Gedragen door wanhoop en verdriet glij ik langzaam af.
Af naar een andere kant, de kant van alleen en stilte.
Hunkerend naar het verleden val ik in een roes van ongeloof.
Ongeloof over de woorden die je dwars door mijn hart boorde.
Waarom doen mensen elkaar pijn die bijna onverdraagzaam is?
Pijn die voelt alsof je alle ellende door je aderen voelt vloeien.
Elk klein minuscuul detail doet me herinneren aan jou.
Waarom ben je verdwenen naar een andere toekomst?
Gebroken zit ik in mijn gedachten alles duizenden keren te herhalen.
Was dit voorbestemd zonder dat ik een programma hiervan kreeg?
Nog steeds vervlochten met jou moet ik een nieuwe weg in.
Een afslag die ik nooit genomen zou hebben maar nu moet nemen.
Ik zal je missen met al mijn hart.
Stennis
kijk, zulke gedichten bedoelde ik nou
Prachtig Stennis!
super
een woord super man ??
Een woord?
Wat bedoel je?
je weet het wel
je begrijpt me wel ?? hoop ik
sterkte
@ Eefje
Ik ben blij dat je het mooi vond. Het kwam recht uit mijn hart Eefje. Als je bepaalde gevoelens hebt voor iemand gaan dit soort teksten vanzelf vanuit mijn hoofd naar het papier/toetsenbord. Ik wist het zelf niet maar dit verwoord precies mijn gevoel op dit moment.
Groeten,
Stennis
prachtig!
Wow, wat een mooi gedicht! Heb je verhalen gelezen en klinkt allemaal zo herkenbaar. Mijn ex heeft mij na een relatie van 16 jaar (en 6 weken voor ons huwelijk) verteld dat hij niet verder met me wilde. We hebben af en toe contact om nog even over dingen te praten, maar zijn reactie is ook koel en afstandelijk en hij is eigenlijk niet meer de persoon die ik zo lang gekend heb. Zijn mededeling kwam ook compleet onverwachts en met name het feit dat hij na zo'n lange tijd er niets meer voor wil doen is echt zo frusterend. De vragen "waarom" blijven door mijn hoofd spoken. Het is nu ruim 10 weken geleden en ik merk dat de scherpste kantjes van het verdriet wel minder worden, en er zijn ook momenten dat ik me beter voel maar het verdriet is er nog steeds.
Heel veel sterkte!
@ ben er kapot van
Ben blij dat je het mooi vond.
Ik realiseer me nu nadat ik alle verhalen lees op de site dat het patroon van uit elkaar gaan bijna altijd hetzelfde is. Ze zijn koel en emotieloos, geen 2e kans, geen waarschuwing, je herkent je ex niet meer zoals je vroeger deed. Ik dacht dat ik een extreem geval was maar dat is gelukkig niet zo. Bij mij zijn de vragen van 'waarom' er ook nog maar ik heb goed nagedacht waarom ik dit wil weten. Ga ik me beter voelen dan?
Ik voel me iets beter dan de laatste 4 weken dus ik hoop dat ik de weg omhoog heb gevonden.
Sterkte
Stennis
alle verhalen
Ze zijn koel en emotieloos, geen 2e kans, geen waarschuwing, je herkent je ex niet
ja ook als je op een normale manier uit elkaar bent gegaan ben je nu de grootste vijand en trappen ze je weg totaal geen begrip meer afzetten en ze hopen je te vergeten maar of dat lukt ???
sterkte
mensen veranderen
Hallo,
De persoon waar je zo veel van gehouden hebt, die je zo graag hebt gezien... Die bestaat niet meer.
Mensen veranderen namelijk.
Evolutie noemen ze dit. Positief of negatief is hier niet aan de orde.
Mensen willen leven, en gelukkig zijn.
Als ze denken dat ergens anders te vinden, dan kunne nwe hen dat niet kwalijk nemen.
Het gras is altijd groener aan de andere kant.
Groeten,
Nico