Toch denk je over de toekomst na... dat had ik misschien beter niet kunnen doen. Ik zag mijn toekomst WEL met hem. Hoe moet ik dan nu mijn toekomst zien? alleen?

In ieder bericht van mij staat wel: ik mis hem, ik wil hem terug. Wanneer wil ik dat nou eindelijk dan eens niet meer? Ik word gek van de gedachte aan hem, de hele dag in mijn hoofd. Hoe leuk we het wel niet hadden, wat is er dan verkeerd gegaan, of nog beter: wat heb IK nou zo verkeerd gedaan. Ik vraag me constant af of hij misschien ook aan mij denkt, ook al is het maar voor af en toe, soms. Ook vraag ik me constant af, wat zal hij aan het doen zijn, of wat zal hij met koninginnedag gaan doen of in het weekend...

Hij gaat gewoon vrolijk door zonder mij, terwijl we altijd zulke leuke dingen doen. Moet ik die dingen dan nu alleen gaan doen? Dat wil ik niet, ik wil hem, hem om samen mee in slaap te vallen en samen mee wakker te worden. Hij verwacht van verkering dat je allebei precies dezelfde dingen leuk vind, als hij dit leuk vind moet ik dat ook leuk vinden enzo. Naar mijn mening hoeft dat helemaal niet. Hij is bijvoorbeeld gek op darten, nou ik niet, maar ik vind het hartstikke leuk voor hem dat hij dat wel leuk vind. Hij ziet dat soort dingen dus als "verschillen"... wat moet ik nou daarmee... iemand die precies hetzelfde is vind je toch niet, dan kan je jezelf beter klonen..

Ik mis hem zo erg... slapeloze nachten, pijn in mijn buik en ik huil constant als er niemand bij is. 's Nachts huil ik mezelf in slaap. Als ik ga slapen zit hij in mijn hoofd en als ik wakker word nog. Hoe kan ik nou zoveel van iemand houden die zo bot tegen me heeft gedaan. Volgende week word mijn vader geopereerd, daar moet ik me dan ook zeker maar alleen door slaan, van hem hoor ik niks...

Wanneer zijn mijn tranen nou eens op...