Ik heb ook je andere blogs gelezen en ik wil je heel graag helpen, maar ik weet niet precies hoe. Je situatie is weer net wat anders dan die van mij, het is nu een maand geleden dat ze het heeft uitgemaakt. Ik heb eigelijk niks meer van haar gehoord, echt helemaal niks. Dat doet best pijn, maar ik ga zelf ook niks laten horen. En waarom niet? ze heeft mij gedumpt en nog op een hele foute manier ook...

En wat bij jou betreft, je zei een tijdje geleden dat je altijd wat onzeker was, maar daar heb j nu wat aan gedaan, en je zou nu de relatie heel anders aanpakken.... dat is mooi dat je nu aan jezelf hebt gewerkt, maar dat jij het anders zou doen betekend niet dat hij het anders zou doen.
Wat ik er een beetje uit opmaak is dat hij jou een btje probeert uit te lokken, ik denk dat hij zelf juist onzeker is, hij probeert je jaloers te maken n door te zeggen dat hij nix met andere meisjes zou doen hoopt hij dat jij ook nix met andere jongens zou doen. Mijn advies is ff gewoon niet reageren, hij heeft het uitgemaakt, jij niet. Als hij jou terug zou willen moet hij er wat voor doen, niet jij! Ik heb gewoon het idee dat hij jou een beetje aan het lijntje houd, dat hij wil weten dat jij nog van hem houd, want dat sms je hem ook, maar hij zegt het niet terug.

Ik weet dat het moeilijk is om de gevoelens om hem te bellen/smsen/mailen te negeren, maar doe het maar even... Laat merken dat je veranderd bent, laat merken dt je sterker bent geworden. De tijd zal het leren...

xx

Toen ik je stukje las, herkende ik mezelf en mijn ex erin. Natuurlijk is elk verhaal en mens anders dus het is niet te vergelijken (onthoud dat..bij iedereen is het uniek wat ze meemaken)
Na 6,5 jaar zei mijn ex dat we maar uit elkaar moesten gaan, maar hij gaf me hoop door te zeggen dat hij ons weer samen zag in de toekomst. Dat ik dit in de toekomst wel zou begrijpen, en dat ik ook meer mezelf moest worden (ik was niet meer de blije meid van vroeger) Dus ook ik ben aan mezelf gaan werken. Na 2 mnd vertelde hij me op mijn aandringen dat hij geen heil meer in ons zag en liever met iemand anders verder wilde, een nieuwe start. Hij koos ervoor om gelukkig te worden, zei hij.
Kijk ik wil je absoluut niet een rot gevoel geven, maar denk alsjeblieft aan jezelf en verander jezelf alleen voor jezelf en niet voor een ander. Ik ben nu nog steeds (4,5mnd verder) bezig met het verwerken van alles en het idee dat hij gelukkig is met een ander. Denk alsjeblieft aan jezelf...dat had ik ook moeten doen..vanaf het moment dat hij zei, ik ga weg.

Het beste wat je zou kunnen doen is het inderdaad laten bezinken. Nu heb je teveel emotie om het rationeel te benaderen. Het is een rotfase waar je nou in zit. Een soort jojo fase waar je nog hoop hebt en stiekem niet wil inzien dat het voorbij is. Die heb ik ook gehad (en iedereen hier trouwens) en sommigen zitten daar nog middenin.

Over contact met mijn ex twijfel ik nog steeds. De eerste twee weken heb ik haar gek ge-sms`t met vragen en vragen. Dat werkt dus niet. Ik was teveel vanuit emotie aan het denken.

Nu is de storm eindelijk gaan liggen die in m`n hoofd zat en hebben we voor het eerst in drie weken `normaal` emailcontact gehad. Er heerst bij beiden een soort berusting. Ik ben nu zelfs zover dat ik durf te zeggen dat ik haar niet meer terug HOEF.

Dus maak niet de fout die bijna iedereen maakt door contact op te nemen. Geef aan hem aan dat je even rust wil (dat moet ie maar accepteren) en wacht inderdaad een weekje of twee.

Ondertussen schrijf en praat je het van je af. Maakt niet uit, geef hem voor mijn part de schuld van alle ellende en wees kwaad, verdrietig en alles. Terecht of niet.

Kijk na een paar weken wat je gaat doen. Bellen/mailen of niks? Een goed gesprek kan na een paar weken heel goed zijn maar zet de gedachte van je af dat het goed zou kunnen komen. Het is NU uit en dat zal je moeten accepteren, en daar ben je mee bezig, alleen lukt dat niet in 1 dag.

Succes