ik voel me verscheurd

afbeelding van Peter2712005

Hoi ik wist niet dat deze site bestond. ik probeer wat van me af te schrijven, ik zit momenteel in een relatiebreuk met M. we hebben samen een prachtige dochter van 9 maanden en ik heb een punt gezet achter onze relatie.

de reden hiervoor is dat ik ontzettend veel van haar jongere zus C. hou. C. heeft drie jaar bij ons ingewoond met haar zoontje door omstandigheden nu is er veel gebeurd in die drie jaar en heb ik me ontfermd over C. vanaf 2001 is zij mijn alles, ze woont nu 2 jaar zelfstandig en ik mis haar iedere dag dat weet M. ook daar ben ik eerlijk over geweest. Alleen C. zou nooit geen relatie met mij kunnen beginnen omdat t zussen zijn. en nu moet ik in de toekomst M. met onze dochter missen + C. met haar zoontje van 7 (die mij ook papa noemt omdat zijn "echte" vader nooit naar hem om heeft gekeken. ik zie mijn toekomst somber in omdat ik C. in die drie jaar bij ons zo goed heb leren kennen dat zij voor mij eigenlijk mijn droomvrouwtje is ik mis haar ieder moment van de dag. ik ga met haar zoontje naar de voetbal 2 x in de week, ik ga lekkere dingen kopen voor middageten die we dan samen opeten ik spaar voor haar zoon, geef haar een paar keer per jaar wat geld voor iets extra`s te doen. ik probeer voor haar zo goed,lief, aardig te zijn gewoon omdat ik van haar hou ondanks dat een toekomst voor ons er niet in zit ik zou zo graag mijn gevoel voor haar loslaten (als dat zou kunnen)

ook het verdriet wat ik hiermee M. aandoe vind ik verschrikkelijk, dat verdient zij ook niet ik weet soms helemaal niks meer voel me zo klote, ik weet ook dat alles slijt.. maar wat is klote om iedereen achter te laten en om te proberen alleen verder te gaan en de liefde van je leven te vergeten.

afbeelding van Freespirit

Beste Peter,Eigenlijk vind

Beste Peter,

Eigenlijk vind ik (maar ja wie ben ik) toen je al voor de allereerste keer gevoelens ging voelen voor C, je al aan de rem had moeten trekken.Je bent mijns inziens hier v?ɬ®?ɬ®l te ver in door gegaan. Dat je daarbij ook nog eens bij M een kindje hebt verwekt is helemaal niet goed te praten.(als zij toen ook al op de hoogte was van jouw gevoel, treft haar ook schuld) Je wist wat je voelde en toch een kind op de wereld zetten waarvan je weet dat zij haar vader 'kwijt' zal raken.Ook C`s zoontje heb je schade aan gedaan om hem jou papa te laten noemen ipv 'Ome Peter' zoals het hoort.Moet z?ɬ®?ɬ®r verwarrend zijn voor dat ventje!
Als je enige normen of waardes bezit dan laat je C en M geheel totaal los, en draag je alleen zorg voor je dochter in deze.En zorg dat je dochter in de toekomst een vader heeft, door M te ondersteunen zoals je C hebt ondersteunt. Als jij de band tussen die zussen verstoord(wat misschien al zo is) alleen voor je eigen gevoel, ben je echt verkeerd bezig.Zij zullen tegenover elkaar ook dingen moeten verwerken en daar pas jij niet bij.C heb je toch duidelijk te verstaan gegeven dat zij geen relatie met je wil, zorg dan ook dat je uit haar beeld verdwijnt.
Je zal je liefdesverdriet zoals zovelen moeten verwerken en aan een nieuwe toekomst zonder C of M moeten bouwen.Hoe 'rot'het ook voor jou mag zijn. Als je een beetje respect in je lijf hebt, doe je dat ook!
Liefdesverdriet of niet.Maar das mijn mening...

Een warme groet, Free Spirit

Ik ben slechts jou in een andere vorm...

afbeelding van berrie

pijnlijk dit..

Tja Peter,

ik moet me helemaal bij de mening voegen van Freespirit. ikzelf kan geen kinderen verwekken, ik ben in het verleden bezig geweest met icsi (is als IVF - reageerbuis bevruchting) en vind dat je weinig respektvol met mensenlevens om bent gegaan. En je kunt dit niet rechtbreien door lekker dingen te eten en geld toe te stoppen. Je zou eens moeten gaan nadenken wat die 'mensjes' straks gaan voelen.

Maar desalniettemin zul je het allemaal best moeilijk vinden hoe dit op de juiste manier op te lossen. Ik kan je niet adviseren hierin, maar ik kan je wel sterkte toewensen. Wel wil ik je nog zeggen dat ik het wel eerlijk van je vind! tenslotte heb je er niet om gelogen of wat dan ook.

Gr Berrie

afbeelding van Peter2712005

Tja

ik vind niet echt dat ik na 3 jaar papa te zijn voor "mijn" zoontje om hem nu gedag te zeggen dat vind ik pas onmenselijk zijn biologische vader kijkt niet naar hem om en als ik het doe dan kan t volgens "Free Spirit" niet ik ben degene die spaart voor hem, voor mijn dochter C en M teren ook op mijn zak, maakt me niks uit en ik weet niet of dat ook met respect te maken heeft, maar ik zorg dat niemand iets te kort komt en ik heb echt geprobeerd om mijn gevoelens tegen te houden en alleen voor M er zijn, maar in een situatie waarbij C en haar zoontje ook iedere dag over de vloer komen, die kon ik ook niet buiten de deur laten, en over mijn eigen dochter, we deden t safe! helaas is er niks 100% safe maar goed je moet vaak ook iets meer weten als wat ik in een kort verhaal van me af wil schrijven en jij mag je mening geven, succes ermee

afbeelding van Freespirit

Beste Peter, Laat ik eerst

Beste Peter,

Laat ik eerst even voorop stellen dat jij in je leven mag doen wat je wilt, met wie of waar dan ook..Ik ben wel de laatste die jou hierin de wet wil voorlezen. Maar betreft 'jouw' zoontje, wat eigenlijk je 'neefje' is,(zeg ik dat goed) geef je naar mijn idee het verkeerde signaal. Ik begrijp dat je tot de rol van 'papa' over bent gegaan, uit goedheid...Maar in feite breng jij (en zn moeder, want die heeft dat ook toegelaten neem ik aan) dat kind verwarring en (later) verdriet. Ten eerste krijgt hij ooit te horen dat zijn echte vader niet naar hem om heeft gekeken, en daarop moet hij vernemen dat diegene die hij dan altijd voor 'zijn vader' heeft gehouden, in werkelijkheid zijn oom blijkt te zijn. Dat bedoelde ik met dat het erg verwarrend moet zijn voor dat ventje....
Verder blijf ik achter mijn schrijven staan...

Een warme groet, Free Spirit

Ik ben slechts jou in een andere vorm...

afbeelding van roel32

niet te geloven...

niet te geloven...

afbeelding van thomontroostbaar

Houden van wat je hebt.

Peter,

Ik vind het heel rot voor je. Je zult je inderdaad verscheurt voelen. En inderdaad had je direct aan de rem moeten trekken. Echter gedane zaken..............
En nu zit iedereen met de gebakken peren. Realiseer je dat dat wat jij nu voelt, het verscheurt zijn, ook bij de andere betrokkenen in meer of mindere mate aanwezig zal zijn.

Het schuldgevoel is zeker terecht en op zijn plaats. Lichtpunt hierin is dat het aangeeft dat ondanks de fouten jouw normen en waarden toch een zeker ontwikkeling kennen. Belangrijk van dit alles is dat je hiervan leert. Bedenk heel erg goed aan wat jou in jouw eigen relatie zo heeft aangesproken, hierbij zullen tal van zaken de revue passeren die je in de ander zoveel leuker vond. Was dat iets wat je in jouw eigen relatie miste en nooit binnen die relatie hebt besproken? En waarom was het niet mogelijk om te houden van wat je hebt/had?

De toekomst somber inzien???? Hou op man!!!!!!
Je zult er de schouders onder moeten zetten en er voor zorgen dat
niemand zich nog extra bezeerd aan de scherven van de relaties die jij hebt verstoord en zich bezeert aan jouw twijfels. Ik ondersteun dan ook de opmerking van Free Spirit dat je er in de eerste instantie voor zult moeten zorgen dat jouw dochter een vader heeft en wel de beste in deze wereld. Neem een stap opzij en geef de zusjes het respect wat ze verdienen en de ruimte die ze nodig hebben om weer bij zichzelf en elkaar te komen.

Dat je je in zekere mate kwetsbaar opstelt en hier "redelijk veilig jou ervaring deelt" kan ik enorm respecteren. Het getuigt van betrokkenheid en er is lef voor nodig. Realiseer je dat niemand maar ook werkelijk niemand de schoonheidsprijs zal geven voor wat je gedaan hebt. En zeker niet op deze site!!!

Voor jou naar de betrokkenen en vooral jouw partner is het belangrijk dat je de zelfreflectie die je hier uit ook met hun deelt en jouw stinkende best doen om het vertrouwen terug te winnen, dat zal je keihard nodig hebben om jouw vader rol goed in te kunnen vullen Realiseer je dat de factor tijd een belangrijke is voor iedereen in deze.

In jouw leertraject zou het jou kunnen helpen om eens wat te lezen van Byron Katie en of een persoonlijke coach te nemen om inzicht te krijgen in jouzelf en waarom je doet wat je doet en of hebt gedaan.

Efin kort samen gevat, Zwelg niet in schuldgevoel en verdriet maar ruim de brokken op zo goed en kwaad als het gaat en begin opnieuw.

afbeelding van berrie

***** Dat je je in zekere

*****
Dat je je in zekere mate kwetsbaar opstelt en hier "redelijk veilig jou ervaring deelt" kan ik enorm respecteren. Het getuigt van betrokkenheid en er is lef voor nodig. Realiseer je dat niemand maar ook werkelijk niemand de schoonheidsprijs zal geven voor wat je gedaan hebt. En zeker niet op deze site!!!
*****

Mooi verwoord en ik kan me hier zeker in vinden. Zeker wat het respecteren betreft. Er is wel moed voor nodig om dit idd hier neer te leggen. Maar blijf die moed wel tonen en deel je ding met ons! Want uiteraard kun jij maar ook wij hier dingen van leren. En juist onze 'boosheid' hiermee confronteren maar uiteraard het begrip voor jou situatie proberen op te brengen. Want hoe het ook zijn mag.. het voelt voor jou klote aan.. en ondanks onze eigen meningen of gevoelens, is dit wel de site om ze te uitten en kwijt te kunnen.

Gr Berrie