Pffz, ik ben helemaal nooit iemand om zoiets op te gaan schrijven, maar met dit moet ik gewoon even mijn hart luchten.

Het ging al een tijdje niet zo goed tussen mij en me vriendin, maar ik dacht dat we weer de goede kant op gingen. Niet dus.... vanavond een leuk gesprek gehad dat als einde had: ' ik wil je 2 weken niet zien om me gedachten op een rijtje te zetten'. Auw...

even wat voorinformatie:

Ze werkt nu tegenwoordig in het weekend voor stage en doordeweeks heb ik niet zoveel tijd. Dus ik ging onbewust een beetje afstandig en lullig doen.

Toen begon ze 3 weken geleden met 'het gaat niet zo goed he', maar ik had het nog niet egt door, ik gaf er om eerlijk te zijn niet zo veel om. Maar toen na dat gesprek ging ik denken en toen besefte ik pas hoeveel ik eigenlijk van dat meisje hield!

Om onze relatie te redden heb ik tal van leuke dingen gedaan: roos op kussen leggen als ze niet thuis is, snel een kusje komen brengen terwijl je eigenlijk geen tijd hebt etc. etc. Maar het scheen niet te helpen....

dus nu 2 weken haar niet zien... zou bij pasen blijven slapen, zondag naar haar familie gaan... maar nee, nix meer.... ik heb nog steeds hoop dat het goed komt, maar ik weet dat het verstandiger is om dit hoofdstuk af te sluiten hoe pijnlijk het ook is :S

en dan is er trouwens ook nog een andere jongen in het spel. hij heeft het net uitgemaakt met zijn vriendin, maar ik weet dat hij tog wel een oogje op mijn vriendin heeft... en om eerlijk te zijn ben ik bang dat ze hem ook leuk vindt....

zucht liefde doet pijn

RS