in de knoop

afbeelding van nikki7

Het is alweer een tijdje geleden dat ik op deze site ben geweest. Het ging de laatste weken dan ook aardig goed met me. Ik doe weer veel leuke dingen met vrienden, en concentreer me goed op mijn studie, maar de afgelopen dagen gaat het weer wat minder goed..

Sinds het uit is met mijn ex (februari dit jaar) heb ik nog regelmatig contact met hem. De laatste weken zelfs dagelijks. We smsen dagelijks en gaan 1 keer per week samen sporten. Nu zit ik een beetje in de knoop met mezelf, want ik heb nog hele heftige gevoelens voor hem. Als ik samen met hem ben voel ik me heel gelukkig en als ik hem een paar dagen niet zie mis ik hem echt enorm. Ik ben heel blij dat we vrienden zijn gebleven na alles wat er is gebeurd, maar ik wil ook zo graag dat die heftige gevoelens voor hem ophouden. Maar ik wil absoluut het contact met hem niet verbreken. We hebben het altijd zo gezellig samen en dat wil ik absoluut niet kwijt.

Hij heeft het destijds uit gemaakt omdat hij nog niet over zijn ex heen was, en we waren volgens hem te snel gegaan met alles. Nu heb ik stiekem nog wel een beetje hoop dat het goed komt tussen ons. Vooral doordat hij de laatste tijd een beetje flirterig is met zijn smsjes. Maar ik ben ook constant bang dat hij een nieuwe vriendin krijgt. Ik weet gewoon even niet meer wat ik moet doen nu, want ik wil onze vriendschap niet kwijt maar ik wil wel dat die gevoelens ophouden..

afbeelding van Moerbei

Herkenbaar...ik zie mijn ex

Herkenbaar...ik zie mijn ex ook nog steeds, om de week zo'n beetje. Af en toe hebben we een ruime week geen contact en dan begint het weer te kriebelen. Ik weet me er ook niet zo goed raad mee. Wil de vriendschap niet kwijt, ben altijd blij om hem weer te zien, maar heb ook nog steeds heel veel gevoelens die ik hierdoor in stand houd. Ik probeer af en toe afstand te nemen, maar uiteindelijk lukt dat telkens niet...
Ik ben ook bang dat de 'vriendschap' op een gegeven moment zal eindigen omdat hij een vriendin krijgt. Ik denk niet dat ik dan nog 'normaal' in zijn afwezigheid zal kunnen zijn.
Persoonlijk denk ik inmiddels dat het doorsnijden van alle banden totdat de wond geheeld is het beste zou zijn, maar ik volg mijn eigen advies dus niet. So who am i to speak?

Ik volg dit lijntje, ben benieuwd wat anderen schrijven...

afbeelding van klootviool

Het is moeilijk om aan te

Het is moeilijk om aan te nemen wat de ander bedoeld met vriendschap. Wat is de reden daar achter. Is dat omdat diegene ook nog gevoelens heeft voor je of omdat diegene jouw goede eigenschappen niet kwijt wil omdat er nog geen vervanging voor is.
En je blijven kwellen met die gevoelens van "hoop" is iets wat elke keer weer pijn doet. Maar ik herken het helemaal. Je voelt je goed bij de ander en wilt eigenlijk geen afscheid nemen. Maar elke keer doet het afscheid nemen weer pijn. En de angst voor "de ander" is niet vreemd. Want dan ben je niet meer speciaal. Dan ben je gewoon een ex en meer niet.

afbeelding van nikki7

Bedankt voor jullie

Bedankt voor jullie reactie's. Ik weet echt niet meer wat ik er van moet denken.. Toen het net uit was heb ik hem nog gevraagd of het ooit nog goed kan komen tussen ons. Die heeft hij beantwoord met een simpele ''weet ik niet''. Ik wil het zo graag nog een keer proberen, maar ik durf er eigenlijk niet over te beginnen als ik bij hem ben. Vooral omdat hij heeft gezegd dat ik niet op hem moest wachten. Iemand misschien nog tips over hoe ik het misschien subtiel ter sprake kan brengen?

afbeelding van Moerbei

Hmmmm....de mijne zei

Hmmmm....de mijne zei hetzelfde 'weet ik echt niet meissie' toen we na een fijne avond samen toch weer eens de nacht samen doorbrachten (is 1 x gebeurd paar maanden na de breuk). Toen had ik dus de mogelijkheid om het te bespreken. Zelfs tegen elkaar (ja ja, tegen elkaar) gezegd dat we nog van elkaar houden.

Maar...

Er veranderde uiteindelijk toch niets. Zijn houden van is niet sterk genoeg, of zijn ratio véél sterker dan de motio.

Ik vermoed dan ook dat je puur met het bespreken zelf niet veel kunt veranderen.

Dacht je dat je ex niet meer ziet of merkt dat je nog gek op hem bent? Tuurlijk wel. Dat weten ze heus wel hoor. En weet je, het antwoord zal hetzelfde zijn. Als hij je zo zou missen dat hij je terug zou willen dan zou hij daar alles voor doen en niet 'even aankijken'. Hij kent je toch al door en door?
En tja, hun beweegreden om het lijntje niet door te snijden kunnen varia zijn. Gevoelens van genegenheid, het jou ook zo 'gemakkelijk mogelijk' willen maken (en geloven dat dit de 'zachte manier is'), je company gewoon fijn vinden, etc etc.

Het blijft gewoon een moeilijke situatie. Ikzelf hoopte eigenlijk dat ik zou kunnen wennen aan de vriendschapsband. Dat de gevoelens zouden slijten en we gewoonweg in de friendship zone zouden glijden. Ik sluit het nog niet uit...maar het gaat wel verdomde langzaam. Als ik m zie wil ik m nog steeds knuffelen en het ergste is dat dat ook nog steeds kan. Tja...zie dan maar s los te komen.

Het bespreken wil ik wellicht ook nog wel eens met hem, maar niet meer met het oog op een 'verzoening' maar meer om het voor mezelf rond te krijgen, af te sluiten. Ik vermoed echter dat dit gesprek voor een behoorlijke verwijdering zou kunnen zorgen - hij weet dat ik van hem houd & hem mis, maar ik vermoed dat hij niet weet hoezeer ik hem nog mis en er dagelijks mee bezig ben. Hij zou daar wel eens van kunnen schrikken en dan kunnen besluiten dat deze 'friendship deal' helemaal niet het beste voor me is.
En dat zou dan waarschijnlijk de beste weg zijn, maar verdomd, ik durf m (nog) niet aan.

Er komt een dag dat ik wel zal moeten. Diep van binnen hoop ik dat ik zelf de kracht vind om los te laten en door te gaan voordat ik (wederom) door hem daartoe gedwongen word. Omdat hij een ander tegenkomt of het gewoon laat verwateren.

Persoonlijk geloof ik in loslaten en vertrouwen dat er zal gebeuren wat moet gebeuren. Dus niet proberen te sturen maar het gewoon laten. Je kunt niets afdwingen en geforceerde spelletjes helpen ook niet, ik kan het iig niet (desintresse veinzen, etc, de enige die ik daarmee heb ben ik zelf).

Sterkte meis!

afbeelding van wunderbar

hoi nikki

nikki, het is simpelweg onmogelijk om vrienden te blijven met je ex op dit moment.
Hoe hard het ook klinkt. Zolang jij nog ernstig verliefd op die jongen bent (en dat ben je!) is er totaal geen gelijkwaardigheid in jullie relatie. Deze gelijkwaardigheid heb je nodig in een liefdesrelatie, maar ook in een vriendschapsrelatie. Je staat het nu toe dat je jezelf op de tweede rang zet. Dit alleen maar om hem niet kwijt te raken. Je vernedert jezelf. Tegenover hem, maar vooral tegenover jezelf!! Je zult moeten gaan proberen van jezelf te gaan houden, alvorens een ander van jou zal gaan houden. Zo werkt het nu eenmaal! Ik weet dat het zo werkt, en jij weet ook dat het zo werkt. Je kunt een ander gewoon niet overtuigen dat hij van je moet houden, hoe vervelend en oneerlijk dat ook is. Ook ik wordt heen en weer geslingerd door deze wijsheid en valse hoop. Al neemt de frequentie van de slingerbeweging wel af. Deze week werd ik er door een wijs mens nogmaals op gewezen dat het nu eenmaal zo werkt. De enige oplossing voor jou is GEEN CONTACT. Niet afspreken, niet smsen, niet samen sporten, niks!!
Vertel hem gewoon dat je nu voor jezelf kiest. En doe dat ook, anders blijf je hier nog lange tijd in hangen. Deze quasi-vriendschap is nu niet goed voor jou! En ik ken jouw situatie niet, maar ik denk dat wanneer je op enige voet van gelijkwaardigheid wil komen met hem , dit de enige weg is die je kunt en moet bewandelen. Je moet nu grenzen stellen tot hoever je met jezelf laat spelen. Door anderen maar ook door jezelf. Bijkomend effect is dat je je ex ook voor een keuze stelt. Nu kan hij met je omgaan zonder daar in principe iets voor terug te hoeven doen. In deze situatie niet goed. Hij maakt misbruik van je. Laat hem maar kiezen!! Of alles of niets! Klaar! Tot hier en niet verder! Anders is hij je gewoon niet waard.