Kweet niet goed hoe ik eraan moet beginnen maar ik wil toch men verhaal es kwijt en hopelijk krijg ik ook een paar reacties?¢‚Ǩ¬¶
Sedert een jaar of 4 ben ik een heel regelmatige chatter, eigelijk alleen voor het amusement dus zeker niet op zoek naar "iets" of wa dan ook. Op chat ben ik gekend als een zotte doos dus leg je ook wel gemakkelijk contact met andere mensen. Begin vorig jaar zat ik dus te zeveren achter men pc op de openbare chat zoals ik altijd doe. Ineens joint er iemand me een nick die mij direct aansprak, na wat gelachen op de openbare chat kwam er een gesprek. Maar ik ben nogal een voorzichtig persoon dus vertrouw niet zo rap andere mensen. Na enkele weken zeveren en nu en dan es een "normaal" gesprek kreeg ik van die persoon een gedichtje per mail dat hij me echt wilde beter leren kennen en dat hij hoe raar het ook was, al iets van gevoelens voor mij gekregen had, wat helemaal niet wederzijds was en ik hem dat ook zei. Op dat moment chatte hij in Zwitserland waar hij werkte maar zei hij dat hij de maand erop terugkwam naar België maar dan ook een maand erna terug vertrok naar Ibiza voor zijn werk en dat voor 6 maanden. Intussen had ik hem mijn telefoonnr gegeven en had hij mij ook al een paar keer opgebeld. Toen kwam de dag dat hij terugkwam?¢‚Ǩ¬¶Op dit moment had ik een goeie relatie maar de verleiding was te groot toen hij vroeg of ik er met hem ene wou gaan drinken, dus zogezegd en gedaan maar ik had een vriendin aangesproken die wou meegaan met mij op erop toe te zien dat er niks misliep want ik wilde men relatie ni kwijt. Toen ik hem zag?¢‚Ǩ¬¶was ik verloren en was dan ook stapelgek op hem?¢‚Ǩ¬¶en dat was wederzijds. Maar ik wilde het fair spelen tov men vriend en liet niks toe voor ik het had uitgemaakt wat ik dan ook gedaan heb. We hadden echt een fantastische maand en waren dolverliefd. Toen kwam de dag dat hij moest vertrekken?¢‚Ǩ¬¶Ik had er geen vertrouwen in omdat als je wa Ibiza kent ook weet wa er daar allemaal gebeurd. Hij stelde mij gerust en beloofde dat hij terugkwam en zeker contact zou houden. Zo gezegd zo gedaan en hij belde mij om de week?¢‚Ǩ¬¶soms om de 2 weken en kwam zodra hij kon es online. Na een maand en half kreeg ik de vraag of ik em wou gaan opzoeken en dat hij de reis zou betalen. Men antwoord was natuurlijk rap gegeven en trok voor een paar dagen dus naar Ibiza. Die dagen waren net zoals de maand voor em vertrok echt zalig. Dus met spijt en veel pijn int hart vertrok ik terug naar huis?¢‚Ǩ¬¶Toen ik enkele dagen thuis was bleef ik wachten op een telefoontje, dat verminderde sterk het bellen enz?¢‚Ǩ¬¶Maar ik wou de moed ni opgeven want daarvoor zag ik em te graag. Toen ik het toch stilaan beu werd dat ik amper iets van em hoorde had ik em een sms gestuurd met de melding dat ik hem een mail gezonden had. Daarin stond dat ik em miste en dat ik het spijtig vond dat hij zo amper iets liet weten en bla bla?¢‚Ǩ¬¶Dezelfde namiddag belde hij me op om te vragen wa er in de mail stond, hij wilde het uit mijn mond horen alst uit was of ni?¢‚Ǩ¬¶Dus maw ik had em es wakker geschud. Hij verzekerde mij dat ik "the only one" voor hem was maar dat het em pijn deed iedere keer hij mij hoorde dat hij ni bij me kon zen. Na een paar weken kreeg ik opeens een sms wat ik ervan zou vinden als hij terugkwam, ik was natuurlijk dolgelukkig en twijfelde ni over men antwoord. Dus hij kwam terug?¢‚Ǩ¬¶alles was perfect tot een maand geleden. Ik voelde da er wa scheelde en vroeg da hem dan ook. Hij gaf toe dat hij iemand anders gekust had, men wereld viel in elkaar maar ik zei hem dan ook direct dat ik het em wilde vergeven waarmee hij dolgelukkig was. Hij verzekerde mij dan ook dat hij voor mij gekozen had maar toch voelde ik dat er "iets" veranderd was?¢‚Ǩ¬¶Tuurlijk bleef ik aandringen en deed ook wa lastig. 2 weken na die gebeurtenis kreeg ik per foon te horen dat hij het niet meer zag zitten. Ik ben dan direct tot bij hem thuis gereden maar hij bleef bij zen beslissing en zei dat hij het toch een kans wou geven met da meiske omdat hij ni meer hetzelfde voelde voor mij dan voorheen?¢‚Ǩ¬¶Nu ist al uit met da meiske. Ik deed vanalles om hem terug te winnen hebben al een paar keer knallende ruzie gehad omdat hij bij zen standpunt blijft?¢‚Ǩ¬¶Maar ik snap het niet, kan je dan een jaar zomaar uitvegen? Alle momenten gewoon vergeten? Ik heb 1001 vragen waar hij mij telkens een ander antwoord op geeft. Soms merk ik getwijfel in zen smsen?¢‚Ǩ¬¶Ergens weet ik dat ik ook ambetant doe door hem altijd te smsen enz. Maar dit gevoel is sterker dan mijzelf, ik heb al 4 keer zen nr gewist uit men telefoon ma telkens sms ik naar familie van mij om zen nr terug te hebben. Hij zegt dat hij tijd nodig heeft maar als ik em de vraag stel: is er nog hoop dat het ooit nog wa word tussen ons is zen antwoord : nee. Hij zegt dat hij mij nog even graag ziet, dat hij nog even graag bij me is, dat hij mij nog altijd super vind?¢‚Ǩ¬¶.Maar wilt niks meer met mij:s Kan iemand mij raad geven? Thank you