In tweestrijd met mezelf

afbeelding van isabella86

Ik zit in de knoop... ik merk dat ik niet mezelf was deze week, met name op het werk. Ik was geirriteerd en deed stom tegen mijn collega's. En ook al wist ik dat het stom was ik bleef het doen, want ik voelde ook echt irritaties...
Ik weet dat dit stom is, want ik jaag iedereen weg. Me against the world... Enerzijds ben ik bang voor de fase die hierna komt anderzijds opgelucht.
Ik weet namelijk dat ik aan het begin sta van de "het -interesseert- me - geen- fuck- fase".
Enerzijds dus lekker, want ik hoef niet na te denken want niks interesseert me als ik in die fase zit.
Anderzijds niet fijn, want daarna komt de ik-voel-me-kut-fase en die wil ik niet. Maar ook omdat ik (on) bewust mensen afstoot. Mijn empathisch vermogen is ver te zoeken wanneer ik in deze fase zit.
Ben dus aan het bedenken of ik mezelf deze fase toe sta of ervoor moet knokken om het tegen te houden( voor zover dat kan) .

Voor nu ga ik lekker de kroeg in, het interesseert me niet. Zal hem niet appen; daar doet het me te weinig voor op dit moment, maar lol maken.. 2 morrow is a whole new day> we'll see what it brings.

afbeelding van Lostinthisworld

isabelle

Herkenbaar hoor! Heb dit ook regelmatig:-)
Nu is het al iets minder maar er zijn periodes dat ik mij irriteer aan collega's/mensen gewoon omdat ik aan de "mizerie" in men leven denk,namelijk de ex...Je wilt dan eigenlijk dat er iemand met je meevoelt en met je praat maar omdat niemand dat inziet begin je mensen rondom je af te stoten om te laten zien dat er je iets dwars zit.
Dom maar het is een deel van het verwerkingsproces vermoed ik?
Hem zeker niet gaan contacteren Isabelle!Je hebt al genoeg je hart op tafel gelegd. Knipoog

afbeelding van isabella86

@lostinthisworld

Thanks voor je reactie. En ja mogelijk hoort dit erbij - al is mijn verhaal ff anders dan de rest.
Ik heb een leuke avond gehad... net ff minder gedronken dan anders.
Mannen die me wilden versieren ( goed voor de eigenwaarde) en telefoon thuis gelaten.
Alles ging helemaal top totdat je dan ook daadwerkelijk thuis bent...
Dan begint het als je ziet dat hij 4 min geleden online was en dus niet heeft geappt...
Waarom? Waarom? Waarom? Ik vind hem leuk... net als ik J leuk vond . Dat is al fucked up afgelopen en de geschiedenis lijkt zich te herhalen. God wat wil ik hem graag appen!!!! Maar doe het niet; dan zou ik de beloftenis aan mezelf doorbreken. It's time to move on... heb idd al genoeg op tafel gelegd en hij wil me dus niet! Naief om te denken dat als hij zegt dat hij me leuk vindt dat hij dat dan ook daadwerkelijk doet . En genoeg excuses die ik kan verzinnen - hij is nog in de kroeg- hij speelt hard to get- hij is onzeker- hij appt me nog wel als hij thuis is- maar diep van binnen weet ik dat de geschiedenis zich herhaalt...
And knowing that hurts more then words can describe!!!