Er zijn momenteel 0 gebruikers en 1 gast online.
Ik wacht nog steeds op haar?
Waarom en hoe begin je een blog als het bijna al 6 maanden geleden is dat de relatie uit ging? Ik zoek denk ik naar lotgenoten, omdat mijn vrienden me waarschijnlijk al een beetje zat zijn..
Ik lijk wel geobsedeerd, het afgelopen half jaar speelt de relatie als een film in mijn hoofd. De ene keer denk ik, Dit heb ik fout gedaan, dat dat ik beter kunnen doen, ik had haar meer moeten waarderen, zeggen hoe mooi ik haar vond enzovoorts enzovoorts. Waarom pikte ik toen de signalen niet op, waarom zie ik het nu pas, nu het uit is.
Soms komen ook gedachtes van ze was zo aanhankelijk, ze gaf me geen ruimte, ze zat me vaak te kleineren, mij aan het bevelen enz. Maar hoe langer het uit is hoe minder die negatieve gedachten.
Ze had 4 weken nadat ze het uitmaakte al een nieuwe vriend, en vroeg mij daarna ook kado's terug die ze mij had gegeven tijdens de relatie, en niet op een vriendelijke manier. Iedereen zegt dat ze mij niet waard is, ze "geilt" op aandacht, je hebt je best gedaan bla bla.
Aan de ene kant snap ik ook wel dat ik haar moet loslaten, maar ik kan het op een of andere manier niet...
- drantje's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
ken het gevoel
Hey,
Ik ken je gevoel maar al te goed hoor. Kan je best begrijpen, we hebben inderdaad de neiging om na een tijdje alles te nuanceren en alleen nog het mooie te zien. Ik probeer alleszins bij elk gemis te denken aan de negatieve dingen maar deze wegen inderdaad niet op tegen het positieve.
Heel goed dat je van je afschrijft, ik heb ook vaak het gevoel dat ik mijn vrienden lastig val. Hoewel ze steeds zeggen dat ik welkom ben, schaam ik me toch een beetje. En heb ik het gevoel dat ik steeds in het zelfmedelijden blijf hangen.
Mijn man is nog maar een maandje weg, heeft ook reeds een nieuwe relatie (had hij al toen we nog samen waren). Net zag ik hem nog en heb me zelfs weer eens 'verlaagd' en hem om een nieuwe kans gevraagd.
De 'waarom' vragen kan je beter vermijden, daar krijg je toch geen antwoord op. Of de 'wat als'...helpt ons ook niet echt vooruit. Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, ik krijg hem ook niet uit mijn hoofd, dag en nacht spookt t door mijn hoofd. Zij hebben er blijkbaar minder problemen mee en huppelen vrolijk verder in hun leven. Loslaten...hoe doe je het? Het is niet de eerste keer dat mijn man mij verlaat..vorige keer toen ik hem losliet, kwam hij terug. Maar vraag me niet meer hoe ik het toen gedaan heb.
Het is alleszins een hel, ik wens je alleszins veel sterkte...ooit komen we hier sterker uit...als je iedereen moet geloven...alleen ben ik nog niet op dat punt aangekomen
Heel erg bedankt voor je
Heel erg bedankt voor je reactie!
Fijn dat je me begrijpt! Ik probeer ook altijd negatieve dingen op te rakelen als ik sentimenteel word.
Ik vermoed dus ook dat ze al contact met diegene had, toen het uitging tussen ons.
Ja van je afschrijven is heel erg fijn! Een maand is toch helemaal niet lang? Bij mij is het verdriet al bijna net zo lang als de relatie zelf
Dat 'wat als..' gebruik ik om te leren van mijn fouten, en misschien dingen anders aan te pakken in volgende relaties.
Ik denk dat ik moeite heb met loslaten omdat we de relatie nooit hebben afgesloten, geen closure. Ik weet niet waarom ze het heeft uitgemaakt. Ik denk dus om die andere. Heb haar ooit nog een brief gestuurd om het voor mezelf af te sluiten, haar geluk te wensen in de toekomst met haar nieuwe vriend. Ik hoopte dat dat voor mij alles kon afsluiten, maar had liever een gesprek gehad. Heb ook nooit een brief terug gehad behalve dat ze smst over die cadeaus die ze terug wilt.
Ook jou wens ik heel veel sterkte!! Ik voel me al stukken beter als een maand nadat het uit was!
Cadeaus
Cadeaus terugwillen? Wat hard en kil.
Raar hoe we kunnen terugverlangen naar iemand die 'bad news' voor ons is.
Sterkte!
@drantje
Het lijkt een beetje of je haar op een voetstuk gaat zetten en de negatieve dingen bij jezelf begint te zoeken. Ik persoonlijk vind het niet netjes om je partner in het bijzijn van derden te kleineren , dat vind ik not done. Deed ze dit al vanaf het begin van jullie relatie of is dat iets van later? begrijp ik goed dat ze al met iemand anders ging terwijl jullie nog een relatie hadden?
Na jullie breuk wilde ze ineens de spullen terug die ze ooit eens aan jou cadeau heeft gegeven?
Misschien is het beter om haar niet op een voetstuk te zetten maar eens kritisch te kijken naar deze kleine samenvatting. Natuurlijk zullen er heel veel mooie dingen zijn geweest in jullie relatie maar als je dit zo leest dan vind ik haar een beetje respectloos wat jou aangaat,wil ze niet met jou gevoelens rekening houden en draait het allemaal een beetje om haar , zolang zij maar kan doen wat ze wil.
Probeer eens te bedenken wat in jullie relatie voor jou echt belangrijk is geweest en hoe zij er tegenover stond, zaten jullie op 1 lijn of was het vaak toegeven van jou kant,
Liefs en sterkte
Bedankt voor de reacties! Er
Bedankt voor de reacties!
Er waren hele mooie tijden in de relatie, dat wil ik voorop stellen. Het kleineren gebeurde niet heel vaak, en ook haast nooit met derden erbij, een enkele keer met haar vader die er ook wat van zei. Dat kleineren kwam ook na een moeilijke periode in de relatie waar veel ruzies waren, en ik wel eens weg ging als de spanningen hoog opliepen en ik wist dat ze moeilijk alleen kon zijn en verlatingsangst had. Misschien een beetje emotionele chantage van mijn kant (ja ik heb veel gelezen op het internet de laatste tijd), maar kwam altijd wel een uurtje later weer terug.
Tijdens de relatie was ik altijd erg rationeel en bleef altijd rustig, misschien iets te rustig. Ik liet niet genoeg emotie zien. Dat zat haar dwars, daarom lokte ze vaak dingetjes uit volgens mij. Toen ze het uitmaakte had ik haar uit woede gezegd dat ze dan geen contact meer met me moest opnemen en had haar van facebook verwijderd. Ik denk dat ze verwachte dat ik haar zou smeken om me niet te verlaten, en daarom zo teleurgesteld in me was (dit is suggestief)
Ik weet niet zeker of ze diegene al had tijdens de relatie, dat zijn ook enkel vermoedens.
Het gaat goed met me de afgelopen dagen, ben meer met mezelf bezig dan met haar, leren van de dingen die ik beter had kunnen doen en dat zijn er ook een hoop!
Groetjes!
drantje
Ze lijkt me eerder heel boos en hoe ik het jou zie schrijven is dat je veel naar jezelf toe trekt. Je bleef rustig, dat is alleen maar goed , dan kan het niet escaleren. Het kleineren verklein je , was er wel maar ach..haar vader zei er wat van. Je ging weg omdat je boos was, mss heel verstandig en was na een uurtje alweer terug , jij zegt terwijl ik wist dat ze verlatingsangst heeft... legt het daarmee weer bij jezelf neer. Dat uurtje is mss wel goed geweest beide even tot rust komen en alles weer in het juiste perspectief kunnen zien. En wat fantastisch dat je er met een uur alweer was.
Zie de goede dingen ook van jezelf en leg het niet allemaal op een weegschaaltje.
Neem de zin waarmee je afsluit even goed door ...ze wilde er geen benzine aan verspillen, het lijkt mij zo toe dat het niet eens om de spullen gaat, ze wil je kwetsen .
Liefs en sterkte
@Hortensia
Bedankt voor je reacie
Ja klopt, maar als ik alleen naar haar kijk, leer ik niets. Ze was emotioneel niet volwassen, ze heeft ook erg veel meegemaakt in haar leven. Vader ziek, en moeder daarom vertrokken voor iemand anders.
Daarom vond ik het moeilijk om grenzen te stellen. Ik probeerde het wel hoor!
Jij ook veel liefs en sterkte!
@ Morgenster
Ja ik snap het ook niet, het heeft me zo'n pijn gedaan. Ik ging op een gegeven moment akkoord, maar toen moest ik ze ook nog brengen omdat ze geen zin had benzine te verspillen... Dat ging me te ver.
Hallo, Hoe gaat het
Hallo,
Hoe gaat het ondertussen met je?
Ik ben wel eens benieuwd of er nog vervolg is gekomen op dit verhaal, hoe het met jou en de relatie is afgelopen?
Ik heb momenteel zowat gelijklopende situatie
Groeten!