Ik word gek!

afbeelding van Dearest

Ik begin gewoon gek te worden geloof ik.
Nu moet ik er toch wel overheen zijn?
Maar nee, sinds afgelopen weekend is het hem weer gelukt.
Mij helemaal gek maken met die blik van hem...

Sinds ik hem weer heb gezien hoop ik alleen nog maar dat we bij elkaar komen. Zoveel wees erop. Hij is waarschijnlijk niet gelukkig met zijn vriendin, en hij kon zijn ogen niet van me afhouden. Hij had dan wel wat gedronken maar helder was hij wel op dat moment. Op het laatst werd meneer aangeschoten maar toen was alles al gezegd en gedaan. Hij zei dingen, dingen die mij lieten twijfelen. Om het uit te leggen is veel haha, maar heb er een verhaal over geschreven genaamd de lijn is doorbroken en staat hier nog zo voor het grijpen ?Ǭª http://www.ldvd.nl/node/5672

Ik maak mezelf kapot. Er zijn nog net geen tranen, maar heb het nu zovaak weer over dat feest alleen maar vanwege hem.
Ik mis hem gewoon zo! In mijn hoofd zie ik alleen zijn naam en zijn gezicht. Als ik hem ga vergelijken met anderen stijgt ie er gewoon bovenuit. Okay, ik begin nu ook zijn mindere kanten te zien. Hij drinkt nogal veel en was laatst dus ook dronken. Zijn vriendin wilt niet dat hij drinkt, en haalt het dus in als zij er niet is, dat is wel overduidelijk.

Ik baal er gewoon van. Al die vragen weer, de hoop dat het misschien binnekort weer goed gaat komen omdat iedereen gewoon aan het afwachten is wanneer het uit gaat. Dat duurt volgens velen niet lang meer.

Ik maak mezelf gewoon gek, ik zou lef moeten hebben en het hem gwn moeten vragen, maar dat lukt me niet! Gek word ik ervan. Ik wil niet de stalkende ex zijn. In het begin heb ik namelijk al zoiets doms gedaan! Heb via msn een vriendin van mij op hem afgestuurd, nouja. Zij vond dat nodig dus waagde ik een gokje, misschien kon ze ons weer bij elkaar brengen maar dat liep niet echt goed af.

De laatste dagen ben ik zo in de ban van hem, heb het steeds weer over hem, hoe grappig hij wel niet was op dat feest enz. Wil nu ook steeds weer op zijn pagina kijken van wie hij berichten heeft gehad. Maar ik weet gewoon dat die berichten me altijd pijn doen. Tis net alsof ik mezelf pijn wil doen :S Maar kan me er nog net van tegenhouden om niet te kijken. Pff...op dat feest was alles weer als vanouds, de lol die we samen hadden, die we na de break van ons niet meer gehad hebben, tis gwn fijn om dat weer terug te hebben dat vertrouwde.

Probeer mezelf af te leiden, maar zodra ik thuis ben dan gaat het gewoon goed mis. Wil hem gwn zo graag terug, dat ik er gek van word.
Ik kan nog wel lol hebben maar hij zit altijd nog in mijn hoofd. Weet zelf ook wel dat ik gewoon moet genieten van het leven! Maak veel lol en plezier en er komt vast wel iemand op je pad. Maar dat laat je zo lastig toe met een ander in je hoofd!

Groetjes,
Dearest...
Pfff...moest het echt gwn ff kwijt...

afbeelding van Jeronimo

Hoi Dearest, Van je af

Hoi Dearest,

Van je af schrijven is opzich wel een goede bezigheid + de reacties van anderen kunnen je misschien wel tot nieuwe inzichten brengen.

Je bent nu overduidelijk aan het idealiseren. Je plaatst hem in je hoofd op een voetstuk. Hij is het helemaal..... maar probeer nu eens rationeel te denken... is hij dat nu echt? Het is toch niet voor niets uit gegaan. Hij heeft je verlaten voor een ander (als ik het goed heb) of hij heeft vrij snel alweer een ander. Is toch niet helemaal koosjer als je het mij vraagt. Wie weet doet ie dat in de toekomst wel weer.

Probeer eens kritisch naar jullie relatie en naar hem te kijken. Was het allemaal echt zo mooi? Blijkt dat allemaal niet het geval te zijn geweest... probeer die gedachten dan eens vast te houden. Praat tegen jezelf... desnoods hardop! Schop jezelf eens onder dat kontje!

Ga eens bij jezelf te rade hoe jullie relatie er over een jaar of meer uit zal gaan zien met jullie geschiedenis in je achterhoofd. Ziet het er dan nog rooskleurig uit? Zo ja... dan moet je er maar voor gaan, maar de vraag is of hij er ook zo over denkt.

Ik weet dat het heel moeilijk is hoor, echt... ik idealiseer ook nog steeds, maar het rationeel denken gaat steeds beter.

Heel veel sterkte Dearest! Keep it up!

afbeelding van Dearest

Aan Jeronimo...

Bedankt voor je reactie,
Nouja, hij was mijn eerste serieuze relatie, en het was super!
Nee, hij had na 2maanden een ander gekregen, dus niet laten vallen voor een ander.
Het zat namelijk zo, we waren beide aangeschoten op een avond en van het een kwam het ander. Daarna vonden we elkaar heel erg leuk en was hij verliefd op me geworden. Dat was duidelijk te merken en volgens een goede vriendin van mij dat ook een goede vriendin van hem is kon hij maar niet stoppen met het vragen van dingen over mij...hij was zot van mij! We kregen wat met elkaar en we waren niet uit elkaars armen te krijgen. Niemand had het verwacht, maar iedereen vond ons een pefect stel en dat vinden ze nu nog steeds.
Op een gegeven moment ging ik met school een week weg naar het buitenland. Hij kon me helaas niet uitzwaaien, wat ik erg jammer vond. Ik kwam terug en we hadden met 2 vrienden een week later afgesproken om een dagje weg te gaan. Die dag was hij zo verlegen, zo stil! Hij voelde zich duidelijk ongemakkelijk tegenover mij en hij keek zelfs naar andere meisjes, ik wist niet meer wat er aan de hand was!
Die avond heb ik het over msn (!) gevraagd wat hij nou wou. Het zag er allemaal niet rooskleurig meer uit. HIj wist het niet. Later zei die dat het misschien beter is om alleen vrienden te blijven, maar hij wou me zeker niet kwijt.
Dus zodoende, vrienden geworden. Tot laatst, zei die dat ik degene was die het uitmaakte en hij niet wist waarom! Tot mijn grootse verbazing! Drm vraag ik me af of hij het nou wel echt wou...

Zo dat ook ff vertelt haha, misschien nu wat duidelijker zo?
Maarja, probeer ook steeds tegen mezelf te zeggen, zo geweldig was het toch niet? maar gewoon zo lastig als je na maanden weer zo'n fijn gesprek heb met elkaar en alles was zoals het was toen je met hem had!

afbeelding van Jeronimo

Dus hij heeft het

Dus hij heeft het uitgemaakt, maar zegt dat jij het hebt uitgemaakt? Hmmm vaag... Ook vaag dat het uitgegaan is nadat jij een weekje weg bent geweest. Heeft hij haar niet toevallig toen al leren kennen? Hoeft natuurlijk niet, maar ik vind het toch wel raar.

Zorg dat je duidelijk naar hem toe bent als je hem alleen tegenkomt. Dat je hem terug wil, maar dat hij dan wel voor je moet gaan. Als hij het niet zeker weetd, zeg dan dat je dan een tijdje geen contact meer wil. Dat hij dan eerst de dingen voor zichzelf op een rijtje moet zetten en dat je geen 2de keus wilt zijn.

Zoiets?

afbeelding van Dearest

Nee, hij het verhaal van

Nee, het verhaal van haar ontmoeten had ik gehoord nadat het een maand met ons uit was. Het was op een verjaardagsfeestje, ze moest eerst niks van hem hebben en later hadden ze toch wat met elkaar.
Jaa, dat zei die op het feest. Terwijl hij na twijfeling tegen mij zei: misschien is het het beste als we vrienden blijven. Geen idee hoe het verder was gegaan als ik niks van die vreemde dag had gezegd, misschien waren we dan nog samen gwst.

ik vond het ook al zo vreemd dat hij zo omsloeg. Ik weet dat hij onzeker is van zich zelf enzo, misschien dat het daar aan lag. Want ik deed precies hetzelfde als hem, ik weerspiegelende zijn gedrag. Die stomme verlegenheid ook!
Daarom vraag ik het me af of hij het nou wel wou. Na de break was hij ook zo verlegen naar mij, twas heel vreemd. Dat was hij namelijk nooit!

Maargoed, het probleem is dus dat ik het hem niet durf te zeggen.
HIj heeft idd niet alles op een rijtje volgens mij, is ook niet goed in beslissingen nemen. Ik zie hem waarschijnlijk binnekort weer en dan ga ik ook kijken hoe hij reageert op mij.
http://www.ldvd.nl/node/5672 dit was van de vorige x