Online gebruikers
- Kylielow
Ik weet het niet meer
Hallo allemaal,
Via google kwam ik op deze site terrecht. Enkele verhalen heb ik doorgelezen en ze geven me ook gedeeltelijk steun. Ik wil hier mijn verhaal kwijt en ik hoop dat er mensen zijn die reageren.
Ik heb 4,5 jaar een relatie gehad met een jongen. 3 weken geleden heeft hij het uitgemaakt. Ik kon het gewoon niet geloven! Waarom?? in een keer brak heel mijn hart en heb ik voor de eerste keer mijn tranen laten zien aan hem. Ik heb gesmeekt om een tweede kans maar die zat er volgens hem niet in. Hij is gegaan en heb toen een zwaar emotioneel weekend gehad vol vraagtekens.
4 dagen later nam hij contact met mij op dat hij toch wilde praten. Ik merkte al meteen een afstandelijke houding vanuit zijn kant. Hij gaf aan dat hij teveel naar mij leefde en hij nu zijn eigen pad wilde volgen. Ineens de grootste plannen om te verhuizen naar de grote stad en een andere baan. Hij gaf aan dat zijn vlammetje uit was en dat er geen 2e kans in zat. Ik heb het wel gevraagd en dat het me wakker geschud heeft. Maar nee, dat zat er niet in. Hij gaf niet om mij en hield niet van mij. Hij zag mij als een loodzware riem. Dat kwetste mij ontzettend. Verder gaf hij niet meer redenen aan. Hij vroeg me wel of er nog iets was wat hij niet wist over mij. Ik brak in tranen uit en heb hem verteld over een gebeurtenis in mijn jeugd. Hij deed heel lief en schoot meteen te hulp. Ook zijn moeder heeft geprobeerd mij te helpen.
De dagen erna heb ik hem nog elke dag gesproken. Wel kort maar hij gaf aan dat hij zich zorgen maakte. 3 dagen na ons gesprek zagen we elkaar weer op een feestje. Hij deed erg afstandelijk en aan het einde van de avond brak er bij hem een bom. Hij werd ineens erg kwaad op mij en ik werd helemaal de grond in geboord. Allerlei dingen waren fout. Ik was niet te vertrouwen, geloofde mij niet etc etc.. Hij wilde me ook nooit meer zien.
Ik stortte in.. waarom? Ik was me van geen kwaad bewust.. zware emotionele dagen gehad.. en uiteindelijk belde hij me een week later op. Het ging goed met hem en we hebben nog een aantal onuitgesproken zaken besproken. Wederom werd ik de grond in geboord en hing ik met een slecht gevoel op. Hij wilde me voorlopig niet meer spreken of zien..
Ik heb toen besloten niets van me te laten horen en uiteindelijk belde hij me 4 dagen later op. Dat hij een zwak voor me had als goede vriend en toch om me gaf. Hij was trots op me dag ik aan mezelf aan het werken had en dat hij donderdag al ging solliciteren in de grote stad. Het telefoontje deed me goed..
Maar vandaag zit ik weer in een dip. Ik heb me groter voorgedaan dan ik me voel.. Ik mis hem wél en ik wil hem wél terug. Maar waarom laat ik dat niet merken aan hem? Doet hij mischien hetzelfde tegenover mij? Waarom mist hij me niet en denk ik 24 uur per dag aan hem. Ik word er gewoon gek van. Ook omdat hij de ene keer wel contact wil en dan weer niet.
De afgelopen weken heb ik gesprekken gehad bij de dokter en psycholoog. Daaruit bleek dat ik een bordeline persoonlijkheidsstoornis heb. Al de punten waar hij mee zat tijdens onze relatie zijn van invloed geweest door deze stoornis. Ik wil het hem graag vertellen maar vraag me af of ik dit wel moet doen? Of dat ik hem een brief moet schrijven hoe ik me nu werkelijk voel en geen contact meer wil?
Het is zo moeilijk. Ik mis hem heel erg en vind het verschrikkelijk dat ik na al die jaren erachter ben gekomen dat ik deze stoornis heb en hierdoor de relatie met de liefde van mijn leven is stuk gelopen. Hopelijk kan iemand me advies geven..
xxx
- Ikke1983's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Hey Ikke, Advies kan ik je
Hey Ikke,
Advies kan ik je niet geven, maar dokters wel, toch als het over je stoornis gaat.
Wat de ldvd betreft, dat is iets waar we allemaal doorheen moeten, anders zouden we hier niet zijn. Zou het niet leuk zijn dat we gewoon de emos konden uitschakelen? Ach het is nu eenmaal niet zo. Ook de relatie, wel de liefde van je leven, van jou kant mss wel, maar gaat het niet, dan was hij niet de juiste voor je. We doen ons steeds sterker voor dan dat we zijn, maar snotteren doen we dan hier, tegen volslagen onbekenden, omdat het oplucht. Om de antwoorden/reacties die je hier hebt.
Denk nu aan jezelf en geloof me als de liefde sterk genoeg is overwin je alles, mijn ouders zijn daarvan het perfecte voorbeeld!
Sterkte,
Speler
Life is what you make of it...or not!
Don't let my nick fool you.
Don't be a rabbit, let the hunters see what you think of them!
Lieve Ikke, Vergeet niet dat
Lieve Ikke,
Vergeet niet dat deze jongen je een paar keer de grond inboorde, zoals je zelf in dit blog vertelt. En juist op het moment dat je vreselijk kwetsbaar was. Hij had er rekening mee moeten houden dat hij het uitgemaakt had en dat je dus verdriet had. Tact is een goede eigenschap...Weet je zeker dat je zo'n iemand wilt?
Wat je stoornis betreft: dat zou je hem kunnen meedelen, maar.. eh.. helpt het wat als dat waar hij problemen mee had in de relatie met jullie, een naam heeft? Hij zal er ook dan nog problemen mee hebben...
Sterkte,
Geraldine.
Bedankt voor je reactie
Ik zou graag willen dat ik die emoties uit kon schakelen zoals hij dat doet. Hij geeft me continu aan hoe goed het wel niet met hem gaat en dat ik zo'n zware riem ben. Maar toch heeft hij een zwak voor me blablabla.. Ik wordt daar dus echt gek van. Het lijkt net of hij dit met opzet doet. Toen ik het hem gisteren vertelde werd hij boos dat ik ook al een vriendschap op het spel zet. Maar ach een vriendschap is toch dat je er voor elkaar bent als je het moeilijk hebt.. Van zijn kant blijkt geen steun.. Ik ben geneigd hem een mail te sturen met daarin het een en ander en als afsluiting dat ik hem niet meer hoef te spreken of zien.
Zoals vandaag, hij komt online en begint als eerste om wat geld te zeuren heeft me niet eens gevraagd hoe het nu werkelijk met mij ging.. Hij stuurde me liedjes die volgens hem heel gaaf zijn en hem vrolijk maken.. En ik pik het allemaal maar, me telkens te laten kwetsen... Ik geef teveel om hem en zelfs als hij me nu nog een tweede kans zou geven.. neem ik die met open armen aan..Maar die zit er gewoon niet in:(
:(
:(
..
En liefde, tja.. de band met mijn ouders is zeer afstandelijk.. dus thuis ontvang ik geen/weinig liefde.. Dus voel me op dit moment erg.... alleen....
Vervelend voor je, dat je er
Vervelend voor je, dat je er zo alleen voor staat, dit maakt het allemaal niet echt makkelijker. Wat ik hoor uit jou reactie is dat je eigenlijk min of meer elke vorm van aandacht in eerste instantie aanneemt van je ex. dus ook de negatieve aandacht zoals, wanneer hij begint over geld of jouw mededeeld hoe gelukkig hij is. Ik begrijp heel goed dat je dat doet, want aan de ene kant ben je al dol gelukkig dat jullie met elkaar communiceren, dus op het moment zelf maakt het je evne niet uit waarover, maar al snel zul je je wel rot gaan voelen, omdat jij liever toch over andere dingen praat, zoals je gevoelens bijvoorbeeld. Het ergste is meetal idd ook dat je op het moment zelf er eigenlijk niets van wil zeggen, omdat je waarscheinlijk bang bent dat hij het verkeerd opvat en je het contact met hem op deze manier zal verliezen. Dit is namelijk bij mij ook min of meer het geval. Mijn ex en ik zijn inmiddels 4 maanden uit elkaar na een relatie van 4.5 jaar. In het begin hadden nadat het uit was hadden we ook redelijk tot veel contact met elkaar, maar dit contact was niet gebasseerd op ware vriendschap. Ik ben mijzelf gaan beseffen op een gegeven moment dat het ook nooi op dit moment ware vriendschap zou kunnen worden, met wederzijdse verwachtingen. namelijk wil ik hem terug en ja van zijn kant was het dnek ik een vorm van plichtsbesef, omdat hij wist dat ik nog gevoelens voor hem had. maar ook bij ons was het contact en de communicatie net zoals jij de jouwe beschrijft. Hij verteld dat het goed met hem ging en dat hij was wezen stappen en dat dit echt het beste voor ons was dat we uit elkaar zijn. Hoe meer hij zich van deze kant liet zien, hoe moeilijke het voor mij werd met hem om te gaan, we kregen veel ruzie, omdat ik steeds aangaf dat ik ook wel een sover andere dingen wou hebben. Op een gegeven moment zag hij mij eigenlijk niet eens meer als een volwaardig persoon, los van dat ik zijn ex was. In zijn ogen was ik neit meer dan een zielig persoon, dat niet wist hoe ze alleen verder moest met haar leven.
wat ik je graag mee zal willen geven is dat je moet proberen om afstand te tonen vanauit jezelf. Namelijk is het vaak zo dat als er twee mensen uit elkaar gaan er vaak een is die met liefdesverdreit zit en de ander pakt zijn leven op. wanneer de persoon met liefdesverdreit zijn ex laat merken dat hij of zij hem terug wil, zal de ex zijn leven in wezen nog rooskleurig gaan zien. ik zal proberen om dit uit te leggen. jou ex in dit geval kan zijn leven lijden zoals hij dat wil en daarnaast hoeft hij zich ook niet druk te maken over zijn toekomst, hij weet namelijk dat hij bij jouw terug kan als hij dat zou willen. zo iemand hoeft niet veel zorgen te hebben en kan alles uitproberen ook eventueel met andere meiden, want zal dat niets worden dan is er een weg terug naar jouw. Maar zodra jouw ex weet dat er geen weg meer terug is, tenminste als jij dit hem laat merken, dan breekt er voor hem ook ene fase aan waarin hij weer na moet gaan denken over zijn leven en over wat hij heeft verloren. Je zult merken dat zijn leven zoals hij nu steeds tegen jouw zegt dat het zo goed met hem gaat, ineens een stuk minder zal zijn.
Ik bedoel hier niet mee te zeggen dat je hem terug moet pakken of hem verdreit moet doen, maar op deze manier zul je zien dat je zelf ook wat sterker in het leven zal staan.
Ik zelf heb nu ook bijna twee weken gene contact meer met mijn ex en hoe graag ik ook bij hem zou willen zijn het geeft me wel weer wat kracht terug, dat ik na enkele terugvallen toch sterk genoeg kan zijn om het contact niet steeds op te zoeken. Ik merk nu ook ana de houding van mijn ex dat hij dit maar een vreemd gebeuren vind en eignelijk snapt hij niet zo goed, waarom ik mij inees zo luchtig tegen hem opstel. steeds begint hij mij vragen te stellen of ik misschien ene nieuwe liefde heb etc.
voor jouw de komende tijd wat je ook zal doen, wens ik je in ieder geval heel veel succes en als je het evne niet ziet zitten, schrijf het dan gewoon van je af op dat soort moment.
Liefs
Lilly Bedankt voor je reactie
Hoi Lilly,
Bedankt voor je reactie. Ik ben nu een maand verder en heb hem in die maand nog een keer gezien en om de 2 dagen gesproken.
Dat hij het uit maakte kwam echt als een klap.Zo onverwacht de dagen ervoor leek hij nog zo verliefd te zijn. Zijn argumenten deden mij ook veel pijn
- Hij zag mij als een loodzware riem die hij nu afgedaa heeft.
- Is weer opgebloeid
- Gaat ineens verhuizen van een dorpje naar Amsterdam, wil zijn eigen pad volgen
- Deed alles om mij gelukkig te maken maar er kwam niets terug van mij blijkbaar.
- Zijn vlammetje was uit; houd niet van mij.
- Geloofd en vertrouwd mij niet. Was boos dat ik wel eens een smsje gestuurd had naar een andere jongen en hij dacht dat ik vreemd gegaan ben wat totaal niet waar is.
- Wil ineens nieuwe mensen leren kennen, terwijl hij nooit vrienden gehad heeft, zijn moeder zei me altijd dat hij altijd iemand geweest is die het liefste alleen is.
Tijdens ons gesprek gaf hij dat niet aan behalve dat hij zijn eigen pad wilde volgen. Alles leek weer goed en aardig en ik dacht we kunnen normaal tegen elkaar doen. Maar zijn gedrag is zo omgeslagen van sociaal, lief en aardig naar bot, hard en afstandelijk. Ik werd tijdens een telefoongesprek aangevallen op allerlei punten en als ik uitleg gaf was dit niet waar. Ik vertrouwde hem niet zei hij dan. Een tweede kans zit er echt niet in al had ik dit graag gewild. We zeiden ook altijd dat we zo perfect bij elkaar paste zelfde interesses, hobby's, etc. En nu ziet hij mij als een last waarvan hij is bevrijd. Ik vraag me dan ook af of hij eigenlijk wel plezier heeft gehad tijdens onze relatie en of hij wel eens denkt aan de leuke momenten in plaats van alle misverstanden te benoemen.
Zaterdag toen ik hem vertelde over mijn Borderline werd hij oko boos. Dat ik dit nooit eerder tegen hem verteld had. Aan de ene kant begrijp ik zijn reactie wel omdat ik buiten zijn weten om gesprekken gehad heb bij de dokter en een psycholoog maar door schaamte en angst dat hij mij ging verlaten wilde ik eerst de uitslag daarvan afwachten. Zelfs dit geloofd hij niet.
Zondag vroeg hij geen enkele keer hoe het met mij ging. Hij vroeg naar spullen ( geld en een memory stick). Ik raakte wat geirriteerd hierover en vroeg hem of hij de knuffels die ik ooit gekregen heb ook terug wilde en dat ik ze anders wel weg gooide. Achteraf heb ik veel spijt van deze opmerking maar waarom? Omdat ik geen zin heb in ruzie en een band kwijt te raken voor een toekomstige vriendschap.
Wat je zegt over het idee geven dat ik het erg vind heb ik niet gedaan. Ik heb al vrij snel een rol gespeeld dat ik het ook wel beter vond zo etc, etc. Ik vraag me af of dit wel goed geweest is en of ik niet eerlijk moet zijn tegenover hem.
Verder is hij nog steeds bezig met me controleren. Offline weergeven kijkt hij naar mijn msn naam, wil nog steeds weten met wie ik weg ben geweest en waar. Zijn gedrag maakt me alleen maar gefrustreerder. De ene keer wel contact, de andere keer niet, de ene keer geeft hij niet om mij en de andere keer heeft hij een zwak voor me en geeft hij om me als een GEWONE vriend. Daar legde hij de nadruk telkens op. Als ik hem sms reageert hij er niet op maar belt me wel eens op. Hij heeft me ook al een aantal keer gevraagd of ik een ander had. Ik gaf aan dat ik hier nog niet over nadacht en stelde hem dezelfde vraag. Hij zei me dat hij er nog niet over nadacht maar er wel voor open stond.
Het was gisteren ook erg toevallig dat we tijdens ons msn gesprek hadden over het liedje wat we op dat moment aan het luisteren was te maken heeft met zomer ( Summertime & Zomervibe).
Hij had nog geen nieuwe mensen leren kennen en was nog niet uitgeweest omdat hij het rustig aan wil doen. Ik vraag me af waarom hij zegt dat het goed gaat met hem en dat hij uitgaat terwijl dit achteraf niet zo blijkt te zijn. De foto's van mij heeft hij pas sinds kort van de muur gehaald. Ikzelf heb al zijn fotos en spullen in een doos gestopt. Hij voelt zich heel vrolijk en blij en mist mij niet, waarom ik dan wel? Soms vind ik me echt een gans omdat ik dat wel heb en me rot voel en bijna de hele dag aan hem denk.
Aan de ene kant weet ik dat hij het echt niet wil proberen een tweede kans te geven zodat ik kan laten zien dat er aan de problemen gewerkt kan worden en dat de relatie goed verloopt maar aan de andere kant hoop ik dit stiekem toch wel..
Borderline
Hey Ikke,
rot om te horen dat je ex je eigenlijk als een stuk vod behandeld nu. Maar zo gaat dat nu eenmaal, wel niet voor iedereen god zij dank, maar als je wat verhalen leest is het wel vaak zo. De opmerking die je hem gaf over de knuffels, wel dat is een normale reactie denk ik, zou ik zelf ook wel doen. Dat je ex zich anders heeft voorgedaan toen jullie samen waren, dat is zijn probleem en moet hij niet als argument tegen jou gaan gebruiken, maar hier heb je natuurlijk niet veel aan. Ik merk ook dat je hem heel graag terug wil, en dat begrijp ik ten volle, maar denk aan het waarom het niet ging.
En hiermee wil ik niet zeggen dat je enkel jezelf moet gaan analyseren, maar de combinatie van hem, jij, jullie en de omstandigheden. Er zijn zoveel variabelen.
Ook wil ik wat kwijt over de Borderline, ik wil niet zeggen dat je dat niet kunt hebben, maar ik denk dat je ermee kan leven, goed de ene dag al wat moeilijker dan de andere. Ik heb in de vlucht al eens wat gelezen over borderline en autisme en al die aandoeningen en moet zeggen dat ik best wat kan weerspiegelen op mijzelf, maar heb ik dat daarom of ben ik dat? Ik ben overtuigd van niet, maar ik heb nog geen analyse laten stellen. Ach die dokters zijn ook maar mensen, dus verkeerde diagnoses zijn snel gemaakt.
Ik hoop dat je je niet laat gaan en veel sterkte,
Speler
Life is what you make of it...or not!
Don't let my nick fool you.
Don't be a rabbit, let the hunters see what you think of them!
Frustrerend
Vandaag weer slecht geslapen. Het is allemaal zo frustrerend en verwarrend.
Ik ben gaan kijken naar onze relatie en merkte dat we weinig tot geen ruzie hadden. De mogelijkheid om ieder zijn ding te doen, samen dingen ondernemen. Maar toch, zie ik mijzelf als de fout in de relatie. Ik kan gewoon niets opnoemen aan hem wat fout was, beter kon, mij irriteerde. De breuk kwam ook totaal onverwacht en hij wist in het begin zelf ook niet waarom hij het uitgemaakt had. Maar ineens voelde hij zich beter, opgebloeid en maakt plannen voor het wonen in Amsterdam. Iets wat mij ook als een shock kwam, hij heeft nog nooit over zulke plannen met mij gesproken.
Mischien heeft dit te maken dat ik nog veel .. heel veel voor hem voel. Tijdens de relatie heb ik dit nooit duidelijk laten blijken. Hij dacht dat ik al een ander had tijdens de relatie, hem het gevoel geven dat hij niemand was.
Dat doet pijn, ik wil nooit iemand kwetsen of pijn doen. Ook loop ik met een dubbel gevoel rond dat ik niet eerlijk geweest ben over mijn gesprekken met de dokter en psycholoog. En dat ik niet eerlijk ben dat de breuk me wel degelijk nog steeds verdriet doet. Hij denkt dat ik er blij mee ben en met jan en alleman wil afspreken etc. WAT MOET IK DOEN????
.. hem een mailtje sturen met daarin beschreven dat ik geen contact wil omdat ik het toch wel heel moeilijk heb met de breuk.Dat er ?ɬ©cht nooit een ander is geweest, etc. Dat ik hem toch wel heel erg mis en dat er helaas geen tweede kans in zit waardoor ik nu voor mijn eigen rust kies. ?ɬ?f gewoon niets laten horen.
Met mijn moeder heb ik er nog over gesproken. Ze zei me al dat ik hem zowieso nooit meer zou zien. Ik vraag me dus af in hoe verre hij eerlijk is tegenover mij. Dat hij een zwak heeft voor me en dat we echt goede vrienden zouden kunnen zijn. Deed hij dit om het voor mij ''makkelijker'' te maken of omdat het ''moest''.
Het is zelfs zo erg dat ik er nachtmerries van krijg dat hij al iemand anders heeft en hier heel veel plezier mee maakt. Ik kan er gewoon niet meer tegen. Ik begrijp niet waarom hij niet wilde vechten voor de relatie of mij een tweede kans wil geven en dat hij zo vrolijk en blij is en tegen vriendinnen zegt dat hij het er nog soms moeilijk mee heeft en me nog niet wil zien. Paar dagen geleden had ik hem voor het laatst gesmst. Daar ben ik mee gestopt, krijg geen enkele reactie van hem ook belt hij me niet hoe het met me gaat.
Hij wil een vriendschap al komt die nu veel vanuit mijn kant. Ik heb het zwaar nu omdat ik (probeer) hem niets meer te laten horen, of toch wel... een mailtje??
Mischien dat een van jullie tips heeft voor me.. of een reactie wil geven. bedankt!!..
xxx
Lieve Ikke, Je reacties zijn
Lieve Ikke,
Je reacties zijn niet meer dan normaal. Alles valt in 1 klap weg, alle zekerheden vanonder je voeten. Weer van 0 beginnen. Best wel moeilijk.
Wat ik ook merk is dat er weinig communicatie was over beider gevoelens, niet echt goed, maar dit is niet enkel jou fout.
Dus alles is niet jou fout, best mss de helft, als je dat al kan berekenen. In een relatie ben je met 2 om fouten te maken die leiden tot situaties waarin je terecht komt.
Wat betreft je contact, wel als je dat beter doet voelen (niet alleen op het ogenblik) om hem om antwoorden te vragen, doe dan wat je hart je ingeeft.
Persoonlijk zou ik dat niet doen, al is dat best wel moeilijk (je bent dus niet alleen), en zou ik zeker niet vertellen hoe moeilijk dat ik het heb, maar dit is enkel een persoonlijke mening. Anderen zullen zeggen dat ze dat wel doen, gewoon omdat dat voor hun evenwicht is.
Hij neemt ook geen contact meer met je op, dus...
Veel sterkte,
Speler
Life is what you make of it...or not!
Don't let my nick fool you.
Don't be a rabbit, let the hunters see what you think of them!
Gesprek gehad met de psycholoog
Hallo,
Daar ben ik weer. Ik heb vandaag een gesprek gehad met mijn psycholoog. Onder andere over mijn relatie. Ze kwam tot de conclussie dat ik wellicht al langer met depressieve gevoelens heb rond gelopen en dit van me af geschoven had.
Alle punten uit de relatie komen overeen met depressieve stoornis. Ook heb ik gesproken met een klasgenootje die al 2 jaar depressief is en ze herkende de problemen in mijn relatie al was daar het verschil dat haar vriend wel wist dat ze depressief is. Bij mij is dat pas n?ɬ° het beindigen van de relatie. Ook vond de psycholoog dat ik een brief naar hem moest schrijven met daarin al mijn eerlijke gevoelens en over de depressie. Want wat heb ik te verliezen zei ze..
Ik vind het heel moeilijk om een brief te schrijven omdat ik weet dat hij hier niet op zit te wachten.. of toch wel.. Hij wil het toch geen 2e kans geven ook al heb ik nu hulp, therapie, etc en dat hierdoor de relatie gered kan worden.
Het ergste vind ik nog dat hij geen enkele keer heeft gebeld hoe het met me gaat, etc. Hij gelooft niet eens dat ik deze klachten heb!.
Maar ja.. ik ga nu een boek lezen over depressie te lijf. En ga flink nadenken over de brief die ik moet schrijven.
xxx
Nachtmerries...
Elke nacht maar weer word ik om 5 uur 's nachts wakker van een nachtmerrie die over mijn ex gaat.. Telkens zie ik dan voor me hoe gelukkig hij is,alleen of met een ander.. Ik kan er niet tegen..
Ik heb gisteren een gesprek gehad met mn beste vriendin. Ze zei me ook om niets te laten horen. Dat doe ik nu al 4 dagen en heb nog niets van hem gehoord of hem nog online gezien.. Daardoor krijg ik weer gedachtes in mijn hoofd of hij al iemand anders heeft, etc..
Ik snap het gewoon niet dat ik totaal niets van hem hoor en dat hij zelfs denkt dat ik dit doe voor aandachttrekkerij. Terwijl ik me echt rot voel en depressief.. ik word er zelf ook gek van.. Die brief ga ik dus ook niet sturen..
Morgen toch maar slaap pillen halen..
Merrie in de nacht
Lieve Ikke,
date je nachtmerries hebt is volkomen normaal. Je denkt wss ook nog constant aan hem. Je doet er wel goed aan om slaappilletjes te halen en te nemen, maar doe dit wel op een verantwoordelijke manier, dus eerst dokter en ga regelmatig terug. Ook een gewone huisdokter kan een luisterend oor zijn en in de beste positie dan om de medicatie op verantwoorde wijze op te volgen.
Voor de rest kan ik je alleen maar sterkte toewensen, dus bij deze en je weet deze site heeft steeds een luisterend oor. Ook wil ik steeds naar je luisteren op msn als je dat wenst.
Veel moed,
Speler
Life is what you make of it...or not!
Don't let my nick fool you.
Don't be a rabbit, let the hunters see what you think of them!
Frustrerend.. :(
Hai,
Tja, ik denk automatisch zo nu.. echt klote zooi.. vooral omdat ik nog in een shock zit waarom het voorbij is. In mijn ogen ging het allemaal zo goed en heb echt niets waaraan ik het gemerkt zou moeten hebben. Ineens voorbij ?ɬ©n waarom? Zijn vlammetje is uit zegt hij. Maar toch heeft hij een zwak voor me en geeft hij om me als GOEDE VRIEND.. met de nadruk daarop.. zo zei hij het mij. Het vreemde is ook toen hij me dumpte, hij zelf niet eens wist WAAROM.. uiteindelijk heeft hij door het praten met bekende gevonden waarom... Hij wil zijn eigen pad volgen, deed teveel om mij gelukkig te maken, verwaarloosde zichzelf (blijkbaar).
?ɬ©n toch vraagt hij me voortdurend of ik al een ander heb, met wie ik wat ga doen, hoe laat ik ga slapen, etc.. WAAROM???... Ik heb nu een week niets laten horen en heb ook niets van hem gehoord.. uit zichzelf smst hij niets.. heeft wel 3 keer uit zichzelf gebeld om mij ff de grond in te boren..
En dan nog mis ik hem.. het liefste wil ik nog een kans om te laten zien WIE ik ben... hij vertrouwd, geloofd mij niet... pff tis zo zwaar dat ik gewoon nachtmerries heb dat hij al een ander heeft, met anderen date, etc.. Terwijl ik hier niets aan kan doen, het is zijn leven.. maar toch..
Nu moet ik van de psycholoog een verhaal schrijven over onze relatie.. dit valt me ?ɬ©cht zo zwaar.. stel het elke keer uit.. vooral omdat ik geen enkele rot herinnering heb.. alleen maar mooie, leuke, etc..
Ik vraag me af of hij niet een masker opgezet heeft om zijn ware emoties te verbergen tegenover mij... ik kan gewoon niet geloven dat hij, als overgevoelig persoon, het geen enkele keer moeilijk heeft..
Ach, ik merk vanzelf wel of hij eens aan me denkt of mist wanneer hij contact op neemt..
En via msn is prima.. lijkt me erg prettig om via msn erover te praten.. vooral omdat er hier thuis niet naar me geluisterd wordt:(
Zaterdag:(
Het is nu een maand uit en het wordt steeds zwaarder.
Met veel vriendinnen erover gepraat maar het helpt me niet..
Ik krijg nu zelfs rare gedachten....
Zou hij het hebben uitgemaakt omdat hij mijn gedrag beu was?
Tijdens het moment dat hij het uitmaakte zei hij dat hij niet met me kon praten en dat zijn vlammetje uit is...en hij eerst de vakantie wilde afwachten.. maar ik had de dag ervoor geirriteerd gereageerd op hem.. wellicht was dit de druppel geweest.. :S
Tijdens het gesprek heeft hij het gehad over het volgen van zijn eigen pad.. en niet over zijn vlammetje.. Dat ik wakker geschud ben door het uit te maken was volgens hem te laat en een 2e kans geven zat er niet in..Hij zat met een dubbel gevoel de 1e dagen.. Ik zag ook dat hij zich geen houding wist te geven tegenover mij..
De gesprekken die ik hierna heb gehad gingen vooral over zijn opgekropte frustraties... Dat ik wel eens smste met een andere jongen (uit aandacht, verder niets)... Wel eens gelogen had.. Hij in mijn schaduw stond.. hij alles deed om mij gelukkig te maken en er weinig terug kwam, zichzelf verwaarloosde.. :S:S:S.. Hij me niet vertrouwde en geloofde en of ik het stapwereldje waarin ik vroeger leefde miste, hij dacht dat ik een dubbele persoonlijkheid had, etc.. Er kwam niet naar voren dat zijn vlammetje uit was, enkel en alleen frustraties.. Dat hij was opgebloeid en blij was.. Mij niet miste maar wel aan me dacht hoe het met me zou gaan..
Nu vraag ik me dus af.. ging het wel om het vlammetje.. of over zijn frustraties.. Omdat hij me wel telkens vraagt waar ik heen geweest ben, met wie, hoe laat ik naar bed gegaan ben, wat ik ga doen, met wie, etc... Al heb ik hem nu een week niet gesproken.. Ook hoe ik zou zijn in een nieuwe relatie en of ik snel een nieuwe relatie zou kunnen hebben.. Mijn antwoord was natuurlijk NEE.. maar hij stond er wel voor open:S.. Hij wil me ook nog niet zien, heeft een zwak voor me en geeft om me als goede vriend..Ook vroeg hij in welke opzichten ik al veranderd was.. en hij trots op me is.. :S
Ik heb me telkens voorgedaan of ik er vrede mee had en dat we inderdaad om gingen als beste vrienden.. Achteraf heb ik hier spijt van omdat hij al het idee had dat ik niets om hem gaf.. hij NIEMAND was..
Ik wordt gewoon gefrustreerd van al dat denken en gehoop.. Wat zou ik een moord doen voor een 2e kans.. te laten zien dat ik veranderd ben en ervoor wil vechten en hoeveeeeel spijt ik wel niet heb.. Al weet ik gewoon dat hij dat ?ɬ©cht niet wil.. hij mist me niet (anders hoorde ik wel wat van hem).. en is opgebloeid.. Zijn msn naam is ook nog eens : released pressure.. had hij eerst een hekel aan msn, nu is hij echt vaak online.. kijkt op offline weergeven naar mijn msn naam.. etc..
De nachtmerries komen elke nacht terug.. hij ?ɬ©n een ander; hij wilde toch zijn eigen pad volgen:(..
Ik probeer het te verwerken en plaats te geven al vind ik dit zoooo moeilijk vooral door wat ik hierboven beschreef.. ik weet gewoon niet meer waarom het over is.. vlammetje uit, frustraties, etc..
Ben benieuwd hoe jullie erover denken
ik denk dat iedere man die
ik denk dat iedere man die het uitmaakt iemand anders heeft gevonden
En ik denk dat dat onzin is
En ik denk dat dat onzin is
. Op z'n zachtst gezegd.
Natuurlijk
Natuurlijk is het onzin. Saartje, ik geloof dat je om de e.o.a. reden zeer verbitterd bent. Is dat om deze breuk of heb je al meer liefdesverdrietellende meegemaakt?
Nu wil je dit nog niet horen, en dat kan ik begrijpen, maar uiteindelijk is het heel belangrijk om zowel je ex als jezelf te vergeven, om verder te kunnen.
Liefs,
Hoop
Ik hoop het niet
Nou ik hoop niet dat hij al een ander heeft, dan voel ik me wel zeer hard voorgelogen dat het allemaal aan mij ligt.
Toch krijg ik steeds die gedachten, omdat hij ineens wel de gehele dag msn aan heeft staan ?ɬ©n eerst niet.. Wellicht wacht hij tot zijn nieuwe prooi online komt of wat dan ook.. en hij staat de hele dag op afwezig.. mischien om mij te misleiden.. Maar dit zijn allemaal gefrustreerde gedachten.. Hij zal wel via msn mensen leren kennen maar of hij een ander heeft... ik weet het niet.. Vandaag had ik een dubbel gevoel.. Aan de ene kant wil ik graag een 2e kans om te laten zien dat ik ?ɬ©cht wil werken aan de relatie en dat ik ?ɬ©cht alles ervoor over heb om te veranderen. Want toen ik ging nadenken is het grotendeels mijn fout dat de relatie is misgelopen. Ik heb hem teveel het gevoel gegeven dat hij niet op mijn 1e plaats stond..En dat is wel altijd zo geweest..
Vandaar ook dat dubbele gevoel.. Gezien zijn gedrag tegenover mij en de gesprekken denk ik dat hij het daarom heeft uitgemaakt.. en niet omdat zijn vlam uit was maar vanuit opgekropte frustraties die er nu uit zijn waardoor hij zo blij is.. en ik niet.. Ik hoop dat hij toch na een tijd rust beseft hoe hard ik wil vechten voor hem ?ɬ©n de relatie om het vertrouwen terug te winnen.. maar HOE?????????????????????????????!!! Iemand tips??????!!!
Bl?ɬ©h!
Ik heb hem gisteren weer gesproken. Het gaat o zo goed met hem.. Maar met mij.. o zo slecht.. Hij negeert mijn opmerkingen en begint telkens vragen te stellen over andere zaken...
Wanneer ik interesse toon in hem wat hij zoal gedaan heeft geeft hij hier geen antwoord op. Het is een roalercoaster geweest voor hem en laat het allemaal op hem af komen...al mag ik niet weten wat, enzovoort. Ik moet mezelf eerst op orde krijgen en hem los laten en laten gaan...
Het is zo vreemd allemaal. Ik voel me echt depri en hij voelde zich na 2 dagen al goed (zegt hij). Ik wil hem ook zo graag los laten maar het lukt me op dit moment niet..
Van de psycholoog moet ik nu een verhaal schrijven over de relatie, maar dat kan ik niet. We hadden nooit ruzie maar kleine irritaties.. Ik wil telkens beginnen maar als ik dit doe voel ik me nog meer depri.. Allemaal leuke herinneringen...
Hmmz
Ik voel me nog steeds rot!