd was geworden op een ander. Het is zo onverwacht! Ik kan me nu niet voorstellen dat ik hier ooit bovenop raak. Ik voel me bedrogen, ik had het nooit verwacht van hem. Wie moet ik nog ooit kunnen vertrouwen?

Jij lijkt iets soortgelijks te hebben gehad. Het is goed om te lezen dat je emoties wel een beetje slijten en ik wens je heel veel succes en geluk!

afbeelding van waarompje

heus je komt dit te boven

Het is me 9 jaar geleden ook over komen. 9 jaar later maak ik bijna hetzelfde mee al heeft hij mij het tot nu toe nog altijd niet bekend. Maar we zijn 3 maand uit elkaar en hij zit al bij een ander en heeft al foto's met haar en tis ook bevestigd door andere mensen die de niewe partner kennen.

9 jaar geleden zei mijn toenmalige vriend, ik heb iemand anders.
Je wereld stort in. Je huild, je lijdt honger, je denkt dat de wereld je niet mag, dat niemand jouw nog graag zal zien, dat je beter hier niet meer kan zijn.
Maar weet dat er ooit weer een dag komt waarop jij gelukkig wordt.
Ik was toen 2.6 jaar samen, mijn langste relatie tot nu toe.
Ik hield heel veel van hem, maar hij koos voor iemand anders.
Je vecht tegen je verdriet, je gaat aan de anti-depresiva en je komt er na x aantal tijd weer boven op. En je rouwproces kan maanden duren. En ook ik denk in al die jaren en in al mijn afgelopen relaties nog wel eens aan die jongen soms met een traan, soms met een lach. Je vergeet dit nooit, je draagt dit je hele leven mee. maar op een dag staat er iemand nieuw voor je deur en ga je met die nieuwe partner samen leven en samen bouwen en probeer niet te vergelijken met het verleden, die fouten maak ik soms nog. Begrijp het ook al deze jongen met jouw geen contact meer wilt, hij wilt nu eenmaal die nieuwe relatie. En mss binnen x aantal tijd laat hij weer van zich horen, is bij ons ook gebeurd, maar ik was toen zo kwaad dat alle contact verbroken is. jaren later heb ik zijn zus tegengekomen en ik wist dat hij wat verder lag te verkommeren van de pijn, maar ben uit koppigheid niet naar hem toegegaan. Hij heeft mij dit denk ik nooit vergeven. Zijn zus heb ik paar jaar later terug via een hhyves tegen gekomen wat gesproken, maar zodra ik achter hem vraag zegt ze niks meer. Afgelopen nacht ben ik op een profiel van hem beland. Heb hem een heel mooie reactie gegeven op een foto in het engels. Ik weet dat hij ze gelezen heeft, want hij is op mijn profiel komen kijken. Maar tot nu toe niks van hem. Ik vergeet deze jongen nooit, en dat zal jij met jouw vriend wellicht ook nooit doen. Maar weet dat je moet proberen verder gaan met leven, opgeven heeft geen zin en heeft niemand baat bij. Ooit kom jij de echte ware liefde tegen, vroeg of laat, ook ik heb me dat nu voorgenomen.