Start

Ik zou nog zielsveel van hem, gister heb ik hem gebeld!

afbeelding van Missy23
Zat, 27/01/2007 - 15:23 — Missy23

Gister heb ik mijn ex gebeld, eigenlijk heel dom, maar ik deed het in de hoop dat hij toch niet thuis zou zijn.. maar na tien keer overgaan, klonk ineens zijn stem, ik schrok. Wat moest ik nu zeggen??
Het eerste wat ik zei was: mis je me? Hij zei: ik mis je heel erg,lieverd. maar het komt nooit meer goed met ons vanwege mijn ouders. Ook vertelde hij me dat hij inderdaad een nieuwe vriendin had, en dat het niet alleen bij zoenen was gebleven.
Dat deed me verschrikkelijk veel pijn.
Ik weet dat hij me mist, nog om mij geeft, maar van zijn ouders mag hij helemaal geen contact meer met me hebben, en dat van een jongen van 28! Ze hebben hem een nieuwe mobiel gegeven, een nieuw emailadres. KOrtom ik zal nooit meer wat van hem horen, want hij houd zich aan de afspraak met zijn ouders. Zijn ouders vinden mij niet goed genoeg voor hem.
Maar ik weet nu, hijgeeft nog om mij, hij zei ook nog elke dag aan mij te denken. Waarom heeft ie in godsnaam nu een nieuwe vriendin dan?en waarom laat hij me stikken na zo'n mooie liefde! vanwege zijn ouders. Dan staat hij toch heel zwak in zijn schoenen.Ook zei hij zelf: tussen ons kan het nooit meer goed komen, er is teveel gebeurd ook al mis ik je elke dag.Ik hou nog zielsveel van hem, zou hem dolgraag terug willen, maar moet ook verstandig blijven, hij is wel vreemdgegaan en heeft me veel aangedaan, Onze liefde zou nooit meer goed komen,ook vanwege die ouders van hem. Die hebben me zoveel aangedaan. Die doen er alles aan zodat hij geen contact meer met me kan zoeken. Echt alles!! ze gaan tot het uiterste.
maar ja, het gevoel ,ik voel me heel depressief en ellendig zonder hem,ik zit nu bij mijn ouders, zonder vrienden, voel me zo eenzaam. Ik verdrink hier in zelfmedelijden, heb ook geen zin om afleiding te zoeken. Het hoeft van mij allemaal niet meer. Hij was mijn grote liefde, en ik kan niet zonder hem leven!
Ik mis hem tot het diepste van mijn hart.
En ik weet dat ik altijd van hem zal blijven houden.
Ik weet het gewoon echt niet meer, onze relatie komt niet meer goed, maar ik blijf het vasthouden!!
Na het telefoon gesprek van giser ben ik weer helemaal terug bij af.
Liefs Missy

Zat, 27/01/2007 - 15:35 — Boa (of verwijderd)
afbeelding van Boa

Motvlinder

Hee Missy,

Je klinkt een beetje als een motvlinder die iedere keer naar de kaars vliegt, ondanks het feit dat hij weet dat hij zich gaat branden. Je pijn spat van je verhalen af. En vernedering en onbegrip. Maar wat je gisteren zelf al schreef, ik denk niet dat je goede antwoorden bij hem gaat vinden. Dus mss moet je ophouden die te zoeken? Hoe moeilijk het ook is om streng voor jezelf te zijn als je pijn hebt, denk ik echt dat je streng voor jezelf moet zijn en het contact niet moet zoeken. Hij heeft je echt geschoffeerd, zo grof hoor je het niet vaak. En ja, dat komt vanuit zijn ouders, maar hij is degene die iets met jou had, niet zij. Hij is dus ook degene die je behandeld heeft op een manier waar de honden geen brood van lusten.

Je leven in handen van een ander leggen is al geen goed idee in een relatie. Je geluk is niet afhankelijk van hem, je geluk is nu alleen wel verpest door hem. Maar er zijn andere dingen die je gelukkig kunnen maken. En als dat nu niet zo is, dan komen ze wel weer. Je laat je toekomst toch niet bepalen door het verleden?

Nou ja, heel veel sterkte.

Zat, 27/01/2007 - 15:43 — Missy23
afbeelding van Missy23

boa

Nee ik weet met mijn verstand ook wel dat ik mijn leven niet afhankelijk mag zijn van een ander, maar mijn gevoel staat steeds boven mijn verstand ook al doe ik nog zo mijn best om het niet te doen. Steeds denk ik, gewoon niet aan denken, maar het gaat automatisch.
en inderdaad mijn ex en zijn ouders zijn erg onbeschoft geweest, en hebben me echt met woorden en daden de grond in geboord! Wat ze gedaan hebben allemaal is niet normaal meer. Maar toch blijf ik nu steeds denken aan de zin dat hij tegen me zei: ik geef nog om je, en ik denk nog elke dag aan je!
Ik ben er helemaal van van slag. Hij heeft ook duidelijk aangegeven, tussen ons komt het nooit meer goed, want dan krijg ik gigantische moeilijkheden met mijn ouders. Ze doen er ALLES aan om hem bij me weg te houden. Ze hebben zijn mail, zijn mobiel. Het enige waarmee ik hem nog kan bereiken is zijn thuis telefoon, maar het huis staat te koop. als hij daar straks weg is gaat hij bij zijn ouders in. Je snapt dan wel dat het contact voor altijd voorbij is! Dat we gister gebeld hebben mocht ik dan ook niet aan iemand vertellen, hij was bang dat anders zijn ouders erachter zouden komen, hij is bang voor zijn eigen ouders! hoe kan dat op je 28e?
Ik moet het loslaten, ik moet!!
Bedankt voor je reactie

Zat, 27/01/2007 - 23:46 — Missy23
afbeelding van Missy23

duurt het echt zo lang

Soms lees ik hier op de site dat sommigen al meer dan een jaar met hun liefdesverdriet zitten.Dan schrik ik er gewoon van. Kan het echt zolang duren? Hoe lang duurt het gemiddelde liefdesverdriet ongeveer?
Ik mis hem zo gigantisch vanavond, elke zaterdag avond alleen, en dan denk ik, zit hij lekker bij zijn nieuwe vriendin.
Ik mis hem gewoon. Ik wil hem niet kwijt uit mijn leven, maar hij is al weg...

Ma, 29/01/2007 - 12:47 — Dinges (of verwijderd)
afbeelding van Dinges

Missy

Hai Missy...,

Eerlijk gezegd heb ik een beetje het idee dat je ex zich achter de mening van zijn ouders verschuilt. Dat is eigenlijk ook helemaal niet zo verwonderlijk gezien het feit dat hij totaal niet voor zichzelf op durft te komen (de slapjanus). Als hij je echt zo hard zou missen als hij zegt dan zou hij zich er zeker niet door zijn ouders van laten weerhouden om jou te zien. Bovendien zou hij ook niet een nieuwe relatie beginnen als hij nog met jou in zijn hoofd zou zitten. Kortom, je verdient veel meer dan iemand die niet voor de volledige 100% voor je gaat. Als hij dat nu niet wil/kan dan zal hij dat in de toekomst ook niet willen/kunnen. Daarom heeft het mijns inziens ook geen zin om vast te houden aan het idee dat het misschien nog wel goed zou komen als zijn ouders zich er niet mee zouden bemoeien. Hij houdt niet van je op een manier die jij verdient, dus waarom zou je nog moeite voor hem doen. Hij heeft blijkbaar ook helemaal niets voor jou over. Het klinkt misschien een beetje bot, maar je kunt die slappe het beste gewoon laten gaan; anders zal je in het verleden blijven leven en dat is zeker niet de manier om gelukkig worden.

Sterkte Missy...., D